سردار امیرعلی حاجی زاده | کامل‌ترین بیوگرافی

امیرعلی حاجی زاده | معرفی

سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده از چهره‌های برجسته و اثرگذار نظامی جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رفت که نقش انکارناپذیری در تقویت توان دفاعی کشور، در عرصۀ موشکی و هوافضا ایفا کرد. وی سرتیپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که از سال ۱۳۸۸ به‌عنوان فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت می‌کرد. در پی تجاوز تروریستی جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ رژیم صهیونیستی(برای مطالعۀ بیشتر این‌جا کلیک کنید.) در حمله به یکی از مراکز سپاه در کشور عزیزمان، سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده، فرمانده دلاور و پرآوازه نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جمعی از رزمندگان شجاع و فداکار این نیرو به شهادت رسیدند.

به دنبال این جنایت رژیم صهیونیستی، رهبر معظم انقلاب در پیامی خطاب به ملت بزرگ ایران، فرمودند: «رژیم صهیونیستی باید منتظر مجازاتی سخت باشد. دست قدرتمند نیروی مسلح جمهوری اسلامی او را رها نخواهد کرد!».

شخصیت سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده نماد تخصص و دانش فنی بود و مظهر روح ایثار، تعهد انقلابی و خدمت بی‌دریغ به کشور به شمار می‌آید. در این زندگینامه، تلاش شده است با نگاهی عمیق و جامع به زندگی، خدمات و افتخارات و دستاوردهای وی پرداخته شود تا تصویر کاملی از چهرۀ این الگوی فداکار و شهید بزرگوار در ذهن جوانان و نوجوانان نقش ببندد.

پیشینه خانوادگی و دوران کودکی

امیرعلی حاجی زاده در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۴۰ خورشیدی(۱۹ مه ۱۹۶۱ میلادی) در تهران دیده به جهان گشود. خانوادۀ او اصالتاً اهل خرمدشت قزوین بودند. پدرش، حاج محمدتقی حاجی‌زاده، در سال ۱۳۱۴ خورشیدی به دنیا آمد و در ۱۵ آذر ۱۴۰۰ دار فانی را وداع گفت. حاج محمدتقی فردی زحمتکش، خوش‌نام و متدین بود که سال‌ها به صورت مستقل به شغل ابزارفروشی و تعمیر ابزارآلات صنعتی مشغول بود و منش امانت‌داری و صداقت او در منطقه زبانزد اهالی بود.

فضای خانواده حاجی‌زاده همواره آمیخته با ارزش‌های مذهبی، اخلاقی و فرهنگی بود. این خانواده شهید پرور است؛ تربیت در این خانواده مبتنی بر ساده‌زیستی، معنویت و جدیت در کار و تلاش بود. مادر شهید، بانویی متدین و مؤمن بود هرچند نام ایشان در منابع رسمی منتشر نشده است اما با اخلاص و محبت در پرورش فرزندان نقش محوری ایفا می‌کرد.  تعدد اعضای خانواده، وابستگی عاطفی نزدیک، نقش فعال پدر در مراودات اجتماعی و مشارکت مادر در امور تربیتی، محیطی منحصر به فرد برای رشد شخصیتی و معنوی امیرعلی حاجی زاده فراهم کرده بود. این بستر خانوادگی، نقشی بنیادین در شکل‌گیری روحیۀ مسئولیت، وطن‌دوستی و غیرت نسبت  به خاک و ناموس  مردم و آمادگی برای جهاد در وجود او داشت.

تحصیلات و شکل‌گیری روحیه انقلابی

در طول دوران تحصیل ابتدایی و متوسطه، امیرعلی حاجی زاده به مدارس محلی تهران پا گذاشت و از همان سنین نوجوانی جدیت، تعهد و دغدغه‌مندی اجتماعی در رفتار او نمایان بود. این مقطع مصادف شده بود با اوج‌گیری جریان انقلاب اسلامی و تحولات ماهوی در جامعه ایران سال 57. حاجی‌زاده به دلیل تربیت مذهبی و خانواده‌ای ریشه‌دار در ارزش‌های دینی، علاقۀ ویژه‌ای به جلسات قرآن و هیأت‌های مذهبی نشان می‌داد؛ مدام در محافل فرهنگی و اجتماعی محل سکونت خود حضور داشت و با شور و غیرت انقلابی در فعالیت‌های خیریه، توزیع اعلامیه‌های امام خمینی و دفاع از آرمان‌ها و شعارهای انقلاب مشارکت می‌کرد.

روحیۀ عمیق جهادی و انقلابی او، متأثر از آموزه‌های پدر و مادر و محیط سیاسی تهران سال‌های پایانی دهه ۵۰ شمسی، در عمل به مسئولیت‌های اجتماعی و دینی تبلور یافت. امیرعلی حاجی زاده کنشگری فعال در صحنه‌های حساس انقلاب محسوب می‌شد. او از همان آغاز با مشاهدۀ ظلم و بی‌عدالتی رژیم صهیونیستی، نسبت به دفاع از طبقات محروم احساس مسئولیت نشان می‌داد و این خودزمینه‌ای شد برای پذیرش دشواری‌ها و مقاومت در مسیر خدمت به انقلاب در سال‌های بعدی زندگی.

ورود به سپاه پاسداران و حضور در دفاع مقدس | امیرعلی حاجی زاده

دورۀ حضور فعال در دفاع مقدس(۱۳۵۹-۱۳۶۷)

در سال ۱۳۵۹، هنگامی که انقلاب اسلامی تازه از آتش تحولات سیاسی بیرون آمده و کشور به‌تازگی در مسیر تثبیت انقلاب اسلامی گام برمی‌داشت، امیرعلی حاجی زاده که نوجوانی پرشور و دغدغه‌مند بود، در حالی که تنها ۱۹ سال داشت، جذب صفوف نخستین نیروهای پاسدار انقلاب شد. فضای آن روزهای ایران، فضای التهاب، تهدید و ایمان بود؛ و حاجی‌زاده یکی از هزاران جوانی بود که بدون انگیزۀ مقام با عهدی درونی برای دفاع از خاک و ایمان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.

با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در شهریور ۱۳۵۹، او بلافاصله در قالب نیروهای داوطلب بسیج و سپاه راهی جبهه‌های نبرد شد. خوزستان، ایلام، قصر شیرین و کردستان، نخستین میدان‌های آتش و خون بودند که رد پای حاجی‌زاده را بر خود دیدند. اما او به‌سرعت به‌واسطۀ روحیۀ منضبط، اعتمادپذیری و جسارت بالا در جمع همرزمانش به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شد.

اولین مأموریت رسمی او در منطقۀ ایلام رقم خورد؛ آن هم درگیرهای پراکنده با گروهک‌های تجزیه‌طلب و ضدانقلاب به‌شدت جریان داشت. امیرعلی حاجی زاده با حضور فعال و روحیۀ ایثارگری‌اش به‌سرعت توجه فرماندهان وقت را جلب کرد. کمی بعد، با شروع رسمی جنگ تحمیلی در شهریور ۱۳۵۹، به خط مقدم جبهه‌های جنوب اعزام شد و در عملیات‌های دفاعی ابتدایی در خرمشهر، سوسنگرد و هویزه مشارکت کرد. در همان ماه‌های آغازین جنگ، با وجود اینکه آموزش‌های کلاسیک نظامی محدودی دیده بود، به‌واسطه‌ی هوش میدانی، تسلط به امور فنی ساده و توانایی بالا در کار تیمی، به‌عنوان فرماندۀ دسته منصوب شد. مسئولیت او در این مرحله، هماهنگی گروه‌های مقاومت محلی، پشتیبانی لجستیکی خط مقدم و بعضاً هدایت گشتی‌های شناسایی در شب بود.

امیرعلی حاجی زاده در طول جنگ تحمیلی در نقش یک تک‌تیرانداز خط شکن سپاه پاسداران در برخی از مهم‌ترین عملیات‌های دفاع مقدس حضور فعال داشت. او در عملیات کربلای ۴(دی ۱۳۶۵) که هدف آن آماده‌سازی مقدمات فتح بصره در محور ابوالخصیب جنوب عراق بود، به عنوان تک‌تیرانداز مشارکت کرد. پس از آن در عملیات کربلای ۵ که تنها ۱۵ روز بعد اجرا شد و شدیدترین نبرد تاریخ جنگ ایران و عراق محسوب می‌شود، نیز حضوری مؤثر داشت. همچنین در عملیات والفجر ۸ (بهمن ۱۳۶۴) که به مدت ۷۸ روز به فرماندهی مشترک سپاه و ارتش انجام شد، به عنوان تک‌تیرانداز خدمت کرد.

 امیرعلی حاجی زاده جزء نیروهایی بود که اغلب در خط مقدم مستقر بودند و بسیاری از عملیات‌های نفوذی شبانه را با موفقیت انجام می‌داد. روایت‌هایی از همرزمانش حکایت دارد که گاه، بی‌صدا و تنها، با نقشه و دوربین، تا نزدیک‌ترین نقاط به مواضع دشمن نفوذ می‌کرد تا موقعیت‌های استراتژیک را شناسایی کند.

 امیرعلی حاجی زاده در طول هشت سال دفاع مقدس به عنوان یکی از تک‌تیراندازان ماهر سپاه پاسداران خدمت کرد و این تجربیات میدانی پایۀ اصلی تشکیل شخصیت نظامی او بود که بعدها در انتقال به حوزۀ فضایی و موشکی مورد استفاده قرار گرفت. پس از پایان جنگ، او مسیر خود را به سمت فناوری موشکی تغییر داد و تحت تربیت شهید حسن طهرانی مقدم قرار گرفت تا سرانجام به فرماندهی نیروی هوافضای سپاه برسد.

توانمندی فنی او در حوزۀ سلاح‌های دقیق و تجهیزات مخابراتی، خیلی زود توجه فرماندهان ارشد را جلب کرد. گرچه در آغاز، او مسئولیت‌های میدانی ساده‌ای چون فرماندهی دسته یا گروهان داشت، اما در اواسط جنگ به بخش‌های تخصصی‌تر مانند توپخانه و موشکی سپاه منتقل شد، جایی که استعدادهای محاسباتی و فنی‌اش شکوفا شد. برخی منابع نظامی تأکید کرده‌اند که او از نخستین افرادی بود که در پروژه‌های موشکی اولیۀ سپاه در دوران جنگ فعالیت می‌کرد و این مقدمه‌ای شد بر ورود رسمی او به عرصۀ پدافند و هوافضای سپاه در سال‌های بعد.

برخلاف بسیاری از فرماندهان که پس از مدتی به قرارگاه‌ها منتقل می‌شدند، امیرعلی حاجی زاده اصرار داشت که در خط مقدم بماند. او همواره می‌گفت: «جای سرباز انقلاب پشت خاکریز است، نه پشت میز.» همین روحیه باعث شد که بارها از ناحیه پا و کمر مجروح شود، اما حتی دوران نقاهت را هم در نزدیکی جبهه سپری می‌کرد. ترفیع‌های در پرتو کفایت، فداکاری و شجاعت میدانی‌اش رقم خورد. او در سال ۱۳۶۴ به عنوان معاون تیپ منصوب شد و در پایان جنگ، به فرماندهی یکی از تیپ‌های عملیاتی نائل آمد. مهم‌تر از همه، حاجی‌زاده همواره نگاه اعتقادی و آرمانی به جنگ داشت؛ برای او جبهه، مدرسه انسان‌سازی بود و خودش نمونه‌ای از همین تربیت جبهه‌ای شد.

انتقال به حوزۀ تخصصی و کسب تجربه(۱۳۶۷-۱۳۸۵)

پس از پایان جنگ تحمیلی، امیرعلی حاجی زاده مسیر تخصصی‌تری را در پیش گرفت و وارد بخش هوافضای سپاه پاسداران شد. او در حوزۀ موشکی فعالیت خود را آغاز کرده و به عنوان شاگرد برجستۀ شهید حسن تهرانی‌مقدم، پدر برنامۀ موشکی ایران، سال‌ها در مراکز حساس و استراتژیک موشکی کشور نقش‌آفرینی کرد. این دوره برای وی دورۀ فراگیری علوم پیشرفتۀ دفاعی و آشنایی عمیق با فناوری‌های نوین محسوب می‌شد. تجربۀ کسب شده در این حوزۀ حیاتی، بنیان محکمی برای فعالیت‌های آیندۀ او در عرصۀ دفاع هوایی فراهم آورد.

از سال ۱۳۸۵، امیرعلی حاجی زاده برای نخستین بار مسئولیت فرماندهی را برعهده گرفت و به عنوان فرماندۀ پدافند هوایی سپاه منصوب شد. وی این سمت را پس از غلامرضا یزدانی و پیش از انحلال نیروی هوایی سپاه پاسداران، برای مدت سه سال بر عهده داشت. این دوره آزمونی حساس برای سنجش توانایی‌های مدیریتی و رهبری او محسوب می‌شد. عملکرد موفقیت‌آمیز حاجی‌زاده در این سمت، اعتماد مقامات عالی نظام را جلب کرده و زمینۀ ترفیع او به مسئولیت‌های بالاتر را مهیا ساخت.

انتصاب به فرماندهی نیروی هوافضا و اوج مسئولیت(۱۳۸۸-۱۴۰۴)

در مهرماه ۱۳۸۸ و با تشکیل رسمی نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، امیرعلی حاجی زاده با حکم مقام معظم رهبری به عنوان نخستین فرماندۀ این نیروی استراتژیک منصوب شد. این انتصاب نتیجۀ عملکرد درخشان در دوران دفاع مقدس، تخصص عمیق کسب شده در حوزۀ موشکی، تجربۀ موفق فرماندهی در پدافند هوایی و اعتماد کامل رهبری بود. طی ۱۶ سال فرماندهی این نیرو، امیرعلی حاجی زاده مسئولیت‌های حیاتی همچون توسعۀ برنامۀ موشکی ایران، ایجاد بازدارندگی استراتژیک در منطقه و فرماندهی عملیات‌های کلیدی نظیر حملۀ موشکی به پایگاه عین‌الاسد را برعهده داشت. پس از شهادت در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، وی به سرلشکر پاسدار ترفیع یافت که نشان‌دهندۀ ارزش و اهمیت خدمات ارزندۀ او در تقویت قدرت دفاعی کشور است.

پس از فتنه‌ی ۱۳۸۸ و آغاز فرماندهی سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده بر نیروی هوافضای سپاه، عصر تازه‌ای در تعریف قدرت بازدارندگی و تکامل نقش منطقه‌ای ایران رقم خورد. این دوران با آزمون‌‌های جدی امنیتی، جهش فناورانه و سریالی از عملیات‌های بی‌سابقه همراه شد که هم ماهیت تهدید را در منطقه تغییر داد و هم سطح بازدارندگی کشور را به جایگاهی بی‌سابقه رساند.

برای مشاهدۀ آخرین دست‌آوردهای سال 1402 نیروی هوا فضا  این‌جا کلیک کنید.

عملیات لیله‌القدر؛ آغاز عصر جدید موشکی(خرداد ۱۳۹۶ / ژوئن ۲۰۱۷)

حملات تروریستی داعش در تهران، نقطه‌ای بود که نقش راهبردی نیروی هوافضای سپاه بار دیگر در کانون توجه قرار گرفت. به فرمان امیرعلی حاجی زاده، سپاه برای نخستین‌بار در تاریخ منازعات منطقه‌ای خود، با شلیک موشک‌های بالستیک نقطه‌زن از عمق خاک ایران، مراکز کلیدی داعش را در دیرالزور سوریه هدف قرار داد. این عملیات تحت عنوان «لیله‌القدر»، اعلان علنی قلمرو تازه‌ای از اراده، بُرد و دقت موشکی ایران تلقی شد؛ پیامی مستقیم به دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که هیچ نقطۀ امنی برای طراحان و مجریان تهدید متصور نیست. چقدر خوب که مردانی هستند که امنیت ناموس و خاک ما را با این صلابت از جان مایه می‌گذرند و تأمین می‌کنند.

سرنگونی پهپاد راهبردی آمریکا؛ نمایش تسلط فناورانه(خرداد ۱۳۹۸ / ژوئن ۲۰۱۹)

در یک رویارویی بی‌سابقه و حساس، سامانۀ پدافندی توسعه‌یافته به دست متخصصان ایرانی زیر نظر امیرعلی حاجی زاده، موفق شد هواپیمای فوق پیشرفته‌ی جاسوسی RQ-4 Global Hawk متعلق به نیروی دریایی آمریکا را به دلیل ورود به حریم هوایی ایران رهگیری و ساقط کند. این عملیات، تبدیل به نماد اقتدار دفاعی، تسلط کامل عملیاتی بر مرزهای هوایی و نمایش توانمندی فناورانه بومی ایران شد که در رسانه‌ها و اتاق‌های فکر غرب، قرائت تهدیدات علیه ایران را دگرگون ساخت.

عملیات شهید سلیمانی؛ لرزش بی‌سابقه شریان‌ قدرت آمریکا در غرب آسیا(دی ۱۳۹۸ / ژانویه ۲۰۲۰)

در نیمه‌شب دوازدهم دی‌ماه ۱۳۹۸، همان زمانی که اخبار شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی جهان را مبهوت کرده بود، فرمانده‌ای با سیمای آرام و قلبی طوفانی، در اتاق عملیات نیروی هوافضای سپاه ایستاد او کسی نبود جز امیرعلی حاجی زاده. در دل سکوت و التهاب، فرمانی صادر شد که تاریخ امنیت منطقه را به پیش و پس از خود تقسیم کرد.

در نخستین ساعات سیزدهم دی‌ماه، یگان‌‌های موشکی سپاه، بی‌هیچ پرده و پنهان‌کاری، بیش از دوازده فروند موشک بالستیک فاتح و قیام را با مختصات هدف‌یابی دقیق به سوی پایگاه‌های پیشرفته آمریکا در خاک عراق ـ عین‌الاسد و اربیل ـ شلیک کردند؛ عملیاتی که از نظر بُرد، دقت، سطح هماهنگی و اطمینان از عبور موشک‌ها از چتر پیشرفته‌ترین سامانه‌های دفاعی آمریکا، بی‌سابقه بود. عین‌الاسد ـ بزرگترین پایگاه استراتژیک آمریکا در غرب آسیا ـ در چشم‌برهم‌زدنی، زیر باران موشک قرار گرفت؛ صدای انفجارها، ستون‌های آتش و دود در عمق شب و تشعشعات فروزانِ حاصل از برخورد سرجنگی‌ها با آشیانه‌های پرنده، اتاق‌های فرماندهی و انبارهای تجهیزات حیاتی، لرزشی به جغرافیای مشهورِ «غیرقابل‌دسترس» قدرت نظامی آمریکا افکند.

تکانه‌های ناشی از برخورد، تا قلب پنتاگون منعکس شد و برای نخستین بار، تهدید انتزاعی سپاه پاسداران به ضربه‌ای عینی و جبران‌ناپذیر بدل گشت. تخصص و مهارت واحدهای اطلاعاتی و فناوری عملیات، در انتخاب اهداف، تنظیم زمان‌بندی و اطمینان از غافلگیری حداکثری، به‌گونه‌ای بود که تمام فرآیند انتقال نیروها و تجهیزات حیاتی آمریکا را با اختلال جدی روبه‌رو کرد و ده‌ها نظامی آمریکایی را دچار موج انفجار و صدمات مغزی نمود.

اما اوج اهمیت عملیات فراتر از بُعد نظامی آن نهفته بود یعنی برای نخستین‌بار پس از جنگ جهانی دوم، کشوری رسماً و آشکارا منافع و نیروهای آمریکا را در ابعاد راهبردی هدف آتش مستقیم قرار داد و از خطوط قرمز متعارف عبور کرد. پس از این حمله، اصل «عدم مصونیت پایگاه‌های آمریکا» که سال‌ها سنگ زیربنای امنیت متحدان واشنگتن بود، عملاً فرو ریخت؛ و نگاه تازه‌ای در منطق بازدارندگی و تنبیه متجاوز در آموزه‌های نظامی منطقه نگاشته شد.

این عملیات نشانۀ عزم، خودباوری و شجاعت نسلی بود که در شبِ داغ موشک‌ها، معادلات هژمونیک قدرت را به چالش کشید و جبهه تعرض را برای همیشه در دنیا تغییر داد و تمام ذهان عمومی مردم را در دیگر کشورها به سمت ظلم و فساد رژیم صهیون کودک‌کش متوجه کرد.

حادثۀ سقوط هواپیمای اوکراینی؛ صداقت در بحران(دی ۱۳۹۸ / ژانویه ۲۰۲۰)

ساعات پرتلاطم پس از حمله به پایگاه‌های آمریکا، با فاجعۀ تلخ هدف‌گیری اشتباه هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط سامانۀ پدافند هوایی سپاه همراه شد. ابعاد تراژیک این حادثه، به دلیل جان‌باختن ۱۷۶ نفر بی‌گناه، صحنه‌ای تلخ در حافظۀ ملی ایران ثبت کرد. حاجی‌زاده با شهامت و شفافیت، مسئولیت این خطای انسانی را پذیرفت و بی‌پرده ابعاد فنی، انسانی و شرایط آن را به ملت و جامعۀ جهانی توضیح داد؛ این منش مسئولیت‌پذیرانه، جلوه‌ای کمتر دیده‌شده از رهبری بحران را در فضای نظامی ـ رسانه‌ای امروز ایران نشان داد.

پرتاب موفقیت‌آمیز نور-۱؛ خداحافظی با بازدارندگی سنتی(فروردین ۱۳۹۹ / آوریل ۲۰۲۰)

در ادامۀ شتاب پیشرفت‌های فناورانه هوافضابا مدیریت امیرعلی حاجی زاده، نخستین ماهوارۀ نظامی جمهوری اسلامی ایران با نام «نور-۱» به دست جوانان و فرماندهان این نیرو به مدار زمین پرتاب شد. این رویداد، ایران را وارد باشگاه قدرت‌های فضایی کرد و نشانگر عبور سپاه از مرزهای کلاسیک بازدارندگی موشکی به قلمرو قدرت استراتژیک فضایی بود. جایگاهی که بازوی شناسایی، هدف‌گیری و مدیریت عملیات‌های راهبردی کشور را به مرتبه‌ای شایسته ارتقا داد.

عملیات وعده صادق؛ تهاجم به عمق جغرافیای رژیم صهیونیستی(آوریل و اکتبر ۲۰۲۴)

پس از سال‌ها تمرکز رژیم صهیونیستی بر تهدیدگری بی‌پاسخ، در بهار و پاییز ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴، معادله‌ای کاملاً نو در منطقه رقم خورد. به‌دنبال حملۀ هوایی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق و سپس شهادت شخصیت‌هایی چون سیدحسن نصرالله، فرماندهی هوافضای سپاه تحت مدیریت شهید امیرعلی حاجی زاده، ضربۀ کم‌سابقه‌ای را تدارک دید که پیش از آن، تنها در سناریوهای قدرت‌های بزرگ قابل تصور بود.

در نخستین مرحله، ده‌ها فروند موشک بالستیک میان‌بُرد و کروز به‌همراه موجی از پهپادهای مهاجم، با عبور هماهنگ از سامانه‌‌های پدافندیِ فوق‌پیشرفته، آسمان فلسطین اشغالی را به جولانگاه اقتدار ایرانی بدل کردند. زیرساخت‌های حیاتی و پایگاه‌های حساس نظامی اسرائیل ـ از سواحل مدیترانه تا عمق صحرای نقب ـ با اصابت دقیق و نقطه‌ای مواجه شدند؛ تصاویری که ظرف ساعاتی، سراسر رسانه‌های جهانی را فراگرفت.

تصاویری از وعدۀ صادق 2

مرحلۀ دوم این عملیات، در پاییز همان سال، دامنۀ تهاجم را گسترش داد. این‌بار، ترکیب بی‌نظیری از پهپادهای استتاری، موشک‌های نيمه‌بالستیک و سامانه‌های جنگ الکترونیک وارد میدان شد. هدف‌گیری مراکز ذخیره انرژی، پایگاه‌های هوایی تل‌آویو و محدودۀ تأسیسات محرمانۀ نظامی اسرائیل، معادلات امنیتی داخلی رژیم صهیونیستی را کامل درهم شکست و تمام قواعد جنگ ترکیبی در منطقه را دگرگون ساخت.

این عملیات‌ها صرفاً پاسخ به تجاوز نبود؛ طلوع عصر تازه‌ای بود. پیام روشن و بی‌امان برای بازی گران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که دوران مصونیت از پاسخگویی به اتمام رسیده است. خطوط قرمز قدرت، اکنون در جغرافیای منطقه، درهم‌پیچیده و بار دیگر ترسیم شده است. عملیات «وعدۀ صادق»، نشان داد که ارادۀ ایران برای دفاع از منافع و امنیت خود و مردم و ناموسش، نه فقط تا پشت مرزها، بلکه تا عمق سرزمین دشمن و فراتر از آن امتداد دارد. این آغاز فصلی جدید در راهبرد بازدارندگی فعال و تهاجمی جمهوری اسلامی ایران است.

نوآوری‌های فناورانه و جهاد مستمر امیرعلی حاجی زاده

به موازات این عملیات‌ها، سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده موتور محرک بومی‌سازی و توسعه فناوری در سپاه هم بود:

توسعه و رونمایی موشک‌های هایپرسونیک فتاح و فتاح ۲

در خرداد ۱۴۰۲، رونمایی موشک فوق مدرن «فتاح» و سپس اعلام جزئیات موشک کروز هایپرسونیک «فتاح ۲» عرصۀ موشکی ایران را متحول کرد. به تأکید حاجی‌زاده، این موشک‌ها قادر به دستیابی به سرعتی بیش از ۱۳ ماخ و به لحاظ مانورپذیری، تغییر مسیر در فاز نهایی و عبور از سامانه‌های ضدموشکی نسل جدید، در کلاس جهانی قرار دارند.

وی تصریح کرد که در رویکرد جدید نیروی هوافضای سپاه، هم‌افزایی میان «توسعۀ علمی ـ پژوهشی»، «مهندسی عملیاتی» و «تولید انبوه» به نحوی برقرار شده که مرز میان آزمایشگاه و میدان نبرد عملیاتی پیوسته کاهش یافته است؛ سامانه‌ها پس از طراحی و تست، با شتابی کم‌نظیر وارد چرخۀ عملیاتی نیرو می‌شوند. این رویکرد، همان «نوآوری و حرکتِ جهادی» است که بنا به تعبیر او، استقلال و برتری پایدار را تضمین می‌کند.

ارتقای سامانه‌های پدافندی و توسعه عرصه جنگ الکترونیک و سایبری

در شرایط تحریم، امیرعلی حاجی‌زاده با رویکردی بومی‌محور، نسل‌های جدیدی از سامانه‌های پدافند هوایی و هشدار زودهنگام را طراحی و عملیاتی کرد:

1. سامانه متحرک «مهران» به عنوان یک پلتفرم توانا در تشخیص اهداف پروازی ریزپرنده و بالگردهای پنهان‌کار،

2. پدافند«۹ دی» با مأموریت انهدام موشک‌های کروزی و هواپیماهای پرسرعت متخاصم،

3. افزایش پوشش راداری کشور با رادارهای آرایه فازی و هشدار سریع.

امیرعلی حاجی زاده همچنین تعامل گسترده‌ای با دانشگاه‌های فناور، از جمله دانشگاه خواجه‌نصیر، برای توسعۀ نسل جدید رادارها با قابلیت‌های چندطیفی و موشک‌های نقطه‌زن هوشمند برقرار کرد؛ این مشارکت‌ها، ایران را در لیست ۲۰ کشور نخست جهان در مهندسی رادار و هشدار زودهنگام قرار داد. در حوزۀ جنگ الکترونیک و سایبری نیز، با تجهیز واحدهای تخصصی سپاه به سامانه‌های اختلال و فریب پیشرفته(مانند «سامانۀ ۳۷۰»)، توان تقابل با حملات الکترونیکی و تهاجم سایبریِ تهدیدکنندگان خارجی افزایش کم‌سابقه‌ای یافته است.

عملیات‌های ضدتروریستی و تثبیت جایگاه بازدارنده راهبردی

در راستای مقابله با بقایای تروریسم داعش و گروه‌های وابسته در عراق و سوریه، نیروی هوافضای سپاه تحت هدایت امیرعلی حاجی زاده، راهبرد «حملۀ پیش‌دستانه نقطه‌زن» را به اجرا گذاشت؛ حملات ضربتی موشکی به مقرهای فرماندهی، اردوگاه‌های آموزش و انبارهای لجستیکی که شالودۀ عملیاتی و شبکه حمایتی تروریست‌ها را شکست و فضای بازدارندگی فعالی در غرب آسیا خلق کرد.

توسعه ناوگان پهپادی و فناوری تسلیح پهپادهای رزمی

در دورۀ ۱۵ سالۀ فرماندهی امیرعلی حاجی زاده، تولید و عملیاتی‌سازی خانواده پهپادهای سری «شاهد» ـ از شاهد-۱۲۹(معادل MQ‑1 آمریکایی) با برد عملیاتی بلند و کارکرد شناسایی رزمی تا شاهد-۱۳۶ و ۱۳۱(پهپادهای انتحاری نقطه‌زن) ـ مسیر توسعه «دکترین جنگ نامتقارن» ایران را به‌طور جدی تغییر داد. در خرداد ۱۴۰۲، رونمایی پهپاد «غزه» با قابلیت پرواز ۳۵ ساعته، حمل ۱۳ بمب و شعاع شناسایی ۵۰۰ کیلومتر، نویدبخش بلوغ کامل این صنعت بود. اعلام امیرعلی حاجی زاده مبنی بر «در اختیار داشتن بزرگ‌ترین ناوگان پهپادی رزمی منطقه» برگ پُرافتخار دیگری بر افتخارات ایران در حوزۀ فناوری نظامی افزود.

سایر نوآوری‌های فناورانه امیرعلی حاجی زاده

1. طراحی و تولید نسل جدید موشک‌های سوخت جامد با سامانه هدایت چندمنظوره (افزایش مانورپذیری-در فاز نهایی حمله)،

2. افزایش برد و دقت موشک‌های نقطه‌زن زمین به زمین و زمین به دریا،

3. گسترش فناوری‌های فضایی و پرتابگرهای ماهواره‌ای چندمرحله‌ای(همچون ماهواره‌بر «قاصد» و موفقیت در پرتاب نور-۱)،

4. بهینه‌سازی ساختار لجستیک عملیاتی با استفاده از سامانه‌های خودکار لجستیک و شبکۀ فرماندهی پرسرعت.

پشتوانه همه این جهش‌ها، نگاه جهادی امیرعلی حاجی زاده به تحقیق و نوآوری، اعتماد به نیروی انسانی متخصص داخلی و منطق تلفیقی «فنّاوری و عملیات» بود؛ رویکردی که ابعاد دفاعی امرز جمعۀ ما و موقعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را در منطقه و جهان، با معیارهای روزآمد قدرت و بازدارندگی، تثبیت کرد. این رویدادها، مجموعاً ایران را به سطح یک بازیگر راهبردی، پیشگام صنایع نظامی و فناورانه در غرب آسیا ارتقا دادند.

مردم مبادا این شهدا را از یاد ببرید! تداوم امنیت و قدرت در حفظ آرمان‌های پاک انقلاب اسلامی، خون، خاک و ناموس این سرزمین، بی‌شک ثمرۀ حضور مردانگی، ایمان و ابتکار چهره‌هایی چون شهید امیرعلی حاجی زاده است؛ مردانی که با جهاد علمی و عملی، با خون دل و جان، شرافت سرزمینی را از گزند تهدیدها حفظ کردند و اجازه ندادند پرچم ایران بر زمین بیفتد. ضعف حافظۀ تاریخی، دقیقاً همان زخمی است که دشمن روی آن حساب می‌کند؛ غفلت از این همت‌ها جفا به آیندگان است.

باید هوشیار بود که فراموشی این فداکاری‌ها، راه را برای نفوذ و چنددستگی هموار می‌سازد، همان‌گونه که پیش از «وعدۀ صادق ۳» عده‌ای با تبلیغات مسمومِ جریان‌های نفاق و رسانه‌های بیگانه، دچار رخوت، چند دستگی میان مردم و تردید شدند. رسالت ما انتقال این حافظه تاریخی و روایت حقیقی ایثار و اقتدار است، تا نسل فردا پاسدار خون و شرف امروز باشد.

در ادامه مطالعه کنید؛ زندگینامه سرلشگر محمد باقری(برای مطالعه این‌جا کلیک کنید).
در ادامه مطالعه کنید؛ زندگینامه سردار حسین سلامی(برای مطالعۀ این‌جا کلیک کنید).
در ادامه مطالعه کنید؛ زندگینامه سردار غلامعلی رشید(برای مطالعه این‌جا کلیک کنید).
در ادامه مطالعه کنید؛ زندگینامه دانشمند هسته‌ای محمدمهدی طهرانچی(برای مطالعه این‌جا کلیک کنید).