ورود / عضویت

المپیک، تحفه‌ای تقدیم به خدایان | نقد مراسم افتتاحیه المپیک 2024

المپیک، به عنوان مهم‌ترین مسابقه و گردهمایی ورزشی در جهان، میلیاردها نفر مخاطب مستقیم و غیرمستقیم دارد. افتتاحیۀ این مراسم، نشان‌دهندۀ ذات المپیک و پیشینۀ فکری و تمدنی این گردهمایی بزرگ است. در افتتاحیۀ المپیک ۲۰۲۴ با صحنه‌های موهن و زشتی رو به رو بودیم که باعث موضع‌گیری دینداران جهان، خصوصا مسیحیان شد.
نقد مراسم افتتاحیه المپیک 2024

هر چند در کشور ما علی‌رغم توهین‌های صورت‌گرفته و مناسک توهین‌آمیز المپیک به آیین‌های الهی، به دلیلسکولار و منفعل بودن بعضی مراکز دینی و انقلابی، موضع‌گیری خاصی انجام نشد اما لازم است به بررسی دقیق این مراسم که مخاطب جهانی را درگیر خود کرده بپردازیم.

حواشی المپیک ۲۰۲۴

مراسم افتتاحیۀ امسال، باعث ناراحتی پاپ شد و مسیحیان از فرقه‌های مختلف، شروع به نقد این مراسم کردند.(منبع) دست‌اندرکاران المپیک پاریس هم از مخاطبان به دلیل توهین صورت‌گرفته عذرخواهی کردند.(منبع) در المپیک ۲۰۲۴، روسیه و بلاروس حق حضور نداشتند و ورزشکاران این کشورها نمی‌توانستند زیر پرچم خودشان در المپیک حضور پیدا کنند، اما رژیم غاصب صهیونیستی که خون ده‌ها هزار زن و بچه‌ی فلسطینی را ریخته است، با پرچم جعلی‌اش در مراسم حضور پیدا کرد. جالب توجه است که پاریس، محل برگزار المپیک ۲۰۲۴، هزاران بی‌خانمان را از شهر بیرون کرد تا مراسم افتتاحیه که در شهر بود و نه استادیوم به خوبی برگزار شده و ورزشکاران فرانسوی واقعیت پاریس را نبینند و برای کشور خود گزارش نکنند!(منبع)

در مراسم افتتاحیه، سلبریتی‌های غربی حضور پر رنگی داشتند و حتی اسنوپ داگ، خوانندۀ رپ امریکایی که معروف به مصرف مواد مخدر و ترویج آن است، به عنوان حامل مشعل در المپیک حضور داشت!
المپیک با شعار «بی‌طرفی» چوآاُ چیانکا از برزیل را وادار کرد عکس مسیح را به دلیل اینکه نمادی مسیحی است از روی تخته‌ی اسکی‌اش بردارد.(منبع) این نکته بسیار قابل توجه است؛ زیرا با اینکه افتتاحیۀ امسال مملوّ از عناصر ضددینی بود، اما دست برگزارکنندگان فرانسوی المپیک تحمّل یک عکس مجسمۀ مسیح را روی تختۀ اسکی هم ندارند. بعضی سیاستمداران جهان نیز در مراسم حضور داشتند. از جمله جیل بایدن، همسر رئیس جمهور آمریکا که این مراسم را تماشایی توصیف کرد!(منبع) اظهار نظر وی در مورد افتتاحیۀ شیطانی المپیک، با واکنش منفی بعضی مسیحیان رو به رو شد.

توماس جُلی (Thomas Jolly) کارگردان افتتاحیه، در واکنش به اعتراض دینداران گفته است: فرانسه یک جمهوری است و ما حق داریم جزو پرستندگان[مسیحی] نباشیم و می‌خواستیم همه را دور هم جمع کنیم، فرانسه یک کشور آزاد است.(منبع) به توماس جُلی تهمت یهودی بودن زده‌اند اما ظاهراً دلیلی بر یهودی بودن وی در دسترس نیست.(منبع)
توماس جلی کارگردان مراسم بیان داشته: دیونیزوس خدای جشن و شراب در یونان باستان بوده است و در جشن المپیک پاریس نیز به دلیل ماهیت یونانی آن و شهره بودن فرانسه به شراب مرغوب، از دیونیزوس استفاده شده است.(منبع) او گفته است: فرانسه یک جمهوری است و ما حق داریم جزو پرستندگان [مسیحی] نباشیم و می‌خواستیم همه را دور هم جمع کنیم، فرانسه یک کشور آزاد است.(منبع) وی از اثر هنری خود دفاع کرده و اذعان داشته:«قصد توهین نداشته‌ام و می‌خواستم با توجه به المپیک، مراسمی مشرکانه از خدایان باستان را به تصویر بکشم و این مراسم به شام آخر مسیحیان ربطی ندارد.»(منبع)

تصویر جشن خدایان که به گفتۀ بعضی در مقابل شام آخر داوینچی کشیده شده است.

در المپیک امسال، بر خلاف المپیک ژاپن با تخت‌های یک‌نفره‌اش برای حدود پانزده هزار ورزشکار و همراهان آنان، بیش از دویست هزار ابزارهای جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی در کمپ مورد اسکان ورزشکاران در نظر گرفته شده بود! حتی برای همجنس‌بازان وسایل مخصوص در نظر گرفته شده بود.(منبع)

این حواشی برای فهم بهتر متن اصلی، مهم است. در ادامه به بررسی پیشینۀ فلسفی و تاریخی المپیک می‌پردازیم؛ چرا که تحلیل دقیق افتتاحیۀ امسال بدون بررسی ریشه‌ای المپیک، میسّر نیست.

المپیک، تحفه‌ای تقدیم به خدایان

بازی‌های مختلفی به صورت مسابقه در یونان باستان برگزار می‌شد که المپیک واقع در شهر المپیا از همه معروف‌تر بود. مسابقات المپیک هر چهار سال یکبار بین ۶ آگوست تا ۱۹ سپتامبر برگزار می‌شد. بر اساس دایرة المعارف بریتانیکا، المپیک بخشی از یک مراسم مذهبی و دینی بود. این مراسم برای بزرگداشت زئوس در المپ برگزار می‌شد. بر اساس بعضی اساطیر، المپیک را هراکلس پسر زئوس بنیان‌گذاری کرد. المپیک در ابتدا فقط مسابقۀ دو بود و تدریجا کشتی‌گرفتن و مسابقات دیگر اضافه شد.

این مسابقات ابتدا در یک روز بود و بعد در چهار روز و بیشتر. در غالب مسابقات، ورزشکاران به صورت برهنه شرکت می‌کردند که برداشت‌های مختلفی راجع به علت آن موجود است. از جمله اینکه برهنگی آنان نوعی مراسم آیینی، نوعی سپر جادویی محافظ یا از رسوم طبقۀ اِلیت جامعه بوده است. مسابقه دادن در المپیک برای آزادزادگان ممنوع بوده و ورزشکاران از مستعمره‌های یونان در این مسابقات شرکت می‌کردند.
جایزۀ این مسابقات نیز تاج‌ گل بوده و شرکت در مسابقات بیشتر به خاطر شهرت و تحسین شدن توسط مردم بوده و جایزۀ معنوی المپیک که همان شهرت است، جذابیت داشته است. زنان در المپیک شرکت نمی‌کردند یا رقابت آنان مختص به منطقه‌ای محدود بوده است.(منبع) زنان در رقابت دیگری که به خدای مؤنث هِرا(Hera) تقدیم می‌شد شرکت داشتند که با المپیک متفاوت است.(منبع)
رقابت‌های المپیک با گلادیاتورهای روم متفاوت بود و المپیک جنبۀ رقابتی پررنگی داشت، در مقابل گلادیاتورها که بیشتر جنبۀ بازی و سرگرمی داشتند. حدود قرن پنجم میلادی تئودوزیوس اول یا پسرش، به دلیل ارتباط المپیک با مراسمات پاگانی و مشرکانه المپیک را منسوخ کرد.

احیاء المپیک در دوران مدرن

احیاء المپیک در دوران مدرن توسط پیر دو کوبرتین انجام گرفت. وی از کسانی بود که دهه‌ها پیگیر احیاء المپیک بود و با همکاری دیگران توانست به هدفش برسد.(منبع) آرتور راسل (Arthur Oliver Villiers Russell) که از اعضای اصلی کمیتۀ بین‌المللی المپیک بود ماسون بود.(1)(2). بعضی مدعی ماسون بودن کوبرتین هستند که نگارنده سندی مبنی بر ماسون بودن وی نیافت.

تصویری از اولین مشعل المپیک که توسط نازی ها احیاء شد. نازی‌ها و ارتباط ایشان با علوم غریبه و اسطوره‌گرایی، می‌تواند ریشه‌ی احیاء این رسم مشرکانه باشد.

پس المپیک در اصل مراسمی مذهبی تقدیم به خدایان مشرکانۀ یونان باستان بوده است که در دورۀ مدرن به همان شکل احیاء شد. از نمادهای معروف المپیک پنج حلقۀ رنگین است.
حلقه‌هایی که نماد المپیک هستند یا نماد پرچم‌های کشورهایی بوده‌ است که در ۱۹۱۲ در المپیک شرکت کرده‌اند.(منبع)
یا نماد پنج قارۀ آسیا، آفریقا، آمریکا، استرالیا و اروپا است(منبع) این نماد فقط در المپیک مدرن وجود داشته و در نوع سنتی آن ریشه ندارد. مهم‌تر از حلقه‌های پنج‌گانه، مشعل المپیک است.
در المپیک‌های یونان باستان آتش بزرگی ایجاد می‌کردند که تا پایان رقابت‌ها خاموش نمی‌شد و نمادی از تداوم مسابقات بود. این آتش نمایانگر ربودن آتش از خدایان توسّط پرومتئوس، خالق انسان‌ها در یونان باستان بوده و هدف وی از هدیه دادن آتش به انسان، رهنمون ساختن وی به سمت ایجاد تمدن بوده است.
پس یونانیان تمدن انسانی را از پرومتئوس، سارق آتش خدایان می‌دانستند و در المپیک به وی ادای دین می‌کردند. امروزه نیز در المپیک بر اساس همین اسطوره، مشعل‌هایی از المپیا روشن شده و تا محل برگزاری مسابقات توسط حاملان مشعل حمل می‌شود که با هدف ارج نهادن المپیک قدیم و اساطیر و سنن آن است.(منبع) (منبع)
بر اساس سایت رسمی المپیک انتقال مشعل‌ها از المپیا تا پاریس یا هر منطقه‌ای که المپیک در آنجا برگزار شود نشان‌دهندۀ پیوند بین بازی‌های المپیک قدیم و جدید است.(منبع) در المپیک مدرن با تأسّی به سنن مشرکانه‌ی باستان مشعل توسط یک بازیگر که نقش کاهن مؤنث را بازی می‌کند، روشن می‌شود. مشعل در محضر هِرا(Hera) و معبد وی از همسران زئوس روشن می‌شود که خود نشان از آیینی بودن این مراسم و ربط آن به خدایان باستانی دارد.(منبع) (منبع)

مراسم امروزی برافروختن مشعل المپیک توسط کاهنه ها در معبد هِرا، همسر زئوس

دیدیم که در یونان باستان، المپیک تقدیم به زئوس می‌شد؛ قابل توجه است که معبد هِرا به صورت اشتراکی با زئوس در نظر گرفته شده و ابتدا برای هرا و زئوس هر دو بوده است. اما بعدا معبدی مستقل برای زئوس ساخته می‌شود. لذا روشن کردن مشعل در معبد خدایان یونانی، زئوس و هرا هر دو صورت می‌گیرد.(منبع) آتش اولیه نیز مثل المپیک باستانی، توسط آینه‌ای مشبک که رو به خورشید قرار می‌گیرد، روشن می‌شود. این عمل نشان‌دهندۀ قدرت خدای خورشید آپولو است.(منبع)
در واقع المپیک از همان ابتدا تا به امروز فلسفه‌ای مشرکانه دارد و حتی مشعل المپیک باید با دقت‌های آیینی، از یونان به محل برگزاری المپیک منتقل شود تا همان آتشی که در محضر خدایان روشن شده، آتش مسابقات را برافروزاند.
خدایان مشرکانۀ باستان، عده‌ای از جنّیان بودند که با فریب مردم و تسلّط بر زندگی آن‌ها، از چیره شدن بر موجودی بالاتر از خودشان و خضوع انسان‌ها در مقابلشان لذت می‌بردند. این مسأله که خدایان اسطوره‌ای واقعا وجود داشته‌اند، از جنیان بوده‌اند و مثل باقی شیاطین مردم را فریب می‌دادند، متکی بر پذیرش این سه مقدمه است:
۱. موجوداتی که خود را خدا معرفی می‌کردند واقعا وجود داشتند و صرف توهّم نبودند.
۲. در نگاه اسلامی، شیاطین جنی مورد پرستش قرار گرفتند که در آیاتی مثل آیۀ ۶ سورۀ مبارکۀ جن به آن تصریح شده است:
وَ أَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادُوهُمْ رَهَقاً (جن6)
۳. با بررسی دقیق کتاب‌های اسطوره‌شناسی و اعتقادات مردمان همان زمان راجع به خدایان، ارتباط با آن‌ها در معابدی مثل معبد دلفی و وحی‌ها شیطانی که بر کاهنان صورت گرفته و بعضا روایت شده قابل اثبات است. وحی شیطانی مورد قبول قرآن کریم است. در سورۀ مبارکه انعام آمده است: «وَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ﴿121﴾ وحی در اینجا به معنای دریافت پیام از عوالم غیبی است که مترادف با الهام بوده و لذا شیطانی و الهی دارد.
با پذیرش این مقدمات، اقوام چندگانه‌پرستی که با خدایانشان مرتبط بودند، درواقع جن‌پرست بوده و مورد فریب شیاطین جنی قرار داشته‌اند. امروزه نیز شیطان‌پرستان و مشرکان جدید(Neo Pagans) ادعای ارتباط مستقیم با خدایان داشته و در دستور العمل‌ها به صحبت و انس با خدایان مردم را ترغیب می‌کنند. مثلا در کتاب عرفان نورس، دستورات مختلفی برای احضار خدایانی همچون اودین، تور و… وجود دارد.(3) تفصیل این مسأله باید در مقالأ دیگری بحث شود و در اینجا به عنوان پیش‌فرض پذیرفته شده است.

مدرنیته پس از قرن‌ها تعطیلی این مراسم مشرکانه، با بازگشت به اسطوره‌پرستی، دوباره به المپیک ضریب داد و مهم‌ترین گردهمایی ورزشی جهان را در قالب پرستش خدایان، اجرا می‌کند. حال با توجه به پیشینه‌ی فلسفی و اسطوره‌ای المپیک، به سراغ نقد افتتاحیۀ امسال می‌رویم.

نقد مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۲۴

از چند جهت پرداختن به تمام چهار ساعت و رمزیابی از تمام نمادهای مراسم گشایش المپیک ضروری نیست؛ اول اینکه بخش زیادی از این چهار ساعت، معطوف به معرفی تیم‌های کشور‌های مختلف روی رود سن است. دوم اینکه غالب مخاطبان تمام مراسم را ندیده‌اند و به دلیل حذف ویدئوهای مراسم از یوتیوب انگلیسی، بعید است از حیث رسانه‌ای تمام جلسه ارزش نقد داشته باشد. سوم اینکه در بخش‌های مختلف مراسم، با نمادهایی طرف هستیم که می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد و لذا تفسیر دقیق آن تقریبا غیرممکن است. مثلا اسب نقره‌ای که روی رود سن به حرکت درآمد، عده‌ای از سخنرانان داخلی را واداشت تا این اسب را با اسب سفید قحطی در کتاب مقدس تطبیق دهند.
در حالی‌که این اسب ابتدا نقره‌ای است و بعدا در حالی‌ که روی زمین می‌آید، سفید می‌شود. از طرفی دو بال در بعضی نماها برای اسب دیده می‌شود که در نگاه بعضی، نماد پگاسوس اسب افسانه‌ای یونان باستان بود که با فضای المپیک و المان‌های یونانی مراسم بیشتر مناسب است.
بعضی هم اسب نقره‌ای را نمادی از اسبِ رنگ‌ پریدۀ مرگ در آخرالزمان مسیحی می‌دانند که باز هم با توجه به اینکه به اسبی با رنگ سفید و دارای تبدیل می‌شود، نمی‌تواند برداشت دقیقی باشد. پس بسیاری از نمادها در برنامه اصلا قابل تشخیص نیست و لذا در این یادداشت فقط به عناصر واضح که دارای پیام قطعی است پرداخته می‌شود و به موسیقی‌ها و رقص‌های مراسم که همگی در زمرۀ موسیقی‌های شیطانی و حرام قرار می‌گیرد نیز اشاره نمی‌شود.

افتتاحیه‌ی المپیک ۲۰۲۴، از تاریکی مسیحیت به نور ماسونی

افتتاحیه با نشان دادن سه نوجوان در زیر زمین شروع می‌شود. مشعل المپیک به دست این سه نفر است و در تاریکی به دنبال نور هستند. ناگهان شخصی با صورت ماسک‌زده و پوشیده به کمک اینان آمده و آنان را به نور و خروج از تاریکی راهنمایی می‌کند.

خروج از تاریکی به نور کودکان توسط شخصی که صورت پوشیده دارد. بعضی وی را نماد آرسن لوپن دانستند، بعضی هم لباس او را برگرفته از بازی اساسینز کرید: یونیتی که توسط شرکت فرانسوی یوبیسافت تولید شده می‌دانند.

دوران قرون وسطی و حاکمیّت کلیسا به قرون تاریک معروف است که با نور دوران روشنگری، قدرت کلیسا از بین رفت و دوران مدرن متولّد شد. استاد عبدالله شهبازی و استاد شهریار زرشناس، در آثار و دروس خود بار ها به رنگ و بوی کابالیستی، اومانیستی و شیطانی غرب مدرن اشاره کرده‌اند. بدون شک انقلاب فرانسه، انگلستان و آمریکا با دخالت جدی لژهای ماسونی شکل گرفت تا جایی که بسیاری از رئیس جمهوران امریکا، در کنار بنیان‌گذاران آن فراماسون بوده‌اند.(منبع)فردی که با صورت پوشیده نسل جدید را از تاریکی به روشنایی می‌آورد، نماد همین گروه‌های مخفی و رازورز است که غرب را به خیال خود از تاریکی مسیحیت نجات داده و می‌خواست با نور تاریک کابالیسم غرب را به اوج تمدن برساند.
پس از این شاهد پارکوربازی این شخص صورت‌پوشیده هستیم تا جایی که به مراسمی نمادین از انقلاب فرانسه می‌رسد. ماری‌آنتوانت‌های سربریده، سرشان را در دست گرفته و شروع به خواندن آهنگ‌های انقلابی می‌کنند. پس از اتمام موسیقی رنگ‌های قرمزی به شکل خون از پنجره‌ها خارج شده که نمادی از انقلاب‌های خونین فرانسه و کشتار بی‌رحمانۀ مردم از جمله ماری آنتوانت، آخرین ملکۀ فرانسه است.

ماری آنتوانت های سر بریده و خون‌پاشی که نمادی از خشونت های انقلاب فرانسه است.

نظارت حامل مشعل بر انقلاب فرانسه که می‌تواند نشان‌دهندۀ نظارت فرقه‌های رازورز بر این انقلاب باشد.

این بخش از مراسم نشان می‌دهد فرانسۀ امروز به جنایات خود در جریان انقلاب افتخار می‌کند. در افتتاحیه، بافت فرهنگی و تاریخی پاریس به خوبی به تصویر کشیده می‌شود تا اینکه این فرد صورت‌پوشیده که حامل مشعل است، به کلیسای نوتردام می‌رسد. کلیسای نوتردام در سال ۲۰۱۹ به آتش کشیده شد و قرار است امسال بازگشایی شود. در این بخش از مراسم هم هیچ خبری از نمادهای دینی نیست و با اینکه نوتردام به تصویر درمی‌آید، جز رقاصی کارگران مرمّت‌کنندۀ کلیسا چیزی نمی‌بینیم. یعنی پس از انقلاب فرانسه، دیگر کلیسا هم کاربرد دینی خود را از دست داده و در مراسم افتتاحیه، مثل باقی مکان‌های تاریخی محلی برای رقاصی به شمار می‌رود.

مفسدین جنسی، نتیجه‌ی تربیت مدرن

سپس یک پسر، یک دختر و یک مرد زن‌نما(احتمالا ترنس‌سکشوال) با مطالعۀ کتاب‌های شهوانی مثل «شیطان مجسم» که در مورد رابطۀ جنسی زنی میانسال با پسری نوجوان است، به همدیگر متمایل شده و سه نفری با حالتی شهوانی به اتاقی وارد شده و درب را می‌بندند.
از اینجا عناصر جنسی افتتاحیه پر رنگ شده و در نبود قدرت کلیسا دختران و پسران بدون هیچ ضابطه‌ای با هم وارد رابطۀ جنسی می‌شوند. به طوری که اولین سکانس بعد از این سه جوان، نشان دادن عشق‌بازی دو مرد همجنسباز در خیابان است!

سه کودکی که در جوانی پس از تربیت در نظام جدید و بی‌خدا تمایلات انحرافی جنسی پیدا کرده‌اند.

همزمان با رقاصی مردان و زنان منحرف، آیا ناکامورا(Aya Nakamura) به خوانندگی و رقاصی می‌پردازد. ناکامورا معروف است به موسیقی‌های ترکیبی از عربی، فرانسوی و آفریقایی غربی که می‌خواهد ملل مختلف جهان را به خود نزدیک کند.(منبع)
پس از انواع و اقسام رقص‌های جنسی و نشان دادن انحرافات مختلف، شاهد مراسمی شبیه به شام آخر مسیح هستیم؛ جایی که مردان و زنان همجنس‌باز در کنار مردان زن‌نما و زنان مردنما، شبیه به مراسم شام آخر مسیح پشت میز ایستاده‌اند.

شام آخر، مسیح یا دیونیزوس؟

این قطعه از مراسم برای مسیحیان بسیار توهین‌آمیز بود و باعث موضع‌گیری آنان شد. گفتیم که کارگردان افتتاحیّه اقتباس از شام آخر را رد کرده و مدعی است: قصد توهین نداشته‌ام و می‌خواستم با توجه به المپیک، مراسمی مشرکانه از خدایان باستان را به تصویر بکشم و این مراسم به شام آخر مسیحیان ربطی ندارد.

وی مدّعی است این میز را با اقتباس از نقاشی جشن خدایان(The Feast Of The Gods, by jan hermansz van bijlert) چیده و افرادی که حضور دارند همان خدایان باستانی هستند.(منبع)
آپولو (Apollo) با حلقۀ نور، پوسایدِن(Poseidon) با نیزۀ سه‌سر، آرتمیس (Artemis) با ماه و خلاصه خدایان باستانی با المان‌های مخصوص به خود توسط عده‌ای همجنس‌باز و فاسد، پشت میز ایستاده‌اند.

بر اساس گزارش نیویورک پست، برگزارکنندگان مراسم ابتدا توماس جُلی را تحت تأثیر شام آخر داوینچی دانستند اما بعدا انکار کردند. یعنی به نظر می‌رسد هدف جلی از همان ابتدا ترسیم خدایان و توهین به مسیحیت توأمان بوده است که بعدا به دلیل نظرات منفی مردم، از موضع خود در وهن مسیح، کوتاه آمده است.(منبع)

شام آخر در افتتاحیۀ المپیک ۲۰۲۴ که به وضوح مشخص است از روی شام آخر داوینچی و نه جشن خدایان اقتباس شده است.

پس از نشان دادن منحرفان پشت میز، ناگهان موجودی آبی رنگ جلوی جایگاهی که مسیح باید آنجا می‌بود قرار می‌گیرد. این مرد برهنه که به انگورهایش معروف است، به اعتراف توماس جلی، دیونیزوس است. اینکه چرا دیونیزوس یونانی باید جای مسیح قرار گیرد ریشه در عقاید شیطان‌گرایان دارد.
در فرقه‌های قدیمی دیونیزوسی، مشرکانِ این فرقه‌ها عقیده داشتند مسیح واقعی دیونیزوس است. در رنسانس، افرادی مثل پیکو دلا میراندولا و آگریپا (از کابالیست‌های مشهور و بسیار موثّر) دیونیزوس را شخصیتی مقدس می‌دانستند.(منبع)

دیونیزوس با رنگ آبی که نشان‌دهندۀ فرامادّی بودن اوست. در پشت وی خدایان مشغول فساد هستند و متأسفانه یک کودک نیز در این مراسم حضور داشت. یکی از حضار بخشی از اندام جنسی خود را بیرون انداخته بود که باعث عصبانیت مخاطبان زیادی شد او در کنار همان کودک ایستاده بود.

آلیستر کراولی، از احیاگران شیطان‌پرستی نوین دیونیزوس را مسیح واقعی دانسته و طبق عقاید خرافی خود، مسیح را تحریف‌شدۀ دیونیزوس می‌داند!(4) کراولی حتی شعری راجع به دیونیزوس گفته و از وی با لحنی التماسی و دعاگونه، درخواست رقاصی و خوانندگی در مراسمی رازآمیز و معنوی کرده است.(5)
در مراسم افتتاحیه‌ی المپیک ۲۰۲۴، این آرزوی کراولی برآورده شده و دیونیزوس با ظاهر شدن به جای مسیح، شروع به رقاصی و شعر خواندن می‌کند! توماس جلی با تکیه بر عقاید شیطانی کراولی و دیگر کابالیست‌ها، دیونیزوس را جای مسیح می‌نشاند تا عقاید مشرکانۀ خود را به رخ عالمیان بکشد؛ در حالی که المپیک بی‌طرف بوده و نباید عکس مسیح روی اسکی یک برزیلی قرار گیرد!

این برای چندمین بار است که در چند سال اخیر، به مسیح(علیه السلام) با تحریف نقاشی شام آخر توهین می‌شود. مَدونا، رقاصۀ معروف و کابالیست، پارسال در تصویری خود را به جای مسیح(علیه السلام) در قابی شبیه به شام آخر، قرار داده بود.(منبع)

تصویر مادونا، خوانندۀ کابالیست آمریکایی که به جای مریم مقدس ایستاده است. کلمه‌ی Madonna نیز به معنای «خانوم» با لحن محترمانه است و در مورد حضرت مریم به کار می‌رود. این خوانندۀ ضدمریم، لقب خود را از روی لقب حضرت مریم برداشته است. قلب مسیح نیز که در مراسم افتتاحیه، با انگشتان حلقه شدۀ باربارا بوچ (زنی که در مرکز دید است) به شکل قلب وجود داشت، اشارۀ دیگری به ضدمسیحی بودن مراسم است.
استوری اینستاگرامی باربارا بوچ، کسی که در جای مسیح قرار گرفت. جدای از این زنانه‌پرستی که در غلبۀ رنگ صورتی مراسم هم دیده می‌شد، اینکه بازیگر مراسم عهد جدید را به تمسخر گرفته و از تعبیر «عهد همجنسبازان جدید» یاد می‌کند، یعنی تخریب مسیحیت از اهداف مراسم بوده است.

آریانا گراندۀ کابالیست هم در ویدئو کلیپش به نام «خدا یک زن است» خود را به جای مسیح قرار داده، به تمسخر و توهین به شام آخر مسیحی با اجرای مراسم جنسی روی میز شام می‌پردازد.

آریانا گراندۀ کابالیست، خوانندۀ مشهور امریکایی که در میزانسنی اسطوره‌ای، خود را جای مسیح قرار داده و در موسیقی خدا یک زن است، به تقدیس الهه‌ی بزرگ می‌پردازد. الهه‌گرایی و پرستش شیطان مؤنث در برخی فرقه‌های جدید کابالیست دیده می‌شود.

بیانسه (Beyonce) هم عکسی با همین مضمون در اینستاگرام منتشر کرد که البته به دلیل اعتراض کاربران، مجبور به حذف آن شد. این هجمۀ زنجیره‌ای به مقدسات مسیحیان که مسلمانان هم در بخشی از آن شریک‌اند، نشان‌دهندۀ هماهنگی صاحبان رسانه برای تخریب مقدسات است. بنابراین گفته‌های توماس جلی مبنی بر اتفاقی بودن شباهت شام آخر و مراسم افتتاحیه صحت ندارد.

در ادامۀ مراسم شاهد حرکت حامل مشعل، با اسبی نقره‌ای بر روی آب‌های رود سن هستیم که با رسیدن به خشکی تبدیل به اسب سفید بالدار می‌شود. این اسب شبیه به پگاسوس یونانی است. اسب سفید با توجه به بافت فرهنگی فرانسه، نماد رقابت اشرافیت و اقبال است.(منبع)
بعضی اسب سفید را به اسب سفید قحطی در مکاشفات یوحنا تفسیر کرده‌اند که به دلیل بالدار بودن اسب صحیح نیست. بعضی هم اسب نقره‌ای را هم‌معنا با اسب رنگ‌پریدۀ آخرالزمانی گرفته‌اند که نماد مرگ است. به نظر می‌رسد هیچکدام را نمی‌توان اثبات کرد.

ملل جهان پشت سوارکار راه می‌افتند تا مراسم مشرکانه‌ی رساندن مشعل را تکمیل کنند.

لباس او هم شبیه به همان شخص صورت‌پوشیده است که این بار با صورت باز روی اسب حرکت می‌کند و شاید نمادی از پرده‌برداری فرقه‌ها از تعالیم شیطانی خود بین عموم مردم باشد.
حامل مشعل المپیک، سوار بر اسب سفید بالدار خود جلو می‌افتد و تمام ملل جهان پشت سر او حرکت می‌کنند تا آتش پرومتئوس را به مقصد خود برسانند. پس از تحویل مشعل المپیک، مراسم افتتاحیّه به پایان می‌رسد.

پرومتئوس سارق آتش خدایان و خالق انسان‌ها در نگاه مشرکانۀ یونان

تصویری شبیه به مولاک(Moloch) یکی از شیاطین مورد توجه فرقه‌ها که در پایان مراسم دیده شده و هیچ توجیهی جز نمادگرایی‌های فرقه‌ای ندارد.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری نقد مراسم افتتاحیه المپیک 2024

از کازیمودوی گوژپشت نوتردام، بیچارگان ویکتور هوگو، موزۀ لوور و کاتاکومب تا مونالیزا، موسیقی‌های انقلاب فرانسه، ماری آنتوانت‌های آوازه‌خوان و شاخص‌های فرهنگی دیگر که معرّف پاریس و تاریخ فرانسه است، در مراسم گشایش المپیک دیده می‌شود.(منبع)
المپیک با پیشینۀ مشرکانه‌اش، امروز نیز در مراسمی مشرکانه به ادیان الهی توهین می‌کند و همصدا با مشرکان جدید، تعالیم شیطانی خود را چه در عقاید(شرک و چندگانه‌پرستی) و چه در سبک زندگی(همجنس‌بازی و فساد جنسی) ابراز می‌دارد.

قبلا در ریشه‌یابی فساد جنسی در غرب گفتیم که گفتمان ال‌جی‌بی‌تی و مفسدین جنسی، ریشه در تعالیم شیطان‌گرایان دارد و فمینیست‌های رادیکال نیز در همان پازل قرار دارند.(منبع)
امروزه در جهان چند صد هزارمشرک جدید در فرقه‌های بسیار متنوعی حضور دارند و به پرستش خدایان می‌پردازند.(منبع)این افراد به زئوس، اودین، دیونیزوس و خدایان دیگر واقعا باور دارند تا جایی که کریستیانا موراییتی Christina Moraiti (یکی از حاملان مشعل و مؤسس انجمنی به نام The Sanctuary of Hekate Trioditis که با هدف تمرکز بر هِکاتی، خدای مونّث سحر، جادو و تاریکی، شناخت بهتر وی در تاریخ و پرستش وی، تأسیس شده است.(منبع)
نسبت به افتتاحیۀ مراسم المپیک ۲۰۲۴ اعتراض داشته و گفته است: «به عنوان یک مشرک و چندگانه‌پرست، از دیدن خدای یونانی، دیونیزوس، به شکل یک کاریکاتور اسمورفی [از شخصیت‌های کارتونی که پوست آبی دارد] احساس خجالت می‌کنم.»(منبع)
مشرکان جدید که به آیین یونانی معتقدند از توهین صورت گرفته به خدایشان ناراضی بوده و با تأکید بر اینکه خدایانشان را واقعی می‌دانند، خواستار ترسیم چهرۀ واقعی خدایان در این‌گونه مراسمات شده‌اند!(منبع)
پس المپیک صرفا به خرافات باستانی بها نمی‌دهد و مبلّغ ادیان زندۀ جهان، البته از نوع شیطانی آن است. مراسماتِ این‌گونه در المپیک‌های گذشته، مسابقات کامِن‌وِلث انگلستان، سوپربول امریکا و… نیز تکرار شده است. هر کدام از این مراسمات، ضربه‌ای مهلک به دینداری مردم جهان است و جز عادی‌سازی عقاید و سبک‌ زندگی شیطانی هدفی ندارد.
در این فضای آلودۀ جهانی، پرداختن به نقد عمیق این مراسمات ضروری نموده و در این یادداشت هم با همه‌ی کاستی‌هایش، سعی شد فلسفۀ وجودی المپیک و به تبع آن افتتاحیۀ امسال، باز شود. به امید آنکه با نگاه نقادانه و عالمانه به غرب، نگاه فکری و عقیدتی غرب امروز را نه فقط در فلاسفۀ چند قرن پیش، که در مراسمات رسمی و آثار هنری جدید آن جستجو کنیم.

پی‌نوشت‌ها:

1.SPORTSMEN IN ENGLISH LODGES، 3rd EDITION JANUARY 2014

2. Set and Lodge: Freemasons and Sport held at the Library and Museum of Freemasonry in London from July – December 2012

3. Norse Mysticism: An Exploration of Viking Traditions and Magical Practices (Mystic Traditions), disa forvitin, p29

4. LIBER CCCXXXIII THE BOOK OF LIES WHICH IS ALSO FALSELY CALLED BREAKS THE WANDERINGS OR FALSIFICATIONS OF THE ONE THOUGHT OF FRATER PERDURABO WHICH THOUGHT IS ITSELF UNTRUE
LONDON : WIELAND AND CO.
33 AVENUE STUDIOS, SOUTH KENSINGTON
1913, p111, notes

5. Classic Poetry Series
Aleister Crowley – poems –
Publication Date:2004
Publisher: PoemHunter.Com – The World’s Poetry Archive, p19

/201/201/205

یک پاسخ

  1. این که منابع رو ذکر کرده بودید، خیلی خوب بود. در کل مقالهٔ مفیدی بود. خسته نباشید می‌گم بهتون. 👌🌱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *