«دست پنهان» نگاهی به تاریخچه مبانی فقهی و بازتابهای قمهزنی در افکار عمومی و رسانههای بینالمللی است که استاد محمدحسین فرجنژاد در مؤسسه فرهنگی فخرالائمه (علیهمالسلام) آن را تهیه و تدوین کرده است.
در این کتاب درباره استفتائات، بازخوردها و بازتابهای بینالمللی دربارۀ مسئله قمهزنی بحث شده و از دیدگاههای علمای اسلام از جمله حضرت آیتالله خامنهای(حفظهالله)، امام خمینی (ره)، شهید مرتضی مطهری، آیتالله جوادی آملی و حجتالاسلام محسن قرائتی در این کتاب استفاده شده است.
سرفصلهای این کتاب شامل:
۱. اهمیت عزاداری برای سالار شهیدان(علیه لسلام)
۲. تاریخچه قمهزنی
۳. سیر تاریخی مقابله علما با انحرافات عزاداری
۴. علل صدور فتوای عدم جواز قمهزنی از سوی علما
۵. 25 پرسش و پاسخ از علما و صاحبنظران درباره سؤالات رایج در موضوع قمهزنی
۶. چند کتاب خواندنی در موضوع عزاداری مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید
در بخش مقدمه این کتاب آمده است: «امام حسن عسگری(ع) فرمود: تقوای الهی را رعایت کنید و زینت ما باشید؛ نه مایه ننگ ما. با رفتار خود همه محبتها را به سوی ما جلب کنید و [با رفتار مناسب خود] هر [نسبت] ناروایی را از ما دور کنید.
آنچه ائمه هدی(ع) از محبان و شیعیان خود انتظار دارند، هدایت همه ارادتها و دوستیها به سوی آنها و دفع هر قبیحی از ساحت قدسی آن انوار تابناک الهی است.
ارادت قلبی و ابراز احساسات خالصانه دوستداران اهلبیت(ع) به محضر آن بزرگواران در طول قرنها و اعصار، موجب شده جهانیان رفتار و منش ما را وسیله شناخت بزرگان دینمان بدانند. از این روست که دشمنان مکتب اهلبیت نیز مترصد به دست آوردن نمونههایی از رفتارهای ما هستند که بتوانند با عرضه آن به افکار عمومی دنیا، نفرت و انزجار عمومی را بر ضد الگوهای دینی ما ـ علیهم صلوات الله ـ برانگیزند.
به همین دلیل است که میبینیم اکثر پایگاههای اینترنتی و شبکههای تبلیغاتی استکباری از تصاویر شیعیانی که با رفتارهایی مثل قمهزنی و چهاردستوپا رفتن قصد عرض ارادت به امام حسین(ع) را داشتهاند، سوءاستفاده شده و شیعیان را انسانهایی متوحش، غیرمنطقی و خشونتطلب معرفی میکنند و جنایات خود را در کشورهای شیعی، به عنوان تلاش برای کنترل و نظمبخشی جامعهای غیرمتمدن و بدوی نشان میدهند.
از سوی دیگر، سایتهای تبلیغی مسیحیت و وهابیت با ارائه این تصاویر، ذهن مخاطب را از فرصت فکر کردن به پذیرش مذهب متعالی و مترقی تشیع دور نگه میدارند.»
در فصل سوم این کتاب در مورد نقش انگلیس در رواج قمهزنی در جهان شیعه مینویسد: «كوبیدن شمشیر بر سر و پیشانی در سوگ سیدالشهدا(ع) در روز عاشورا، توسط استعمار انگلیس، از هند به ایران و عراق رخنه نمود.
تا گذشتهای نهچندان دور، سفارتهای بریتانیا در تهران و بغداد، هیئتهای عزاداری را که به آن صورت انزجارآور و زشت در كوچه و خیابانها ظاهر میشدند، تأمین میکردند.
غرض از سیاست استعماری انگلیس از كمك به رشد این مراسم زشت، به دست آوردنِ دلیلی معقول برای استعمارش بود كه همواره با معارضه مردم بریتانیا و برخی نشریات آن كشور روبرو میشد.
استعمار انگلیس میخواست ثابت كند كه مردمان مستعمره هند و كشورهای اسلامی دیگر كه به آن صورت وحشیانه در خیابانها ظاهر میشوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند كه آنان را از جهل و توحش موجود برهاند.
در نتیجه، عكس و تصاویر دستههای عزادار كه در روز عاشورا به زنجیر به پشت خود نواخته و با شمشیر و قمه بر سر خود میكوفتند و خونهای جاری شده در نتیجه این جریانات، در روزنامههای بریتانیا و اروپا به چاپ میرسید؛
و سیاستمداران استعمارگر در نتیجه این تصویرها، استعمارِ این كشورها را به عنوان ضرورتی انسانی اعلام میكردند كه میتواند مردم آن كشورها را از جهل و توحش رهانیده و به جاده تمدن و تقدم رهنمون سازد.»
در فصل چهارم کتاب درباره لزوم تبعیت از حکم ولی فقیه در حرمت قمهزنی نوشته شده: «اولاً ما شاهد آنیم که قمهزنی و بعضی اعمال شبیه به آن، ذاتاً موجب تخریب وجهه اسلام و تشیع گشتهاند و دشمنان کافر نیز در زمان حاضر برای آسیب وارد کردن به ما در اینگونه اعمال تکیه نموده، تا دین ما را دین خرافه و وحشیگری معرفی نمایند.
و ثانیاً چه ما چنین دیدی را نسبت به قمهزنی به دست آورده باشیم یا نه، باید از اوامر ولی امر مسلمین، حضرت آیتالله خامنهای (حفظه الله) در این مورد اطاعت کنیم؛ زیرا ایشان در این مورد موضعگیری صریح و روشنی نمودهاند که دیگر هیچ گونه عذری را برای مخالفت باقی نمیگذارد و بر تمامی مسلمین واجب است که از دستورات ایشان اطاعت نمایند؛ چه کسانی که با ایشان در فتوا هم نظرند و یا از ایشان تقلید میکنند و چه کسانی که در این فتوا با ایشان هم نظر نبوده و یا از کس دیگری تقلید کنند؛ در هر صورت بر همه مسلمین واجب است از ایشان به خاطر ولی امر بودنشان تبعیت کنند.»
سال ۱۳۸۶ این کتاب به همت واحد پژوهش دفتر فرهنگی فخرالائمه (علیهمالسلام) در قم برای اولین بار در یک جلد تألیف و منتشر گردید.
