نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 | کاسبان هولوکاست
بنام خدا | نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015
نویسنده: محمدعلی چوپانیان
فیلم پسر سال یا پسر سائول ماجرای جدید یا بازگو نشدهای است در اتمسفر ضد صهیونیستی جنگ جهانی دوم که موسوم به هولوکاست است.
خلاصه داستان | نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015
فیلم قصهای ندارد، فقط تصاویری از 48 ساعت آخر عمر مردی نیمهدیوانه را به نمایش میگذارد که تلاش میکند با تدفین رسمی یک نوجوان یهودی، عذاب وجدان خود را نسبت به همکاری با ارتش نازی تسلی بخشد.
مطابق ادعای این فیلم در طی جنگ دوم جهانی عدهای از یهودیان به بهای چند ماه بیشتر زنده ماندن حاضر شده بودند در اردوگاههای مرگ با ارتش آلمان نازی همکاری کنند.
آنان وظیفه داشتند تازهواردها را برای ورود بدون مقاومت به سالنهای مرگ با گاز شیمیایی یا کورههای آدمسوزی فریب دهند و سپس در لباسها و چمدانهای به جا مانده از آنان اشیای قیمتی و مدارک هویتی را یافته و تحویل دهند.
این بخش از روایتهای همیشه آمیخته به دروغ هولوکاست، یعنی همکاری اسیران یهودی با ارتش نازی آلمان کمتر به تصویر کشیده شده است و از این لحاظ فیلم دست بر موضوع بکری گذاشته است.
فیلم پسر سائول یک اثر کاملا سینمایی است یعنی اگر صدای فیلم را قطع کنیم و به تماشای تصاویر آن بنشینیم، ماجراها را میفهمیم، حس میگیریم و اطلاعات مصوری نیز از فضای اسارتگاههای آلمان به دست میآوریم.
هولوکاست و سینمای تخیلی آن
یکی از تفاوتهای عمده فیلم پسر سائول نسبت به سایر فیلمهای هولوکاستی نمایش اروتیکوار بدنهای عریان و فربه قربانیان هولوکاست است، حال آنکه در فیلمهای قبل از آن همچون فهرست شیندلر قربانیان هولوکاست عموما لاغر، استخوانی و ترحمبرانگیز مصور شدهاند آن هم با شیوۀ سیاه و سفید.

در عکسهای به جا مانده از اردوگاههای موسوم به اردوگاههای مرگ آلمان نازی اسرای جنگی یا همان یهودیان محبوس بدنهایی پوست به استخوان چسبیده داشتهاند، لذا کارگردانی همچون استیون اسپیلبرگ فیلمش را نزدیک به اسناد موجود میسازد تا آن عکسها را سند واقعنمایی فیلم ساختگیاش کند.
اما کارگردان پسر سائول به سیم آخر زده و اسرای یهودی را بدون عبور از تونل قحطیِ جنگ و سختیهای اسارت، با بدنهایی زیبا، خوشرنگ و سرحال وارد سالن گاز کرده و به صورت جسدهایی تمیز و خوش رنگتر از آن در میآورد.
وی برای آنکه فیلمش متهم به اروتیک بودن نشود، تصاویر بدنها و اجساد عریان را در پشت محدوده فوکوسینگ لنز دوربین فیلمش قرار داده و فقط تصاویری ناواضح به مخاطب ارائه میدهد.
این عدم پیروی کارگردان فیلم پسر سائول از اسلاف خود نشان میدهد که سندسازی یهودیان از چند عکس و جنازه لاغر و سوخته در اردوگاههایی مانند آشویتس برای ساختن فیلم هولوکاستی حالا دیگر قابل چشمپوشی است. یعنی دنیای خیالی هولوکاست نیاز به سند و مدرک هم ندارد.
بالواقع اگر در آینده فیلمی هولوکاستی روی پرده آمد که در آن قربانیان هولوکاست، یهودیانی از چین یا ژاپن یا عربستان بودند نباید تعجب کرد، چون کفگیر سازندگان و بافندگان این ژانر به ته دیگ خورده است.
هولوکاست واقعیت ندارد و سینمای دروغپرداز هولوکاست سعی میکند به این دروغ، جامۀ واقعیت بپوشاند.
این ژانر یعنی سینمای هولوکاست، بیشتر شخصیتمحور است تا قصهمحور، چون قصه نیاز به مستندات دارد ولی شخصیت قابل جعل است.
فیلمهایی مانند پیانیست، فهرست شیندلر، بروتالیست، منطقۀ مورد علاقه و همین پسر سائول، تماشاچی خود را مسحور یک شخصیت مرکزی میکنند تا بتوانند در کنار این قهرمانِ باورپذیر، روایتهای تصویری جعلی از دروغ بزرگ هولوکاست را هم به خورد چشمان مخاطب بدهند. آنان این کار را آنقدر تکرار میکنند که کسی به دروغ بودن آن شک نکند مانند سینمای ابرقهرمانی هالیوود
خالقان ابرقهرمانانهالیوود مثل بتمن، سوپرمن، اسپایدرمن، شگفتانگیزان و غیره، چنان در شخصیتپردازی قوی و کامل ظاهر میشوند که مخاطبان جهانی این کاراکترهای خیالی هیچگاه نسبت به دروغین بودن این ابرقهرمانان پوشالی، عکسالعملی حتی ذهنی انجام نمیدهند.
بهعنوان نمونه، مخاطب پرو پا قرص کاراکتر بتمن هیچگاه از خودش نمیپرسد گاتهام، این شهر خیالی کجاست؟ او گاتهام و سیستم قضایی و پلیس عدالتمحورش را دربست میپذیرد.
اما سینمای غرب آنجا که میخواهد داستانهای واقعی جنگ را بازگو کند دیگر سراغ قصههای تکشخصیتی یا بیوگرافی نمیرود، بلکه داستان گروهی از مردان و زنان درگیر شده در جنگ را به پرده میکشد، یعنی فیلمهایی چند شخصیتی و داستانمحور و نه شخصیتمحورِ بیوگرافی.
از جمله سریال «ارتش سری» که توانست اتمسفر کاملی از جنگ جهانی دوم را در تار و پود ذهن مخاطبان جهانیاش را که متولدین دهه هفتاد و هشتاد میلادی یا همان پنجاه و شصت کشور خودمان بودند پایهگذاری کند. بهطوری که بعد از آن، تمام فیلمهای این ژانر برای کسانی که آن سریال و مشابه آن را دیده بودند بسیار ملموس و باورپذیرشده بود، گویا خودشان در جنگ جهانی دوم زیست کرده بودند.

سینمای ضد آلمان جنگ جهانی دوم؛ مکمل سینمای هولوکاست
نام سریال ارتش سری آمد و لازم شد از آن روی سکه سینمای هولوکاست یاد کنیم؛ یعنی سینمای جنگ جهانی دوم. روایتهای جنگ جهانی دوم چنان جذاب و پرطرفدار است که در تمام ژانرهای سینما اعم از واقعگرا، تخیلی، جنگی، درام، ملودرام، کمدی، معمایی و حتی علمیتخیلی هم ریشه دوانده است.
اما آنچه قابل توجه میباشد این است که در تمام فیلمهای سینمای جنگ جهانی، قصه بر علیه ارتش کشور آلمان روایت میشود.
جدای از واقعیت غیر قابل کتمان شروعکننده بودن آلمان در جنگ جهانی دوم، کارگردانان سینمای غرب در شخصیتپردازی منفی فرماندهان ارتش نازی آلمان چنان دچار افراط میشوند که گویی قصد آلمانهراسی دارند.

طراحی شخصیتی مخوف و منفور همچون کسلر و ترسیم ساختار هراسانگیز گشتاپو در سریال ارتش سری توسط بنیاد شایعهپراکنی بیبیسی، سنگ بنای نوعی از سینمای ضد آلمان را پایهگذاری کرد که کمتر کارگردان آلمانی یا غیرآلمانی توانست این طلسم را بشکند و فیلمی در دفاع از ارتش آلمان بسازد.
سایه سیاه سینمای ضد آلمان در ذهن مخاطب توانست روایتهای دروغ هولوکاستی را نیز باورپذیر کند. در واقع سینمایِ ضد آلمانِ جنگ جهانیِ دوم مکمل سینمای هولوکاست است.
این آلمانهراسی حتی در فیلمهای تخیلی همچون ایندیانا جونز و پسر جهنمی نیز تکرار میشوند و همواره آلمانیها را موجوداتی وحشی، آدمکش، منفور و بازنده به تصویر میکشاند.
با تلفیق قصههای دوگانۀ سینمای ضد آلمانِ جنگ جهانی دوم و سینمای هولوکاست به این روایت مشترک میرسیم که افسران و سربازان وحشیِ انساننمایِ آلمان نازی در تمام خاک اروپا و شوروی سابق دربهدر دنبال کشف و شناسایی انسانهایی مظلوم، با استعداد و دانشمند با مذهب یهودی بودهاند تا آنها را دستگیر کرده و پس از شکنجه و آب کردن گوشت تنشان به کورههای آدمکشی و سالنها و واگنهای گاز بسپارند!
اگرچه در گوشه و کنار نیز فیلمهای ضد یهودی همچون کنفرانس توسط آلمان یا آقای کلین توسط فرانسه ساخته شده است، ولی سیستم رسانهای اختاپوسوار صهیونیسم با کنترلِ پخش و نمایش جهانی مانع دیده شدن این گونه فیلمها میشود.
این شبکۀ صهیونیستی همچنین با تحریف قصه، توسط دوبلورها و زیرنویسسازان و سپس به وسیلۀ منتقدنماهای مزدور، روایت فیلمهای ضدصهیون را وارونه جلوه میدهد.
تهیهکننده بدنام پسر سائول| نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015
برگردیم به نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 ؛ در تیتراژ پایانی فیلم پسر سائول متوجه میشویم که یکی از تهیهکنندگان این اثر سازمانی است به نام Claims Conference (کنفرانس رسیدگی به دعاوی) که سازمانی است در دفاع از اموال از بین رفتۀ یهودیان توسط آلمان در جنگ جهانی دوم.
جالب است که این سازمان هماکنون یعنی هشتاد سال پس از اتمام جنگ جهانی دوم، هنوز پیگیر بازگرداندن اموال یهودیانی است که در طی دوران مثلاً هولوکاست به سرقت رفته است و برای تداوم این مأموریت، همسران و فرزندان آن یهودیان را نیز تحت پوشش دعاوی حقوقی خود قرار داده است.
خب بدیهی است وقتی قرار است سالهای سال از آلمانیهای بختبرگشته چنین باجهای چربی گرفته شود باید هم با ساخت فیلمهای هولوکاستی این کاسبی پایدار بماند.
نگاهی به فهرست زیرمجموعههای این سازمان خارج از لطف نیست؛
صندوق ماده دو – مستمری مادامالعمر زندانیان گتوها و اردوگاهها [1]
صندوق اروپای مرکزی و شرقی [2]
صندوق کمکهای مالی اضطراری [3] و [4]
صندوق غرامت قربانیان هولوکاست که توانستهاند از دست نازیها فرار کنند [5]
صندوق کودکان بازمانده [6]
صندوق همسر بازماندگان هولوکاست [7]
برنامه کمک به بازماندگان رومانیایی [8]
برنامهای برای بردگان سابق و کارگران اجباری [9]
صندوق حمایت از قربانیان آزمایشهای پزشکی و سایر آسیبها [10]
صندوق واکسیناسیون بازماندگان هولوکاست [11]
سازمان Claims Conference (کنفرانس رسیدگی به دعاوی) که یکی از دهها سازمان باجگیر با موضوع هولوکاست است، تجارتخانهای است که البته خوشنام هم نیست.
این سازمان توسط روزنامۀ The Jewish Chronicle (وقایع نگاری یهودی) متهم میشود که به معاون اجراییاش گیدئون تیلور حقوقی را میدهد که معادل غرامت چندصد کارگر بردۀ سابق است یعنی حدود چهارصد و سی و هفت هزار دلار. [12]
همچنین روزنامه معروف اسرائیلی The Jerusalem Post(جروزالم پست) این سازمان را ثروتمندترین بنیاد یهودی جهان معرفی میکند که هنوز نتوانسته کمک مالی کافی به بازماندگان مسن و بیمار هولوکاست که در اواخر عمر خود در فقر مطلق زندگی میکنند ارائه دهد. [13]
در کنار این انتقادات مکرر و مستند، رسانههای یهودی، رسوایی بزرگ دیگری نیز برای سازمان Claims Conference(کنفرانس رسیدگی به دعاوی) در تاریخ به ثبت رساندند.
دادستانی آمریکا در نهم نوامبر 2010 بیش از 42 اختلاس و کلاهبرداری برای 11 کارمند این سازمان به ثبت رسانده است. اختلاس و کلاهبرداری با ارزش 57 میلیون دلار که منجر به 8 سال زندانی برای مدیر صندوق ماده دو یعنی آقای سیمن دومینیتسر شد همان صندوقی که قرار بود مستمری مادامالعمر برای زندانیان گتوها و اردوگاههای کار اجباری پرداخت کند.[14] و [15]

سیمن دومینیتسر
متن خبر نیویورک پست درباره این کلاهبرداری اینچنین است:
مدیر سابق یک سازمان غیرانتفاعی نیویورکی که غرامتهای آلمان را به بازماندگان هولوکاست توزیع میکند، روز دوشنبه به جرم کلاهبرداری ۵۷ میلیون دلاری که از مهاجران روسی برای جا زدن خود به عنوان قربانیان نازیها استفاده میکرد، به هشت سال زندان محکوم شد.
سیمن دومینیتسر، ۵۵ ساله، اهل بروکلین، همچنین توسط قاضی فدرال منهتن، توماس گریسا، به سه سال آزادی مشروط محکوم شد و به پرداخت ۵۹,۲۳۰ دلار جریمه و ۵۷.۳ میلیون دلار غرامت محکوم شد.
هیئت منصفۀ منهتن در ماه مه، دومنیتسر و دو همدستش را به جرم توطئه و کلاهبرداری پستی به دلیل کلاهبرداری از کنفرانس دعاوی مالی یهودیان علیه آلمان محکوم کرد.
دومینیتسر از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ به عنوان مدیر برنامههای مربوطه در کنفرانس خدمت کرد.[16]
با این همه شواهد متوجه میشویم یکی از دلایلی که ما همواره شاهد فیلمهایی با داستانهای آبکی و نخنمای هولوکاستی هستیم همین سازمانهای بدنامِ باجگیر و اختلاسگر هستند که هنوز در حال مکیدن خون نوه نتیجههای فرماندهان استخوان پوسیده هیتلر هستند.
هولوکاست واقعیت یا دروغ | نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015
قبلا گفتیم که سازندگان فیلمهای هولوکاستی همچون پسر سائول، فهرست شیندلر، پیانیست و غیره قصههایشان را بر یک شخصیتِ محوری، پایهریزی میکنند و به واسطه فوکوس(تمرکز) بر این شخصیت اصلی تلاش میکنند در بکگراندِ(پسزمینه) ناواضحِ روایت فیلم، دروغهای هولوکاستی خود را به خورد ناخودآگاه مخاطب بدهند.
چنانچه در شیوۀ فیلمبرداری فیلم پسر سائول، کارگردان خواسته یا ناخواسته این فرآیند را به صورت تکنیکِ روایی فیلم اختیار میکند.
در این فیلم تصاویر پشت سر شخصیت اصلی یعنی سائول، ناواضح(Follow, Unfocus) است و همین تصاویر ناواضح مربوط به پدیدۀ ساختگی اردوگاههای هولوکاستی یعنی سالنهای کشتار جمعی توسط گاز یا کورههای آدمسوزی بوده تا به شکلی غیرمستقیم این دروغ را به خورد چشمان حریص مخاطب بدهد.
این تکنیک در فیلم منطقۀ مورد علاقه(The Zone of Interest 2023) نیز به وسیله صدای پسزمینه تکرار میشود بهطوری که باری دیگر ادعای هولوکاستی به وسیلۀ صداهای ناواضح در پسزمینه تکرار میشود.
ولی آیا پسزمینه فیلمهای هولوکاستی واقعیت دارد؟ آیا اصلا چیزی به نام هولوکاست طرح و نقشۀ هیتلر بوده است؟
آلمانیها مدعی هستند که راه حل نهایی هیتلر هولوکاست نبوده، بلکه اخراج سازمان یافتۀ یهودیان اروپا یا همان شبکه صهیونیسمها از رایش سوم(آلمان بزرگ) بوده است.
بسیاری از محققین بیطرف اعلام کردهاند که در چند اردوگاه به دلیل مرگ و میر ناشی از بیماریهای مسری همچون مخملک آلمانیها مجبور به سوزاندن جسدها میشوند تا بیماری کل اروپا را به نابودی نکشاند.
آنان برای سوزاندن اجساد از کورههای جسدسوز استفاده میکنند که بعدها مدعیان هولوکاست نام مخوف کورههای آدمسوزی بر آن میگذارند.
دلایل منکران هولوکاست
منکران هولوکاست دلایل گوناگونی برای نظر خود ارائه میدهند.[17] مهمترین این دلایل معمولاً شامل موارد زیر است.[18]
هیچ فرمان یا دستوری از سوی حزب نازی یا سران و رهبران آلمان برای نابودسازی یهودیان وجود ندارد. در میان مدارک بدست آمده از آلمان پس از سقوط حتی یک برگه یا سند وجود ندارد که به عنوان دستور کشتار یهودیان از سوی مقامات به افسران یا گزارش انجام این عمل از سوی انجام دهندگان به مافوقهایشان تلقی شود. همچنین هیچ برنامه، طرح، سازمان یا حتی مدارک بودجه و حسابداری نیز برای کشتار یهودیان یافت نشدهاست.[19]
تجهیزات صنعتی کافی و حتی سوخت کافی برای سوزاندن اجساد این تعداد از قربانی در تمام مناطق تحت اشغال آلمان وجود نداشتهاست. ظرفیت کورههای جسد سوزی (و نه آدم سوزی) کشف شده، حتی به اندازه سوزاندن اجسادی که به دلیل گرسنگی و بیماری فوت شده بودند نیز نبودهاست.[18]
منکران هولوکاست معتقدند که آمار یهودیان قبل و بعد از جنگ گواه آن است که در طول دوره جنگ جهانی دوم، با احتساب کسانی که به عنوان سرباز در جبهههای جنگ جان خود را از دست دادهاند، سیصد هزار تا ۱٫۵ میلیون یهودی از دنیا رفتهاند.
با وجود فعالیت سرویسهای اطلاعاتی متفقین و با وجود نزدیکی اردوگاهها به مناطق سکونت مردم عادی، تا پیش از پایان جنگ، هیچ منبع رسمی، سازمان بینالمللی و حتی کشورهای دشمن آلمان، ادعایی مبنی بر کشتار گسترده یهودیان نکردهاند.[18]
از روشهای ادعایی کشتار، هیچ مدرکی در دادگاهها موجود نیست. برای مثال از هزاران کامیونی که ادعا میشود دارای اتاق گاز بوده و بازداشت شدگان را در حال انتقال خفه میکردهاند، حتی یک نمونه به عنوان مدرک به هیچ دادگاهی ارائه نگردیدهاست.[20]
دکتر مارتین بروژات از انستیتو تاریخ معاصر آلمان که یک انستیتو نیمه دولتی است، طی یک نامه با ارائه مدارکی اعلام کرد در زمان جنگ جهانی دوم، در خاک آلمان کسی در اتاق گاز کشته نشده و مدارکی که در دادگاه نورنبرگ از آنها برای اثبات کشتار توسط اتاقهای گاز استفاده شدهاند همگی جعلی هستند.[21] همچنین دیوید اروینگ تاریخدان انگلیسی نیز با ارائه مدارکی، اعلام کردهاست که وجود اتاقهای گاز برای کشتار انسانها، تخیلی و توهمی بیش نیست.[22]
تناقض هولوکاست
منکران هولوکاست معتقدند، طرفداران هولوکاست در ادعا و آمار خود از هولوکاست، دچار تناقضات زیادی شدهاند. تناقض مدعیان هولوکاست در تمامی موارد زیر است.[23]
تناقض در تعداد قربانیان
تاکنون، براساس مقالات و منابع رسمی و غیررسمی مدعی هولوکاست، تعداد معتنابهی ارقام گوناگون برای قربانیان آورده شدهاست. برای مثال تنها برای اردوگاه آشویتس ۲۲ منبع معتبر، ارقامی از ۳۵۶ هزار نفر (فریتجوف مایر تاریخدان ۲۰۰۲) تا ۸ میلیون نفر (دفتر تحقیقات جنایات جنگی فرانسه ۱۹۴۵) را ارائه دادهاند. فیلمها و منابع غیررسمی این رقم را فقط برای (بازداشتگاه داخائو) تا ۹ میلیون نفر (فیلم مستند شب و مه ۱۹۵۵ زیر نظر مشاوران تاریخی هنری میچل و الگا ورمسر میگات) نیز تبلیغ نمودهاند.[20][24][25]
تناقض در شیوه یا شیوههای کشتار
مدعیان هولوکاست شیوههای ادعایی همدیگر را تکذیب و رد کردهاند. برای مثال برخلاف مدعیان هولوکاست در سالهای قبلتر، امروزه هیچ مدعی هولوکاستی ادعا نمیکند که از روشهای جریان برق، کشتار در اتاقهای بخار سوزان، مرگ به وسیلهٔ تخلیه هوا از اتاق، کشتار از طریق مسموم سازی خون و مرگ به کمک آهک برای کشتار یهودیان استفاده شده باشد.[26][27][28]
تناقض در اردوگاههای دارای اتاق گاز
مدعیان هولوکاست در گذشته برای هر اردوگاه، اتاق گاز را الزامی دانسته بودند. برای مثال هارتلی شاوکراس، دادستان انگلیسی دادگاه نورنبرگ مدعی بود کلیه اردوگاههای آشویتس، داخائو، تربلینکا، بوخنوالد، ماتهاوزن، مجدانک و اورانین برگ دارای اتاق گاز بودهاند. امروزه هیچ مدعی هولوکاستی وجود ندارد که مدعی وجود اتاق گاز در داخائو، بوخنوالد و اورانین برگ باشد.[29]
افسانه صابونسازی
سایمون وایزنتال یهودی، معروف به شکارچی نازیها در سال ۱۹۴۶ مدعی شد که آلمانیها از چربی اجساد برای تولید صابون استفاده میکردند. بسیاری از غربیان همچنان این افسانه را باور دارند. در حالی که ساموئل کراکوفسکی، محقق اسرائیلی هولوکاست، این داستان را یک افسانه دانست که آلمانیها برای ترساندن زندانیان یهودی آن را ساختهاند. دروغ بودن افسانه صابون سازی به تأیید یدوشم رسیدهاست.[30][31]
اعترافات و شهادتهای نامطمئن
علاوه بر تناقضات موجود در بسیاری از ادعاهای مدعیان هولوکاست، اصولاً دلایلی که براساس آن هولوکاست اثبات میگردد، از دید منکران هولوکاست مردود است. مهمترین دلیل مدعیان هولوکاست، اعترافات و شهادت گواهان دادگاههای نورنبرگ (IMTوNMT)، مونیخ، لوئن برگ، هامبورگ، فرانکفورت و بیتالمقدس است.[32] دلایل رد اعتبار این دادگاهها و اعترافات آنها از دید تجدیدنظر طلبان، عمدتاً به بیانات گردانندگان دادگاه و صورتجلسههای آنها بازمیگردد. برای مثال[33]
قاضی نورمن بیرکت، قاضی انگلیسی دادگاه نورنبرگ مدعی شد که «این دادگاه تنها شکلی از یک فرایند قضایی را دارد و هدف اصلی آن سیاسی است»[32]
قاضی کل دادگاه نورنبرگ چارلز ونیر استروم، مدعی شد «بسیاری از مدارک ارائه شده در دادگاهها، از میان چندین تن! مدارک بدست آمده انتخاب شدهاند… فضا در اینجا خفقانآور است. وکلا، منشیها، بازجوها و مترجمانی بکار گرفته شدهاند که به تازگی به تابعیت آمریکا درآمدهاند. سابقه آنان سرشار از تنفر اروپایی است… اگر هفت ماه پیش میدانستم، هرگز به اینجا نمیآمدم.»[32]
ماده ۱۹ اساسنامه دادگاه نورنبرگ تصریح میکند «دادگاه خود را به قواعد فنی ارائه مدرک مقید نمیکند… و هر مدرکی را خواهد پذیرفت» بنابراین هیچ متهمی در دادگاه نتوانست اصالت مدرکی را (معمولاً اعترافات هنگام بازجویی) رد نماید.[32]
شموئل کراکوفسکی، رئیس مرکز یادبود هولوکاست در اسرائیل در سال ۱۹۸۶ اذعان نمود «بیش از ده هزار (از بیست هزار) شهادتهای بایگانی شده غیرقابل اعتماد است»[32]
دروغ بودن برخی از اعترافات و شهادتها حتی در دادگاه نیز اثبات گردید. برای مثال در دادگاه داخائو یک شاهد یهودی به نام اینشتین مدعی شد که متهم منزل، برادر وی را به قتل رساندهاست. متهم خاطرنشان کرد که برادر شاهد بر روی صندلی تماشاچیان نشستهاست. در صورتجلسه دادگاه ثبت شدهاست که بازپرس با فریاد به شاهد خود (اینشتین) گفت: «چطور میتوانیم این خوک را اعدام کنیم، در حالی که توی احمق برادرت را به دادگاه آوردهای؟»[32]
سایر دلایل
علاوه بر این دلایل، بنابر ادعای منکران هولوکاست، برخی از ادعاهای هولوکاست، شرایط اولیه باورپذیری را نیز ندارند. برخی از این دلایل به این شرح است:
استفاده از گاز سیانور (سیکلون ب) برای کشتار مردم مقرون به صرفه نمیباشد. این شیوه اعدام در آمریکا، گرانترین شیوه اعدام محسوب میشود. یک مهندس آمریکایی بنام لشتر، که سمت مشاور در امور اعدام را در برخی ایالات آمریکا بر عهده داشت پس از بازدید دقیق و فنی که در سال ۱۹۸۸ از اردوگاههای مورد ادعا به عمل آوردهاست در گزارش خود صراحتاً اعلام کرد: «در هیچیک از این مکانها، اتاق گاز اعدام وجود نداشتهاست.»[34]
قوانین ضد انکار هولوکاست
انکار هولوکاست بهطور صریح یا ضمنی، در ۱۸ کشور غیرقانونی است: اتریش، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، مجارستان، اسرائیل، لیختن اشتاین، لیتوانی، لوکزامبورگ، هلند، لهستان، پرتغال، رومانی، روسیه، اسلواکی و سوئیس.[35]
یکی از افرادی که در سال ۲۰۰۶ به جرم انکار هولوکاست به ۳ سال زندان محکوم شد، دیوید اروینگ، مورخ بریتانیایی بود.[36]
روژه گارودی محقق فرانسوی به علت انکار هولوکاست زندانی شد.
یورگن گراف، مورخ و پژوهشگر سوئیسی نیز به خاطر سخنانش در انکار هولوکاست به زندان محکوم شد و برای فرار از زندان از سوئیس خارج شد. وی هماکنون در روسیه زندگی میکند.[37][38]
پروفسور روبر فوریسون، در سال ۲۰۰۶ به دلیل مصاحبهای که در سال ۲۰۰۵ با شبکه سحر ۱ انجام داد، به جرم انکار هولوکاست، به سه ماه زندان و پرداخت ۷۵۰۰ یورو محکوم شد.[39] وی به خاطر بیان عقیدهاش، بارها از سوی گروههای تندروی یهودی مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفت.[40]
منابع
-
-
- https://www.claimscon.org/our-work/compensation/background/article2-article2/
- https://www.claimscon.org/our-work/compensation/background/ceef/
- https://ajn.timesofisrael.com/germans-to-compensate-survivors-who-fled/
- https://www.claimscon.org/our-work/compensation/background/hardship/
- https://www.claimscon.org/about/history/closed-programs/hvcf/
- https://www.claimscon.org/our-work/compensation/background/child-survivor-fund/
- https://www.claimscon.org/our-work/compensation/background/spouse-of-holocaust-survivor-fund/
- https://wjro.org.il/new-fund-for-holocaust-survivors-from-romania/
- https://www.claimscon.org/about/history/closed-programs/slave-and-forced-laborers/
- https://www.claimscon.org/about/history/closed-programs/medical-experiments/
- https://www.claimscon.org/2021/03/claims-conference-secures-13-5-million-in-funding-to-get-holocaust-survivors-to-vaccine-sites/
- http://jewssansfrontieres.blogspot.com/2006/05/jewish-chronicle-takes-on-holocaust.html
- https://www.jpost.com/opinion/op-ed-contributors/now-the-march-of-the-living-scandal
- http://forward.com/news/177089/claims-conference-chief-knew-of-57m-holocaust-fra/
- https://www.fbi.gov/newyork/press-releases/2013/former-holocaust-claims-conference-director-sentenced-to-eight-years-in-prison-for-57.3-million-fraud-on-organization-that-makes-reparations-to-victims-of-nazi-persecution
- https://nypost.com/2013/11/04/fraudster-gets-8-years-in-57m-holocaust-scheme/
- https://web.archive.org/web/20110609180542/http:/www.holocaust-history.org/denial/abc-clio/
- «https://web.archive.org/web/20090310163535/http:/vho.org/Intro/GB/index.html
- رژه گارودی (۱۳۷۵)، «اسطوره دادرسی نورنبرگ»، اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل، ترجمهٔ مجید شریف، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا، ص. ۱۰۸ تا ۱۳۲.
- رژه گارودی (۱۳۷۵)، «اسطوره شش میلیون»، اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل، ترجمهٔ مجید شریف، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا، ص. ۱۷۷ و ۱۷۸.
- http://www.ihr.org/jhr/v13/v13n3p-9_Staff.html
- http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/619619.stm
- جایگاه هولوکاست. سید محمد تراهی. مرکز اسناد انقلاب اسلامی. ۱۳۸۴، مرکز اسناد ص ۹۲ تا ۱۰۱.
- https://web.archive.org/web/20090203064734/http:/vho.org/tr/2003/1/Faurisson17-23.html
- لوموند ۲۳ ژوئیه ۱۹۹۰
- http://vho.org/aaargh/engl.html
- رژه گارودی (۱۳۷۵)، «حربه جنایت»، اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل، ترجمهٔ مجید شریف، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا، ص ۱۵۷.
- دیلی تلگراف ۲۵ ژوئن ۱۹۴۶ صفحهٔ ۵
- http://www.ihr.org/jhr/v15/v15n4p-8_Weber.html
- http://www.library.flawlesslogic.com/soap.htm
- رژه گارودی (۱۳۷۵)، «اسطوره شش میلیون»، اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل، ترجمهٔ مجید شریف، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا، ص. ۱۵۷ و ۱۵۸.
- http://www.ihr.org/jhr/v12/v12p167_Webera.html
- جایگاه هولوکاست. سید محمد تراهی. مرکز اسناد انقلاب اسلامی. ۱۳۸۴، مرکز اسناد ص ۱۰۱ تا ۱۲۵.
- رژه گارودی (۱۳۷۵)، «اسطوره شش میلیون»، اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل، ترجمهٔ مجید شریف، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا، ص. ۱۵۹ و ۱۶۰.
- https://www.bbc.co.uk/persian/news/story/2006/02/060221_sm-irving.shtml
- https://www.bbc.co.uk/persian/news/story/2006/02/060221_nh-jewish-muslim.shtml
- http://www.ihr.org/jhr/v19/v19n5p11_exile.html
- https://www.bbc.co.uk/persian/worldnews/story/2006/04/060415_jb_mz_holocaust.shtml
- http://www.zundelsite.org/zundel_persecuted/oct04-06.html
- https://web.archive.org/web/20071127162824/http:/www.ihr.org/books/ztn.html#39321
-
بیشتر مطالعه کنید؛
نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015 نقد فیلم پسر سائول Son of Saul 2015
دیدگاهتان را بنویسید