پرده‌برداری از جنایات صهیونیست‌ها در مستند شبکه ITV انگلیس | پروتکل پشه چیست؟
پرده‌برداری از جنایات صهیونیست‌ها در مستند شبکه ITV انگلیس | پروتکل پشه چیست؟
پخش مستندی تازه از شبکه ITV انگلستان که شامل شهادت‌های بی‌پرده سربازان اسرائیلی است، الگوهای وحشتناکی از سوءاستفاده، تخریب و کشتار را آشکار کرده که توسط خود نظامیان به عنوان «نسل‌کشی» توصیف می‌شود.
در حالی که بیش از دو سال از آغاز جنگ ویرانگر در غزه می‌گذرد، مستند جدیدی تحت عنوان «شکستن صفوف: درون جنگ اسرائیل» (Breaking Ranks: Inside Israel’s War) که ۱۱ نوامبر ۲۰۲۵ از تلویزیون ITV انگلستان پخش شد، تصویری آخرالزمانی از وضعیت میدانی غزه ارائه کرده است.
در دقایق ابتدایی این مستند، یکی از سربازان اسرائیلی فضایی را توصیف می‌کند که یادآور فیلم‌های ترسناک است: «گرمای وحشتناک، شن، بوی تعفن و سگ‌هایی که به صورت گله‌ای پرسه می‌زنند و اجساد را می‌خورند… این یک آخرالزمان زامبی‌وار است. نه درختی مانده، نه بوته‌ای و نه جاده‌ای. هیچ‌چیز وجود ندارد.»
این مستند حاوی اعترافات سربازانی است که برخی از آن‌ها با احساس عمیق شرمساری از مشارکت در آنچه خودشان «نسل‌کشی» می‌نامند صحبت می‌کنند و برخی دیگر با خونسردی جزئیات سیاست‌های جنگی ارتش را شرح می‌دهند؛ سیاست‌هایی که شامل تیراندازی بدون دلیل، تخریب کامل اموال و استفاده سیستماتیک از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی است.
سیاست «آتش آزاد» و پروتکل پشه
یکی از تکان‌دهنده‌ترین بخش‌های این مستند، افشای سیاستی است که سربازان آن را فقدان کامل قوانین درگیری توصیف می‌کنند. سروان یوتام ویلک، از یگان زرهی توضیح می‌دهد که مفاهیم کلاسیک جنگی مانند «داشتن وسیله، قصد و توانایی تهدید» در غزه هیچ معنایی ندارد.
او می‌گوید: «در غزه چیزی به نام تشخیص تهدید وجود ندارد؛ صرفاً شک به اینکه کسی در جای ممنوع راه می‌رود، کافی است تا حکم مرگش صادر شود.»
علاوه بر کشتار بی‌هدف، مستند به رد ادعاهای همیشگی ارتش اسرائیل مبنی بر عدم استفاده از سپر انسانی می‌پردازد. دانیل، یک فرمانده تانک، فاش می‌کند که ارتش آشکارا دروغ می‌گوید. او از روشی به نام «پروتکل پشه» (Mosquito Protocol) پرده برمی‌دارد:
«روال کار این است که غیرنظامیان فلسطینی را می‌گیرند، یک گوشی آیفون به آن‌ها می‌بندند و آن‌ها را به جلو می‌فرستند تا مخفیگاه‌های احتمالی حماس را شناسایی کنند.»
او با اشاره به اینکه فلسطینیان اسیر شده را با لفظ توهین‌آمیز «پشه» خطاب می‌کنند، می‌افزاید: «هر گروهان پشه خودش را دارد… ده‌ها و شاید صدها نفر در هر لشکر به همین شیوه استفاده می‌شوند.»
وقتی هدف محو کامل یک جامعه است
بر اساس آمارهای ارائه شده، اسرائیل در طول دو سال جنگ، ۹۲ درصد از خانه‌های غزه را ویران کرده است. اما شهادت‌های سربازان نشان می‌دهد که این تخریب‌ها ضرورت نظامی نبوده و تنها نوعی تفریح برایشان بوده است!
خاخام آوراهام زاربیو که اکنون پروندۀ جنایات جنگی او در دادگاه لاهه باز است، در این مستند با افتخار از راندن بولدوزرهای D9 برای تخریب خانه‌ها صحبت می‌کند. او می‌گوید: «ما رفتار کل ارتش را تغییر دادیم. رفح با خاک یکسان شد، جبالیا صاف شد، شجاعیه و خان‌یونس هم همین‌طور.»
سربازی دیگر با نام مستعار «یعقوب» فضای حاکم بر سربازان را این‌گونه توصیف می‌کند: «شما احساس می‌کنید که هر روز ممکن است روز آخرتان باشد، پس هر کاری دلتان می‌خواهد می‌کنید. نه لزوماً برای انتقام، بلکه فقط به این دلیل که می‌توانید.»
بین افتخار و شرمساری؛ روایت‌های دوگانه از میدان نبرد
مستند ITV نشان می‌دهد که چگونه این جنگ، جامعه‌ای را از ریشه نابود کرده است. یعقوب در بخشی از مصاحبه‌اش می‌گوید: «تمام مساجد، تقریباً تمام بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها و هر نهاد فرهنگی نابود شده است. شما مجبور نیستید تک‌تک آدم‌ها را بکشید تا یک جامعه را از بین ببرید؛ کافی است تمام نشانه‌های حیات اجتماعی را نابود کنید.»
در حالی که برخی سربازان همچنان با افتخار ویدیوهای تخریب منازل فلسطینیان را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند تا «روحیه سربازان را بالا ببرند» برخی دیگر مانند «الی» با بحران روانی عمیقی روبرو هستند.
او که چهره‌اش برای حفظ امنیت پوشانده شده بود، می‌گوید: «مردم درباره‌اش فکر نمی‌کنند، چون اگر لحظه‌ای به کاری که کرده‌اید فکر کنید، می‌خواهید خودتان را بکشید. وقتی مکث می‌کنید و می‌اندیشید، فقط می‌خواهید فریاد بزنید.»
این مستند همچنین به نقش پهپادها و کشتار از راه دور اشاره می‌کند در مکانی که اپراتورها در زیرزمین‌های امن نشسته‌اند و بدون هیچ خطری جان فلسطینیان را می‌گیرند.
یعقوب اشاره می‌کند که حتی در برنامه‌های به اصطلاح بشردوستانه مانند بنیاد GHF، سربازان دستور داشتند «حتی اگر تهدید قطعی نمی‌بینند، آتش باز کنند.»
این گزارش تصویری واضح از فروپاشی اخلاقی و عمق جنایت در ارتش اسرائیل ارائه می‌دهد که به گفته یکی از فرماندهان خطاب به سربازانش: «سربازان نیازی به دانستن حقوق بین‌الملل ندارند، فقط باید روحیه ارتش اسرائیل را داشته باشند.»
دیدگاهتان را بنویسید