باهدف تبیین سیرۀ علمی و عملی استاد محمدحسین فرج‌نژاد با حجت‌الاسلام و المسلمین قاسم روانبخش عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی امام خمینی(ره) و نماینده مجلس شهر قم گفتگویی انجام شده است، در ادامه متن این گفتگو تقدیم می‌گردد. استاد محمدحسین فرج نژاد را چگونه فردی می‌شناختید؟ مرحوم دکتر فرج‌نژاد طلبه‌ای

روز 22 بهمن ماه سال 1357، روز گام برداشتن در مسیر تحولی اساسی در جهان است. انقلاب اسلامی، دگرگونی عمیقی در اعماق وجود انسان‌ها بود که همراه خود، واژگون ساختن ساختار‌های اجتماعی را به همراه داشت. بر خلاف آنچه برخی از مذهبی‌مآب‌ها مدعی‌اند، این انقلاب، حکومتی که قبل از ظهور

در بخش اول مصاحبه با استاد عربسالاری متوجه شدیم که استاد فرج‌نژاد و همکارانش در ابتدای کار حتی برای کار در صداوسیمای قم با افراد مدعی روبرو بودند که به هیچ‌ وجه نقد محتوایی را قبول نمی‌کردند و فیلم را تماما فرم و دوربین و میزانسن تعریف می‌کردند و حتی

کتاب دین در سینمای شرق و غرب اگرچه طرف قرارداد با مرکز پژوهش‌های صداوسیما بود و حدودا برای آن 4میلیون حق التألیف به استاد فرج‌نژاد و شاگردان داده شد اما در نهایت با تعلل کردن در چاپ و سپس تصمیم به چاپ نکردن و در نهایت گرفتن نیمی از کتاب‌هایی

روز پنجشنبه برای شرکت در کلاس روایت اندیشه در سپهر فرهنگ، با تدریس طلبه‌ای که رکوردار کتاب‌های طاقچه است ساعت هشت صبح وارد مؤسسه می‌شوم، جاکفشی مؤسسه کمتر جای کفشی برایش باقی مانده است و به زور باید کتانی‌های مشکی را فشار بدهم تا جایی برایش باز شود. زیرزمین که

آقا محمدحسین در علوم انسانی یک الگو بود حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه گفت: آقا محمدحسین در بحث علوم انسانی یک الگو بود، معمولاً ما در حوزه علوم‌انسانی و حوزه علوم‌اسلامی متخصصین علم محوری داریم که از زاویه دید خویش یک مسأله را حل می‌کند مثلاً شخصی متخصص فقه هست یا

در ابتدای جلسه خانم حفیظه مهدیان، مجری نشست،  با اشاره به گذشت دو سال از فوت مرحوم فرج‌نژاد و فعالیت‌هایی که در طی این مدت، برای شناخت و معرفی هرچه بیشتر ایشان صورت گرفته، تشریح کرد: قصد داریم در این نشست، دربارۀ منش و سلوک علمی استاد، شیوۀ تربیت شاگرد

گاهی از همان ابتدا باری بر روی دوش خود احساس می‌کنی و مأموریتی در چشم‌انداز خود می‌بینی که برای پیمودن آن دست از پا نمی‌شناسی، این مسیر تو را تبدیل به انسانی فرازمان می‌کند. انسان‌های تحول‌خواه در مسیر شدن به اتفاقاتی توجه می‌کنند که عیار خود را بالا می‌آورند و

سال 1385 بود که من در مدرسه شهید صدوقی حجره داشتم. فاز 1 مدرسه مختص به طلاب سطوح عالی بود که همگی در پایه‌های 7 به بالا و درس خارج مشغول به تحصیل بودند. من که هر هفته چهارشنبه عصرها برای دیدار خانواده به تهران می‌رفتم، برای استفاده بیشتر از