درباره نقد سریال اسرائیلی تهران باید گفت که از لحاظ هدف، یک فیلم رئال و قابل تأمل است، گرچه از لحاظ پرداخت و نمایش، خوب عمل نکرده و ضعف دارد.

یک زمانی دو منتقد در تلویزیون می‌خواستند دربارۀ این سریال صحبت کنند که اولِ صحبت گفتند چه فیلم ساده و مزخرفی است. از این‌طور تعاریف ذکر کردند و بحث را جمع کرده و در مورد فیلم دیگری که در مورد اسرائیل ساخته شده بود به گفت‌وگو پرداختند.

هدف سریال تهران قابل پرداخت است است اما در ساختار ضعیف است. اگر این فیلم و امثال آن یک واحد هم تاثیرگذار باشند، باید دیده شده و به بوته نقد کشیده شوند.

این فیلم در نگاه ما طوری جلوه می‌کند که چیز خاصی ندارد؛ اما مخاطب دیگر با عقبۀ فکری دیگر، ممکن است از این فیلم تأثیر بپذیرد و ما به این دلیل باید به این فیلم‌ و فیلم‌های دیگر، نگاه همه‌جانبه بکنیم.

سینمای اسرائیل ضعیف‌تر از هالیوود

ما خیلی شنیدیم که هالیوود دست یهودی‌ها و صهیونیست‌ها است و به این دلیل فکر می‌کنیم سریال‌های اسرائیلی از استانداردهایی که در هالیوود وجود دارد برخوردار است؛ اما اینطور نیست.

سینمای اسرائیل آورده‌ای به سینمای جهان ندارد، سینمای اسرائیل از حیث صدور بازیگر هم نمی‌تواند بازیگرهایی در سطح جهانی مطرح کند، شاید یکسری سینماگرهای جهانی سطح سه بیایند در اسرائیل فیلم بازی کنند؛ به عنوان مثال در سریال اسرائیلی تهران چند تن از قهرمان‌های این سریال بازیگرهای دسته پنجم جهان هستند.

بازیگرهای اسرائیلی حتی از بازیگرهای عربی هم ضعیف‌تر هستند. تکنیک‌ها به علاوه محتوا و کارگردانی ضعیف هستند و سینمای اسرائیل را نمی‌توان یک سینمای جریان‌ساز به حساب آورد. سینمای اسرائیل مخاطب جهانی ندارد.

در سریال اسرائیلی تهران، بازیگران به زبان عبری، انگلیسی و فارسی صحبت می‌کنند. شان توپ بازیگری است که در سریال Homeland و سریال ۲۴ نیز بازی کرده است.

دکور، طراحی صحنه و لوکیشن در فیلم تهران بسیار ضعیف و حتی گاهی مضحک می‌شود. مخاطب ایرانی به خوبی متوجه می‌شود که فیلم از این حیث چه قدر ضعیف است و در نتیجه آن را پس می‌زند.

همانطور که در سریال می‌بینیم سازندگان آشنایی درستی درباره سیستم اداری ایران ندارند؛ روزنامه‌هایی که در فیلم نشان داده می‌شود بسیار ابتدایی است و در تلویزیون افرادی که عفو رهبری خورده‌اند نام‌هایشان اعلام می‌شود، در حالی که در واقعیت چنین نیست.

لباس، کلاه و حتی درجه نظامی پاسداران در این سریال دچار اشکال است. بالاسر نامه‌ها ضعیف است و فیلم به دلیل این ضعف‌ها مخاطبان ایرانی خود را از دست می‌دهد.

در ایران کسی را به علت یهودی بودن اعدام نمی‌کنند

در تاریخ ایران به غیر از یک مورد سابقه نداشته که کسی را تنها به دلیل یهودی بودنش اعدام کنند. اما در پایان این فیلم، تمامی افراد خانواده‌ اسرائیلی به دلیل جاسوسی یکی از فامیل‌هایشان اعدام می‌شوند؛ در صورتی که تنها باری که یک یهودی در ایران، علنی و رسانه‌ای اعدام شد، حبیب‌الله القانیان بود.

حبیب‌الله القانیان، در اوایل انقلاب رئیس انجمن کلیمیان و در واقع رئیس یهودیان ایران بود. تصویری که فیلم در ذهن مخاطب می‌گذارد این است که ایرانی‌ها و مسلمانان در برابر یهودی‌ها – به خصوص آن‌ها که وابستگی به اسرائیل دارند – کاملاً جدی هستند و برخوردهای خصمانه تا حد اعدام انجام می‌دهند.

سال 1377، زمان ریاست جمهوری خاتمی ۱۳ جاسوس یهودی در شیراز دستگیر شدند که برای رژیم صهیونیستی جاسوسی می‌کردند که با فشارهای بین‌المللی هیچ کدام از آن‌ها اعدام نشدند، در حالی که حکم صادره اصلی برای جاسوسی اعدام است.

احمدی نژاد با خاخام‌های ناتوری کارتا که یهودیان مخالف اسرائیل بودند در ارتباط بود. در زمان احمدی‌نژاد گروهی از این یهودیان به دیدار علامه عسکری رفتند.

علامه عسکری می‌گفت: در جلسه متوجه شدم که این‌ها حواسشان به چیزی که می‌گویم نیست و این مسأله باعث شد که جلسه را تعطیل کنیم. آن‌ها تنها یک درخواست از من داشتند که بتوانند با آیت‌الله خامنه‌ای یک قرار ملاقات بگیرند که بهشان گفتم: من کاره‌ای نیستم و نمیتوانم کاری بکنم و نه می‌کنم.

علامه عسکری ادامه می‌دهد: «این یهودی‌ها دنبال گرفتن حکم عفو ۱۳ جاسوس رژیم صهیونیستی بودند و جالب آن که از آن‌ها پرسیدم که از جاسوس‌های مسلمان هم دستگیر شدند، آیا نمی‌خواهید آن‌ها آزاد شوند که گفتند نه!» علت این است که یهودی‌ها، غیریهودی‌ها را آدم حساب نمی‌کنند و برایشان اهمیتی ندارند.

در سریال تهران، دشمن اسرائیل فقط سپاه پاسداران است

در این سریال یهودی‌ها فقط با سپاه کار دارند و آن را دشمن نشان می‌دهند. سازمان موساد در فیلم دچار ضعف و نفوذ است و فیلم دنبال این است که بگوید اگر سپاه را از بین ببریم مشکل رژیم صهیونیستی با ایران حل می‌شود.

فیلم حتی مردم را هم مخالف رژیم صهیونیستی نمی‌بیند. صهیونیست‌ها ایران را همیشه تمام سیاه نمی‌بینند و سطح‌بندی می‌کنند.

آن‌ها این طور تحلیل می‌کنند که در سطح اول رأس حاکمیت است با آن‌ها نمی‌سازد، در سطح دوم دولت را قابل جذب، مدیریت و نفوذ می‌دانند و در سطح سوم مردم را تقسیم بندی می کنند؛
گروه اول افرادی هستند که با حاکمیت همراه هستند، گروه دوم ضد حاکمیت‌اند که در واقع آن‌ها را پیاده‌نظام خودشان می‌دانند و گروه سوم را افرادی ساده می‌دانند که باید جذبشان کنند تا کم‌کم به سمت خودشان بیایند.
هدف رژیم صهیونیستی نابودی جمهوری اسلامی یعنی فقط حکومت جمهوری اسلامی است، اما هدف ایران نابودی کامل رژیم صهیونیستی است.
فیلم این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند که پاسداران هر قدر هم که قوی باشند ضربه‌پذیر هستند و می‌توان به آن‌ها از طریق خانواده‌شان آسیب زد.

در فصل دوم سریال، فرمانده اطلاعات سپاه ترور می‌شود، پسر سردار محمدی در فیلم شبیه پسر محسن رضایی در واقعیت است. پسر سردار در فیلم می‌گوید که پدرش قمارباز بوده و صهیونیست‌ها از طرف پسر سردار محمدی دنبال ترور او هستند. در نهایت با ترکیدن گوشی همراه سردار محمدی، او کشته می‌شود و همچنین پسرش در بمب‌گذاری کشته می‌شود.

خارج کردن زن‌ از نقش مهم خود در سریال تهران

نقش زن‌ها در سریال تهران برجسته است، همان‌طور که در اغتشاشات اخیر محوریت با زن‌ها بود. مهم‌ترین و محوری‌ترین عامل توسعه و پیشرفت در جوامع کار تربیتی است که منجر به تربیت نیروی انسانی می‌شود.

نقش اصلی زن در خانواده تربیت است اما زن در سریال تهران خارج از نقش کارکردی خود است. رئیس موساد، فرمانده محلی تهران و پروتاگونیست داستان فیلم همگی زن هستند.

در بخشی از فیلم پسر نقش اول فیلم به تامار(زن جاسوس) می‌گوید: تو چه شغلی داری که هر روز باید با یکی باشی و روابط نامتعارف برقرار کنی؟ دختر می‌گوید ببخشید ولی چاره‌ای نیست.
بالای ۶۰ الی ۷۰ درصد دانشگاهیان ما خانم هستند و این کار در واقع دور کردن خانم‌ها از نقش متناسب با کارکرد آن‌ها است. نتیجه این وضعیت شکل‌گیری اغتشاشات در ایران می‌شود که افرادی دنبال خارج کردن زن از نقش کارکردی و مهم خود در جامعه هستند.

جامعه ایران در این فیلم درگیر فساد نشان داده می‌شود که در آن نکات مهمی نهفته که می‌توان با مسئولان در میان گذاشت.

تأثیرگذاری سریال روی مخاطبان سطح پایین

سطح مخاطب میزان تاثیرگذاری از این سریال را نشان می‌دهد. هر قدر سطح مخاطب پایین‌تر باشد تاثیرگذاری او از سریال تهران بیشتر است. فصل اول این سریال خیلی سر و صدا کرد اما درباره فصل دوم صحبت خاصی نمی‌شود.

در خارج از ایران، مردم تشنه اطلاعات درباره ایران هستند. فیلم «بدون دخترم هرگز» یکی از فیلم‌هایی بود که دنبال تخریب چهره ایران در سطح جهانی بود.
یهودی‌ها الان یک دست ضد ایران نیستند. در رژیم صهیونیستی فیلم‌هایی ساخته شده که ضد جریان حکومتی رژیم صهیونیستی است. هنرمندهای چپی که هیچ وقت هم مذهبی نمی‌شوند مثل ایران علیه دولت‌های راست‌گرا و سیاست‌های راست‌ها فیلم می‌سازند.

نقد سریال ونزدی | ونزدی جادوگر فمینیستی و الگوی دختران

برد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهران نقد سریال اسرائیلی تهراننقد سریال اسرائیلی تهراننقد سریال اسرائیلی تهراننقد سریال اسرائیلی ت