ایجاد حکومتی مستقل، آرزوی دیرینۀ قوم یهود بود اما رسیدن به این آرزو با وجود چهرۀ منفی یهود، برگ برنده‌ای را می‌طلبید که نتیجۀ بازی را عوض کند. هولوکاست این مهرۀ طلایی بود که با مظلوم‌نمایی، یهود را به هدف خود رساند.
هنگامی که به ادبیات غرب نگاهی بیندازیم، آثار زیبایی را می‌بینیم که نه‌‌تنها در مباحث ادبیات بلکه در عرصه‌های مختلفی به کار گرفته می‌شوند. یکی از این آثار، ایلیاد و ادیسه هومر است که شهرت زیادی در میان اهل فن دارد. از جمله داستان‌های مشهور این کتاب، داستان اسب تروآ یا تروجان است.
نویسنده در کتاب خود از جنگی بین یونان و تروآ حکایت می‌کند که به مدت ده سال به طول انجامید. بعد از مبارزه‌های متعدد، فردی به نام ادیسه پیشنهاد ساخت مجسمۀ بزرگ اسبی چوبی را می‌دهد که سربازان سپاه بتوانند در آن پنهان شوند. بعد از ساخت این اسب و پنهان شدن سی نفر از مردان جنگی در آن، لشکریان اسب را رها کرده و پنهان می‌شوند.
نقشۀ ادیسه موجب می‌شود که مردم کشور تروآ گمان کنند که جنگ به پایان رسیده است و اسب را به عنوان غنیمت به درون شهر می‌برند. هنگامی که پاسی از شب می‌گذرد و مردم به خواب می‌روند، جنگجویان از اسب خارج شده و دروازۀ شهر را برای لشکریان یونان باز کرده و شهر را تصرف می‌کنند.
از این داستان در مسائل مختلفی بهره گرفته شده و حتی از بدافزارها با عنوان «تروجان» یاد می‌کنند. خسارت‌های یاد شده در داستان «اسب تروآ» خسارت قابل ملاحظه‌ای است اما شاید هیچ خسارتی را نتوان با خسارت هولوکاست مقایسه کرد. تروجان‌ها تنها سیستم‌‌های رایانه‌ای را خراب می‌کنند اما خسارت این واقعه دروغین در ابعاد حکومت‌هاست.
«هولوکاست» واژه‌ای یونانی است که در لغت به «خودسوزی» معنا می‌شود. بعد از جنگ جهانی دوم و در اوایل دهۀ هشتاد قرن نوزدهم، تعدادی از اعضای آژانس بین‌المللی صهونیسم واقعه‌ای را رقم زدند که طی این واقعه، آلمانی‌ها در اردوگاه آشویتس لهستان، شش میلیون یهودی را در اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی قتل‌عام کردند.
بعد از بیان، تکرار و تأکید بر وقوع این حادثه، در سال 1990 م.، عده‌ای از اعضای آژانس بین‌المللی صهونیسم تحت سرپرستی «رنه ساموئل سپرات»[1]، خاخام معروف فرانسه، قانونی به تصویب رسید که هرکسی واقعۀ هولوکاست و کشتار یهودیان، اتاق‌های گاز و حتی شش میلیون کشته را زیر سوال ببرد، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت 2 تا 300هزار فرانک محکوم می‌شود.
دیکتاتوری دربارۀ هولوکاست در مهد آزادی بیان
بعد از تصویب این قانون، آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهونیستی سعی کردند این قانون را در کشورهای اروپایی فراگیر کنند و متأسفانه این عمل به نتیجه رسید. بعد از گذشت زمانی، تعدادی از دانشمندان دربارۀ این موضوع به تحقیق پرداختند و ادله‌ای را در محکومیت این واقعه بیان کردند. با وجود ادلۀ محکمی که این دانشمندان به دست آوردند، فرانسه، آنها را اخراج کرده و به زندان انداخت.
روژه گارودی، فیلسوف، سیاستمدار و نویسندۀ مشهور فرانسوی بود که در کارنامۀ خود، عضویت در مجلس مؤسسان، نمایندگی مجلس ملی و سناتوری مجلس سنای فرانسه را دارد. با وجود سابقه درخشانی که از او موجود است، دادگاه فرانسه در سال 1998، او را به دلیل نگارش کتاب «اسطوره‌های بنیان‌گذار سیاست اسرائیل»، به پرداخت 120 هزار فرانک، معادل 40 هزار دلار محکوم کرد.
برخورد ظالمانه و دور از انصاف یهود در مسألۀ هولوکاست، می‌تواند دلایل و انگیزه‌های متعددی داشته باشد اما دیدگاهی که محققان بیان کرده‌اند و از سایر انگیزه‌ها مهم‌تر به نظر می‌رسد، ایجاد حکومتی یهودی در سرزمین آخرالزمانی فلسطین است.
انگیزۀ یهود از پافشاری بر هولوکاست
واقعۀ دروغین و خیالی هولوکاست، موجب شد که یهودیان بر چهرۀ خود نقاب مظلومیت زده و ادعا کنند:«اگر قوم یهود برای خود دولت و حکومت داشت، هیچ‌گاه دچار چنین واقعۀ هولناکی نمی‌شد.» آنها با فریب اذهان عمومی، بسیاری از مردم را نسبت به این موضوع قانع کردند. موشه زیمرمن، رئیس گروه مطالعاتی آلمان در دانشگاه اورشلیم می‌گوید: «هالوکاست (هولوکاست)، توجیه اصلی تاسیس دولت اسرائیل است.»[2]
یهود با اجرای این سناریو که پیروان دین مسیحیت آنها را قتل عام کرده‌اند، پس باید به جایی غیر از اروپا مهاجرت می‌کردند. انتخاب فلسطین در منطقۀ غرب آسیا، کاملا مطابق خواستۀ یهودیان بود. هانا آرنت در این زمینه می‌گوید:«سیاست ناسیونال سوسیالیست‌ها در مورد یهودیان، سیاستی بود که کاملا طرفدار صهیونیسم بود.»[3] «علاوه بر این انگیزه، تأکید بر هولوکاست و همه‌سوزی یهودیان در آشویتس لهستان، موجب اتحاد سیاسی یهودیان و پیشگیری از خیزش جهان علیه صهونیسم شد.»[4]
رهبر معظم انقلاب درمورد انگیزه یهود از بیان هولوکاست می‌فرمایند: «صهیونیست‌ها از اول کار، یک شگرد تبلیغی را انتخاب کردند که عبارت است از مظلوم‌نمایی. برای مظلوم‌نمایی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی جعل شد؛ خبرهایی ساخته شد و تلاش‌های بی وقفه‌ای انجام گرفت. این‌ها مسألۀ نگرانی روانی یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودی‌ها در طول قرن‌های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیت روانی احتیاج دارند»[5]
واقعۀ هولوکاست مانند اسب تروائی برای یهود شد تا از دل مظلوم‌نمایی بخاطر این واقعه، حکومت غاصب اسرائیل را بیرون بکشد و چهرۀ جلاد خود را پشت آن پنهان کند. یهود با ساخت و پرداخت به این واقعه دروغین، تاکنون میلیاردها دلار از کشورهای لهستان، اتریش، سوئیس و… اخاذی کرده است. به‌عنوان نمونه، کشور آلمان از سال 1952 تا 2002 به بازماندگان این واقعه غرامت بپردازد.[6]
همکاری کشورهای غربی با یهود در این پروژه نیز منافعی به همراه داشت که از جملۀ آنان می‌توان به تخلیۀ قوم یهود از درون سرزمین‌های یهودی به یک مکان مشخص و قراردادن آنها در میان کشورهای اسلامی یاد کرد.
[1] . René-Samuel Sirat
[2] . گارودی، روژه، محاکمه صهونیسم اسرائیل، ترجمۀ جعفر یاره، تهران، کیهان:1387، صفحه 150.
[3] . همان، صفحه 56.
[4] . واحدی، محمدرضا، بوی خون، [بی‌جا]: ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1382، صص 44-45.
[5] . سخنرانی رهبر معظم انقلاب در همایش بین‌المللی رسانه‌های جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 11/11/1380
بیشتر بخوانید:
هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست هولوکاست
