نقش سیا و پنتاگون در هالیوود
نقش سیا و پنتاگون در هالیوود | نویسنده: اسداللهی
در یک جامعۀ آزاد بهترین دفاع در برابر تغییر غیر اخلاقی، رفتار انسانی افشاگری و هوشیاری مردم است.(ص 282 کتاب سیا و کنترل مغزها)
به‌طور مستقیم و مخفیانه و دائمی محتواهای فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی از سوی دولت به سرپرستی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) و وزارت دفاع(پنتاگون) بررسی و اصلاح می‌شود. در واقع به‌طور مشخص، منظورمان فیلم‌هایی است که روایتی رسمی و دولتی از تاریخ را نمایش داده و عدالت و درستی سیاست خارجی ایالات متحده را می‌ستاید. (ص13 سینمای امنیت ملی)
بیش از صد سال است که فیلمسازان آمریکایی برای کاهش هزینه‌های خود و واقعی جلوه دادن فیلم‌هایشان از کمک‌های ارتش ایالات متحده استفاده می‌کنند.
از نخستین همکاری‌های هالیوود و ارتش فیلم مشهور «تولد یک ملت» سال 1915 است که دولت از آن حمایت کرد.
رابطۀ دولت آمریکا و هالیوود بیش از آنچه ما تصور می‌کردیم سیاسی است. پرونده‌هایی که طبق «قانون آزادی اطلاعات» به آن‌ها دست پیدا کردیم، نشان می‌دهد که بین سال‌های 1911 تا 2017، وزارت دفاع از تولید 814 فیلم حمایت کرده است. یعنی اگر 1133 عنوان برنامۀ تلویزیونی را هم به این عدد اضافه کنیم مجموعه برنامه‌های رسانه‌های تصویری که از حمایت وزارت دفاع بهره‌مند شده‌اند به 1947 عدد می‌رسد.
به‌صورت کلی محصولات صنعت سرگرمی که با تأثیرپذیری از نهادهای امنیت ملی ساخته می‌شوند راه‌حل‌های خشونت‌آمیز و آمریکامحورانه‌ای برای مشکلات جهانی ارائه می‌دهند. تصاویر ارائه شده این محصولات همگی برداشتی تحریف شده از تاریخ است. به‌صورت کلی صنعت سرگرمی اساساً در نوعی طلسم ایدئولوژیک گرفتار شده است.
پس از جنگ جهانی دوم، فرآیند همکاری و تأثیرگذاری ارتش آمریکا در هالیوود رسمیت یافت. بدین منظور در سال 1948 دفتر همکاری با صنعت سرگرمی با مدیریت «دونالد باروچ» تأسیس شد. طبق قوانین این دفتر تولیدکنندگان فیلم برای دریافت کمک‌ها باید توافق‌نامۀ همکاری در تولید را امضا کنند.
ساخت تعداد زیادی از فیلم‌های مشهور تاریخ هالیوود مانند «اسلحۀ برتر 1986» و «کشتی جنگی 2012» کاملاً به حمایت‌های پنتاگون وابسته بودند و بدون کمک وزارت دفاع ساخت آن‌ها ناممکن به نظر می‌رسد.
در کل، پنتاگون دربارۀ ساختن یا نساختن فیلم‌ها تصمیم‌گیری نمی‌کند بلکه نقش اصلی آن‌ها دستکاری و اصلاح متن فیلم‌هاست.
فیلم «کلاه سبزها 1968» نمونه‌ای قدیمی از پروپاگاندای ارتش آمریکا در صنعت فیلمسازی است. در این فیلم «جان وین» ستارۀ سرشناس فیلم‌های وسترن در نقش یک مقام عالی رتبۀ نظامی ظاهر می‌شود. در زمان ساخت فیلم «کلاه سبزها» وزارت دفاع از نویسندۀ متن خواست که به دلیل حساسیت‌برانگیز بودن موضوع هر صحنه‌ای را که در آن اشاره‌ای به ورود سربازان(نیروهای ویژۀ آمریکا) به لائوس شده حذف کنند. شاید این حساسیت‌ها از این واقعیت نشأت می‌گیرد که آن‌ها مخفیانه به‌مدت سه سال در حال بمباران این کشور بی‌طرف بوده‌اند. (ص28 سینمای امنیت ملی)
از موضوعات مهم دیگری که در اسناد به آن پی برده شده، عمق و شدت دست داشتن پنتاگون در تولیدات شبکه‌های تلویزیونی است. پنتاگون در مجموع روی 1133 عنوان برنامۀ تلویزیونی کار کرده که 977 عنوان آن درسال‌های 2004تا 2016 بوده است. مثل امریکن آیدل، فاکتور ایکس، رانندگان جادۀ یخی، کشیش‌های میدان جنگ، مسابقۀ کشف استعداد آمریکا، هاوایی پنج صفر و سگ‌های جنگی اشاره کرد.
در اوایل دهۀ نود شواهدی به دست آمده بود که نشان می‌داد تأثیر آژانس اطلاعات مرکزی بر فیلم‌های هالیوودی که به اوایل جنگ سرد مربوط است خیلی بیشتر از آن بود که تا آن زمان تصور می‌شد. محققان از مدت‌ها قبل می‌دانستند که فیلم‌های اقتباسی از کتاب «مزرعۀ حیوانات1954» و «نوزده هشتادوچهار1956» نوشتۀ (جورج اورول) با نظارت مستقیم سیا ساخته شده است. در فیلم «مزرعۀ حیوانات در بخش پایانی فیلم تغییراتی داده شده است. این تغییرات در واقع با این هدف صورت گرفت که مخاطبان را به انقلاب علیه دیکتاتوری‌های کمونیستی تشویق کند. نکتۀ جالب این است که با تناقضی آشکار در همان دوران سازمان سیا در حال براندازی دولت‌های مردمی در ایران و گواتمالا بود و اقداماتی علیه استقلال «دولت سوکارنو در اندونزی» انجام می‌داد.
سیا از همان سال‌های تأسیس، افرادی را از بالاترین مرتبه‌های صنعت فیلمسازی برای جاسوسی از هالیوود و کاستن و افزودن موضوعی به فیلم‌ها به کار گرفت. این کار بسیار فراتر از وظایفی بود که قانون امنیت ملی بر عهدۀ سیا گذاشته بود.
در مصاحبه‌ای دربارۀ فیلم ضد ایرانی «آرگو»، «بن افلک» به شوخی می‌گوید: «به گمان من احتمالاً هالیوود پر است از عوامل سیا که ما آن‌ها را نمی‌شناسیم و من از اینکه بفهمم این موضوع همه‌گیر است، شگفت زده نمی‌شوم.» (ص77 سینمای امنیت ملی)
در سال 2013 «آرنان میلشان» تهیۀ کنندۀ فیلم «زن زیبا» با صراحت اعلام کرد که از موقعیت خود در هالیوود استفاده کرده است تا اسناد تسلیحاتی هسته‌ای ایالات متحده را بدزدد و برای ساخت بمب به اسرائیل کمک کند. «شیمون پرز» از مقامات ارشد و کارکشتۀ دولت اسرائیل، او را برای این مأموریت به کارگرفته بود.(ص77 سینمای امنیت ملی)
آگاهی از مقیاس و عمق و وسعت فعالیت‌های سیا در صنعت سینما نه‌تنها برای محققان بلکه برای ادارۀ کل بازرسی سیا هم دشوار است. به دلیل گزارش‌های گسترده‌ای که دخالت‌های سازمان اطلاعات مرکزی را در فیلم «سی دقیقه پس از نیمه‌شب» نشان می‌داد ادارۀ کل بازرسی تحقیقات متعددی را ترتیب داد ولی متأسفانه متوجه شد که اسناد دفتر روابط عمومی هم به طور کامل اطلاعات لازم را ثبت نکرده است. ادارۀ کل بازرسی در گزارش خود نوشته است: «دفتر روابط عمومی سازمان از طرح‌های صنعت سرگرمی که سیا از آنان حمایت کرده یا از حمایت آن‌ها سر باز زده است فهرست جامع و کاملی در دست ندارد.» از فهرست ناقصی که سال‌های 2007 تا 2012 را در بر می‌گرفت ادارۀ کل بازرسی از بین 22 طرح موجود در فهرست بر 8 اثر متمرکز شد. آن‌ها متوجه شدند که دفتر روابط عمومی از نوع و میزان حمایت‌های سیا دربارۀ سه طرح از هشت اثر هیچ سندی موجود ندارد و دربارۀ پنج اثر دیگر فقط تعداد محدودی سند وجود دارد.(ص88 سینمای امنیت ملی)
در اثر آزادی بیان نه‌تنها نمی‌توان از این موضوع دفاع کرد بلکه پذیرفتنی هم نیست که با وجود به سر بردن در عصر دیجیتال اسنادی که ثبت شده در دسترس نباشد. (ص88 سینمای امنیت ملی)
ادارۀ کل بازرسی کشف کرد برای ملاقات با تهیه‌کنندگان، افسران سیا به خارج از دفاتر این مرکز می‌رفتند و گاهی حتی به صورت مخفیانه و هویت جعلی با آن‌ها دیدار می‌کردند. (ص89 سینمای امنیت ملی)
متوجه می‌شویم که هالیوود با رسانه‌های متعدد خود نه‌تنها بر ذهن‌ها تأثیر می‌گذارد بلکه در این راه، دولت‌مردان و نهادهای امنیتی آمریکا برای پیشبرد مقاصد خود از این صنعت به نحو احسن برای ارائۀ اهداف خود استفاده می‌کنند. تا جایی که کارخانۀ رؤیاسازی هالیوود تلفیقی گسترده با کارخانۀ نظامی آمریکا دارد و به این‌گونه راهکارهای سیاسی خود بر جهان و تغییر نگرش مردم نسبت به ایدئولوژی‌های امریکایی و روند سیطرۀ آن‌ها بر حتی کشورهای دیگر از جمله عراق و… در ابتدا با پرده بر سینما و تلویزیون، ذهن‌های مخاطبان را آماده و مسیر خود را جلو می‌برند.
دیدگاهتان را بنویسید