جشنواره ونیز ۲۰۲۵ | کامل‌ترین گزارش از افتتاحیه تا اختتامیه

گزارش کاملی از جشنواره ونیز 2025

در این مطلب، گزارشی کامل برای آشنایی با جشنوارۀ ونیز ارائه می‌شود که ماهیت و شیوۀ برگزاری این رویداد را تشریح کرده و همچنین اطلاعات جامعی از جشنواره ونیز 2025 که از ۵ تا ۱۵ شهریور برگزار شد، بیان خواهد گردید.

جشنواره ونیز 2025 از ۲۷ اوت تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۵ در منطقهٔ لیدوی ونیز ایتالیا برگزار شد. ریاست هیئت داوران اصلی این رویداد سینمایی را الکساندر پِین، فیلمساز آمریکایی بر عهده داشت. الکساندر پِین، فیلمساز آمریکایی است که برندۀ جوایز اسکار نیز هست. او با ساخت آثاری چون «Sideways»، «The Descendants» و «Nebraska» شهرت یافته است. اجرای مراسم افتتاحیه و اختتامیه این جشنواره هم به امانوئلا فانلی، هنرپیشه و کمدین شناخته‌شدهٔ ایتالیایی سپرده شده است.

نکتۀ مهم در جشنواره ونیز 2025  این بود که همزمان با روزهای پیش از آغاز و نیز در جریان جشنواره، تجمع‌ها و اعتراضاتی به حمایت از مردم فلسطین برگزار شد که بسیاری از چهره‌های هنری و حتی تیم برگزاری از آن‌ها پشتیبانی کردند.

جشنواره ونیز در سایه صهیونیسم؛ سکوت در برابر خونِ غزه

نقطهٔ اوج این اعتراض‌ها هنگام نمایش جهانی اثر مستنددرام صدای هند رجب» بود که در غزه ساخته شده؛ جایی که پس از اکران، با ۲۳ دقیقه تشویق ایستاده، شرکت‌کنندگان خواستار پایان خشونت‌ها در غزه شدند. آلبرتو باربرا، مدیر هنری، ضمن تأیید و حمایت از حق برگزاری اعتراض‌ها تأکید کرد که روال برنامه‌های جشنواره نباید با اختلال روبه‌رو شود. آغاز این دوره با فیلم «لا گراتسیا» به کارگردانی پائولو سورنتینو رقم خورد و اختتامیه به نمایش «داگ ۵۱» ساختهٔ سِدریک ژیمِن اختصاص خواهد داشت.

رکورد ۲۳ دقیقه تشویق جشنواره ونیز برای دخترک شهید فلسطینی

جشنوارۀ بین‌المللی فیلم ونیز ۲۰۲۵ به‌صورت کاملاً آنلاین در بخش فروش و رزرو برگزار شد؛ برنامه‌های اکران زودتر از آغاز جشنواره روی وب‌سایت رسمی منتشر شد و بلیت‌ها تنها از طریق سامانه اینترنتی و تا تکمیل ظرفیت قابل خرید بود. برای دارندگان کارت عبور، جدول ویژه نمایش‌ها جداگانه اعلام شد و امکان رزرو صندلی نیز طبق زمان‌بندی دقیق و تقسیم‌بندی بخش‌ها (RED BLUE VENICE IMMERSIVE و GREEN) بر اساس روزهای جشنواره فراهم گردید.

برنامۀ اکران عمومی و جدول ویژه دارندگان کارت عبور جشنوارۀ بین‌المللی فیلم ونیز ۲۰۲۵، پیش از آغاز رویداد در وب‌سایت رسمی منتشر شد و بلیت‌ها تنها به‌صورت آنلاین و تا تکمیل ظرفیت فروخته شد. رزرو صندلی نیز از ۲۱ اوت با زمان‌بندی مشخص برای بخش‌های مختلف و تاریخ‌های تعیین‌شده انجام گرفت.(https://www.labiennale.org/en/news/biennale-cinema-2025-screening-schedule-public-and-pass-holders)

برگزاری برنامۀ Masterclasses and Conversations (کلاس‌های استادانه و گفت‌وگوها) همراه با جشنواره ونیز 2025

برنامۀ «کلاس‌های استادانه و گفت‌وگوها» در جشنوارۀ فیلم ونیز بخشی است که ادعا می‌شود با هدف ایجاد ارتباط مستقیم میان تماشاگران و فیلم‌سازان، بازیگران و دیگر چهره‌های برجستۀ سینما شکل می‌گیرد.

این برنامه نخستین‌بار برای گسترش گفت‌وگو پیرامون هنر و craft سینما معرفی شد و طی سال‌های اخیر با استقبال گسترده روبه‌رو بوده است. در این نشست‌ها، شرکت‌کنندگان می‌توانند از زبان خالقان آثار درباره تجربه‌های حرفه‌ای، شیوه‌های کار، دیدگاه‌های هنری و حتی داستان‌های پشت‌صحنه فیلم‌ها بشنوند، بی‌آنکه محدودیت رسمی فرش قرمز یا جلسات مطبوعاتی فاصله‌ای میان هنرمند و مخاطب ایجاد کند.(https://www.labiennale.org/en/news/masterclasses-and-conversations-match-point-arena)

امسال نیز در Match Point Arena(سالن مَچ پوینت) لیدو، از ۲۸ اوت تا ۵ سپتامبر، مجموعه‌ای از «کلاس‌های استادانه و گفت‌وگوها» با حضور برندگان شیر طلایی افتخاری کیم نواک و ورنر هرتسوگ و چهره‌هایی چون جِین کمپیون، سرجیو کاستلیتتو، صوفیا کوپولا، آلفونسو کوارون، کریستیان مونجیو، تسای مینگ‌لیانگ و جیا ژانگ‌که برگزار شد.

برنامۀ عمومی «GENS» در نوزدهمین بینالۀ معماری ونیز ۲۰۲۵

«برنامۀ عمومی GENS» بخشی از نوزدهمین نمایشگاه معماری ونیز ۲۰۲۵ است که در روزهای ۱ تا ۳۰ سپتامبر در فضای «اسپیکرز کورنر» برگزار می‌شود. در این برنامه، معماران، دانشمندان و هنرمندان گرد هم می‌آیند تا طی کنفرانس‌ها و کارگاه‌ها به بحث و تبادل نظر دربارۀ تغییرات اقلیمی، حفاظت از میراث فرهنگی، تحولات اجتماعی و راهکارهای نوین برای طراحی شهری و زیست جمعی بپردازند. مشارکت فعال حاضران، بررسی نقش هوش مصنوعی در معماری، و بازآفرینی مناطق با رویکردی خلاقانه، از محورهای اصلی این رویداد به شمار می‌رود.

مجری جشنوارۀ ونیز چه کسی بود؟

امانوئلا فانللی، بازیگر و نویسنده، از چهره‌های سینما و تلویزیون ایتالیا، اجرای مراسم افتتاحیه و اختتامیۀ جشنواره ونیز 2025 را بر عهده داشت. فانللی، شامگاه چهارشنبۀ ۲۷ اوت، مراسم افتتاحیۀ جشنواره را در سالن بزرگ (پالاسوی سینما در لیدو) هدایت کرد و همچنین مراسم اختتامیه در روز شنبه ۶ سپتامبر کرد. جشنوارۀ فیلم ونیز در شب آخر برندگان جوایز شیرها و دیگر جوایز رسمی این دوره معرفی می‌کند.

او نخستین حضورش در سینما با فیلم «بد نباش» (Non essere cattivo – 2015) به کارگردانی کلائودیو کالیگاری در سال 2015 بود. فانللی در آثاری چون «آخرین‌ها، آخر خواهند شد» (Gli ultimi saranno ultimi – 2015)، «سولو» (Assolo – 2016)، «نادانی مبارک» (Beata ignoranza – 2017) و «بی‌سلاح» (A mano disarmata – 2019) ایفای نقش کرده است. او خیلی زود در تلویزیون با مجموعه «ماریو کجاست؟» (Dov’è Mario? – ۲۰۱۶) که همراه کورادو گوتسانتی و بر اساس نوشته‌های او و ماتیا تورّه ساخته شد، شناخته شد. همچنین به عنوان هم‌مجری برنامۀ «یک وصله از لوندینی» (Una pezza di Lundini – ۲۰۲۰) استعداد خود را در کمدی اصیل و سوررئال نشان داد و به صدایی شاخص برای نسل جوان تبدیل شد.

شیر طلای افتخاری برای یک عمر دستاورد هنری به ورنر هرتسوگ توسط کوپولا | جشنواره ونیز 2025

فرانسیس فورد کوپولا(Francis Ford Coppola)، کارگردان مشهوری است که آثاری چون «پدرخوانده»(The Godfather)، «اینک آخرالزمان»(Apocalypse Now) و «مگالوپولیس»(Megalopolis) است در شب چهارشنبه ۲۷ اوت(5 شهریور) در سالن گرانده کاخ سینما واقع در لیدوی ونیز و در مراسم افتتاحیۀ جشنواره ونیز 2025 متن تجلیل خود را در ستایش ورنر هرتسوگ (Werner Herzog) قرائت کرد؛ تجلیلی که به مناسبت اهدای شیر طلای افتخاری برای یک عمر دستاورد به این فیلم‌ساز آلمانی داده شد.

این انتخاب به پیشنهاد مدیر هنری جشنواره، آلبرتو باربرا و تصویب هیأت مدیره لا بیناله صورت گرفته است. هرتسوگ در مراسم اعلام کرد که این جایزه را همچون مدالی برای تلاش‌هایش در «سربازی خوب برای سینما» می‌بیند و تأکید کرد که هنوز بازنشسته نشده است. او به تازگی مستند «Ghost Elephants» را در آفریقا به پایان رسانده، در ایرلند مشغول فیلمبرداری اثری به نام «Bucking Fastard» است و روی یک انیمیشن برگرفته از رمان خود «The Twilight World» کار می‌کند.

آلبرتو باربرا دربارۀ این افتخار گفت که هرتسوگ فیلمسازی پرشور و سفرکننده‌ای خستگی‌ناپذیر است که در جستجوی تصاویری بی‌سابقه مرزهای نگاه ما را آزمایش می‌کند و فراتر از ظاهر واقعیت را می‌جوید. او همواره مرز مستند و داستانی را برهم زده، رابطه بین تصویر و موسیقی را کاویده و زیبایی خالص طبیعت و فساد اجتناب‌ناپذیر آن را به تصویر کشیده است. باربرا او را وارث سنت رمانتیسم آلمانی، انسان‌گرایی خیال‌پرداز و کاوشگری توصیف کرد که در پی یافتن «چشم‌اندازی برای جان» تمام توانش را به کار می‌گیرد، حتی اگر تا مرز خطر جسمی پیش برود.(https://www.labiennale.org/en/news/werner-herzog-golden-lion-lifetime-achievement)

هرتسوگ متولد ۱۹۴۲ در مونیخ است و کودکی‌اش را در دره‌ای دورافتاده در کوه‌های باواریا گذراند. او تا یازده سالگی حتی از وجود سینما خبر نداشت. نخستین فیلمش را در ۱۹ سالگی ساخت و برای تأمین هزینه‌ها همچون کارگری شبانه در کارخانه فولاد کار کرد. او شاعر و نویسنده، کارگردان اپرا در مکان‌هایی چون بایرویت و لا اسکالا، بازیگر آثاری مانند «Jack Reacher» و «The Mandalorian»، و خالق نصب هنری «Hearsay of the Soul» است. همچنین مدرسۀ فیلم مستقل خود را با نام «Rogue Film School» بنیان نهاد تا سبکی متفاوت در آموزش سینما ارائه دهد.

هرتسوگ کار سینما را با فیلم کوتاه «Herakles» در ۱۹۶۲ آغاز کرد و با نخستین فیلم بلندش «Lebenszeichen» (نشانه‌های حیات، ۱۹۶۸) جایزۀ خرس نقره‌ای جشنوارۀ برلین را گرفت. او در دهۀ ۱۹۷۰ با آثاری همچون «Aguirre, der Zorn Gottes» (آگویره، خشم خدا) و «The Enigma of Kaspar Hauser» (معمای کاسپار هاوزر) شهرت بین‌المللی یافت. در دهۀ ۱۹۸۰ فیلم حماسی و دشوارِ «Fitzcarraldo» را ساخت که برندهٔ جایزۀ بهترین کارگردانی کن شد و در خاطره‌ها ماند، همچنین «Where the Green Ants Dream» و «Cobra Verde» نیز از دیگر آثار او بودند.

هرتسوگ افزون بر فیلم داستانی، با مستندهای «Lessons of Darkness» (درس‌هایی در تاریکی، ۱۹۹۲)، «Little Dieter Needs to Fly»، «Wings of Hope» و «My Best Fiend» شناخته می‌شود.

روز پنج‌شنبه ۲۸ اوت(6 شهریور)، مستند «مگاداک» (Megalopolis) به کارگردانی مایک فیگیس (Mike Figgis) (آمریکا / ۱۰۷ دقیقه) در سالن کورینتو و در بخش «کلاسیک‌های ونیز – مستندهایی درباره سینما» روی پرده رفت.

این فیلم پشت‌صحنه‌ای اختصاصی از ساخت تازه‌ترین اثر کوپولا، «مگالوپولیس»(Megalopolis) را به تصویر کشید. کوپولا پیش‌تر در سال ۱۹۹۲ و در پنجاه‌ونهمین دورۀ جشنوارۀ ونیز، همین جایزۀ افتخاری را دریافت کرده بود.

همچنین در همان روز، هرتسوگ ساعت ۱۴ در سالن گرانده، مستند «فیل‌های شبح» (Ghost Elephants) (آمریکا / ۹۹ دقیقه) را خارج از بخش مسابقه نمایش می‌دهد و دو ساعت بعد، ساعت ۱۶، در ورزشگاه یا سالن مچ پوینت (Match Point Arena) واقع در باشگاه تنیس ونیز (Tennis Club Venezia) در لیدو، مَستر کلاس خود را برگزار کرد.

فیلم «لا گراتسیا» افتتاح‌کنندۀ جشنواره ونیز 2025

فیلم «لا گراتسیا» به نویسندگی و کارگردانی پائولو سورنتینو، فیلمساز برنده اسکار، با بازی تونی سرویللو و آنا فرزتی، به عنوان فیلم افتتاحیۀ جشنواره ونیز 2025 معرفی شد.

این اثر در شب ۲۷ اوت(5 شهریور) ۲۰۲۵ در سالن بزرگ «پالازو دل سینه‌ما» در لیدوی ونیز، نخستین نمایش جهانی خود را در بخش مسابقه اکران کرد. آلبرتو باربرا، مدیر هنری جشنواره، بازگشت سورنتینو به رقابت را «رویدادی با اصالت و ارتباط عمیق با زمانه» توصیف کرد که تماشاگران در شب افتتاح از کشفش لذت خواهند برد.

«لا گراتسیا» توسط شرکت Fremantle (تحت برند The Apartment)، شرکت Numero 10 و PiperFilm تولید شده و در ایتالیا پخش خواهد شد. حق پخش جهانی(به جز ایتالیا) در اختیار MUBI است و فروش بین‌المللی آن را The Match Factory بر عهده دارد. سابقۀ همکاری سورنتینو با جشنوارۀ ونیز شامل معرفی اولین فیلمش «One Man Up» در سال ۲۰۰۱ و موفقیت «The Hand of God» در سال ۲۰۲۱ است که شیر نقره‌ای – جایزۀ بزرگ هیأت داوران را برد.

پائولو سورنتینو، زادۀ ناپل در ۱۹۷۰، از مطرح‌ترین فیلم‌سازان ایتالیایی معاصر است. او با کارهایی مانند «Il Divo» (برنده جایزۀ هیأت داوران کن)، «The Great Beauty» (برنده اسکار، گلدن گلوب، بفتا و سه جایزۀ EFA)، «Youth» و سریال‌های تحسین‌شدۀ «The Young Pope» و «The New Pope» شناخته می‌شود. آخرین اثر پیش از «لا گراتسیا» فیلم «Parthenope» بود که در سال ۲۰۲۴ در جشنوارۀ کن به نمایش درآمد.(https://www.labiennale.org/en/news/paolo-sorrentino%E2%80%99s-la-grazia-opening-film-82nd-venice-film-festival)

سالن وب؛ سینمای آنلاین جشنوارۀ فیلم ونیز ۲۰۲۵

چهار فیلم بلند بخش بیناله کالج سینما شامل «Agnus Dei» ساخت ماسیمیلیانو کامایتی (ایتالیا)، «Chiet Chea Manusa» یا «Becoming Human» اثر پولن لی (کامبوج – آمریکا)، «One Woman One Bra» ساخته وینچو نچوگو (کنیا – نیجریه) و «Secret of a Mountain Serpent» به کارگردانی نیدی ساکسنا (هند – سریلانکا) است. این آثار در وب‌سایت «مای موویز» و از طریق کانال استریمینگ «بیناله سینما» ارائه می‌شوند که آرشیوی از فیلم‌های ونیز بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۴ دارد.

تماشاگران داخل ایتالیا می‌توانند با خرید اشتراک سه‌ماهه به قیمت ۱۱.۹۰ یورو یا اشتراک یک‌ساله از ۳۹ یورو، این فیلم‌ها را در نسخه زبان اصلی با زیرنویس ایتالیایی ببینند. بخش بیناله کالج سینما با حمایت وزارت فرهنگ ایتالیا و همکاری مؤسساتی مانند «Gotham Film & Media Institute» و «TorinoFilmLab» برگزار می‌شود. مدیریت این طرح بر عهدۀ آلبرتو باربرا و هماهنگی برنامه بر عهدۀ سابینا نیرُوتی است.(https://www.labiennale.org/en/news/sala-web-theatre-82nd-venice-film-festival)

حضور دل‌تورو با فیلم فرانکشتاین 2025 و ادای احترام به کیم نوواک| جشنواره ونیز 2025

در جشنواره ونیز 2025 کارگردان مشهور مکزیکی گیرمو دل‌تورو، خالق آثاری چون «شکل آب»(The Shape of Water, 2017)، «کوچه کابوس» (Nightmare Alley, 2021) و «هزارتوی پن»(Pan’s Labyrinth, 2006)، سخنرانی تکریم کیم نوواک، بازیگر افسانه‌ای آمریکایی را انجام داد. این مراسم برای اهدای شیر طلایی دستاورد هنری(Golden Lion for Lifetime Achievement) به نوواک برگزار شد.

این رویداد روز دوشنبه، ۱ سپتامبر معادل 10 شهریور ساعت ۲ بعدازظهر در «سالا گرانده»(Sala Grande) در کاخ سینما(Palazzo del Cinema) لیدو ونیز برپا شد. پس از مراسم، نمایش خارج از مسابقه فیلم «سرگیجه کیم نوواک»(Kim Novak’s Vertigo, 2025) ساخته الکساندر اُ. فیلیپ روی پرده رفت.

جریان‌شناسی آثار گیرمو دل تورو (Guillermo Del Toro)

دل‌تورو پیش‌تر در سال ۲۰۱۷ با فیلم «شکل آب»(The Shape of Water, 2017) جایزۀ شیر طلایی بخش رقابتی ونیز را کسب کرد؛ اثری که برایش به او اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را دادند. او در سال ۲۰۱۸ رئیس هیئت‌داوران ونیز ۷۵ بود و امسال نیز با فیلم «فرانکنشتاین»(Frankenstein, 2025) با بازی اسکار آیزاک، جیکوب الوردی، کریستف والتس و چند ستاره دیگر، دوباره در بخش رقابتی حضور دارد.(https://www.labiennale.org/en/news/guillermo-del-toro-will-give-laudatio-honoring-kim-novak)

کیم نوواک و شیر طلایی افتخاری ونیز ۲۰۲۵

در جشنواره ونیز 2025 کیم نوواک، بازیگر قدیمی هالیوود، برای مجموعۀ دوران کاری خود جایزۀ شیر طلایی افتخاری را دریافت کرد. این مراسم روز دوشنبه، ۱ سپتامبر(10 شهریور) ساعت ۲ بعدازظهر در کاخ سینمای لیدو برگزار شد. هیئت‌مدیره با پیشنهاد آلبرتو باربرا، مدیر هنری جشنواره، این جایزه را به نوواک اعطا کرد.

نوواک پس از پذیرفتن جایزه اعلام کرد که از دریافت چنین افتخار بزرگی در این مقطع زندگی‌اش عمیقاً تحت تأثیر قرار گرفته‌است. او گفت این رؤیا برایش به حقیقت پیوسته و هر لحظه از حضورش در ونیز را تا همیشه در قلبش حفظ خواهد کرد.

باربرا در سخنانش نوواک را بازیگری مستقل و نافرمان از نظام استودیویی هالیوود توصیف کرد که از همان آغاز کار، از تغییر نام خانوادگی‌اش دفاع کرد و حتی برای دستیابی به حقوق برابر با همبازی‌های مردش دست به اعتصاب زد. او با بازی در نقش‌هایی متنوع، از چهره‌های معصوم و ساده‌دل تا شخصیت‌های اغواگر و پررنج، همکاری با کارگردانان بزرگی چون بیلی وایلدر، آلفرد هیچکاک، جرج سیدنی و اُتو پره‌مینگر را تجربه کرد. نقش دوگانه‌اش در فیلم «سرگیجه» اثری جاودانه و شاخص در کارنامه‌اش شد.

به‌مناسبت این تقدیر، مستند «سرگیجۀ کیم نوواک» به کارگردانی الکساندر اُ. فیلیپ، که با همکاری مستقیم نوواک ساخته شده‌بود، برای نخستین بار اکران شد.

کیم نوواک که در اواخر دهۀ پنجاه و اوایل شصت میلادی سه سال پیاپی پرفروش‌ترین ستارۀ جهان بود، نخستین زنی بود که در سال ۱۹۵۸ شرکت تولید فیلم خود را تأسیس کرد. او بازی در آثاری چون «پیک‌نیک» (1955)، «مردی با بازوی طلایی» (1955)، «پال جوی» (1957)، «سرگیجه» (1958) و «زنگ، کتاب و شمع» (1958) را در کارنامه دارد. هرچند در زمان خود همیشه تحسین منتقدان را نیافت.

زندگی شخصی نوواک شامل دوره‌هایی متنوع بود؛ او پس از ترک هالیوود، ازدواج با دکتر رابرت مالوی و سکونت در طبیعت اورگن را تجربه کرد. در سال‌های دوری از سینما به فعالیت در زمینه نقاشی و شعر پرداخت و نمونه‌هایی از آثارش در موزه‌های معتبر به نمایش گذاشته شد. پس از درگذشت همسرش در سال ۲۰۲۰ نیز به فعالیت‌های هنری، نوشتن شعر و نگهداری از حیوانات ادامه داده است.(https://www.labiennale.org/en/news/kim-novak-golden-lion-lifetime-achievement)

مروری بر رویداد «ونیز پروداکشن بریج» ۲۰۲۵ | جشنواره ونیز 2025

«ونیز پروداکشن بریج» به معنای «پل تولید ونیز» بخشی از جشنوارۀ بین‌المللی فیلم ونیز است که به شکل تخصصی بر ارتباط میان فیلم‌سازان، سرمایه‌گذاران، پخش‌کنندگان و دیگر فعالان صنعت تمرکز دارد. هدف آن فراهم‌کردن بستری برای نهایی‌کردن پروژه‌ها، تأمین مالی، مذاکره بر سر حقوق اقتباس و برگزاری نشست‌های تخصصی است.

این رویداد در جشنواره فیلم ونیز در سال‌های اخیر رشد چشم‌گیری در جذب شرکت‌کنندگان و تنوع برنامه‌ها داشته‌ است. هر ساله بخش‌های ثابت آن مانند «بازار تأمین مالی شکاف» (Venice Gap‑Financing Market)، «بازار حقوق اقتباس کتاب» (Book Adaptation Rights Market) و «فاینال کات در ونیز» (Final Cut in Venice) برگزار شده است.

ونیز پروداکشن بریج، به عنوان بخشی مهم از جشنوارۀ هشتاد و دوم فیلم ونیز، از ۲۸ اوت تا ۵ سپتامبر(از 6 تا 14 شهریور) ۲۰۲۵ برگزار شد.  اتحادیۀ اروپا از طریق برنامۀ «کریتیو یوروپ» از این رویداد حمایت کرده بود. تعداد کل شرکت‌کنندگان از ۳۱۳۵ نفر در سال ۲۰۲۴ به ۳۳۸۵ نفر در سال ۲۰۲۵ رسید که رشد ۸ درصدی را نشان می‌دهد.

لا بیانالهٔ دی ونیز (La Biennale di Venezia) خبر داد که در سال ۲۰۲۵، سه کشور بریتانیا (United Kingdom)، شیلی (Chile) و مراکش (Morocco) در مرکز توجه «پل تولید ونیز» (Venice Production Bridge) قرار خواهند گرفت.

پشتیبانی بخش بریتانیا را مؤسسهٔ فیلم بریتانیا (British Film Institute) بر عهده گرفته، تمرکز بر شیلی را وزارت فرهنگ، هنر و میراث آن کشور (Ministerio de las Culturas, las Artes y el Patrimonio, Gobierno de Chile) حمایت می‌کند و بخش مراکش با همکاری مرکز سینمایی مراکش (Centre Cinématographique Marocain) اجرا می‌شود.

این رویکرد که اولین بار در سال ۲۰۲۱ با حضور هلند آغاز شد، در ۲۰۲۲ روی سینمای فرانسه و تایپه متمرکز شد، سال ۲۰۲۳ آلمان و کبک را برجسته کرد و در ۲۰۲۴ به معرفی لوکزامبورگ، والونیا–بروکسل و ژاپن رسید.

برنامهٔ «تمرکز» با نمایش پروژه‌های منتخب در «بازار تأمین مالی شکاف» (Venice Gap-Financing Market)، معرفی کتاب‌های آمادهٔ اقتباس در «بازار حقوق اقتباس کتاب» (Book Adaptation Rights Market)، ارائهٔ تولیدات نیمه‌تمام در «فاینال کات در ونیز» (Final Cut in Venice) و نمایش آثار واقعیت تعاملی (Immersive Projects) و فناوری‌های VR/XR/AR، همراه شرکت‌های پس‌تولید و جلوه‌های بصری (VFX) در «بازار ونیز ایمِرسیو» (Venice Immersive Market) اجرا می‌شود.

در سال پیش‌رو، این تمرکز با معرفی آثار و پروژه‌های تازه از سوی فیلم‌سازان بریتانیایی، شیلیایی و مراکشی دنبال خواهد شد. این برنامه شامل کتاب‌های جدید برای اقتباس، پروژه‌های نیمه‌کاره، نشست «دیدار با استریمرها» (Meet the Streamers) و بخش‌های واقعیت تعاملی خواهد بود.

هیئت‌های رسمی شامل تصمیم‌گیران کلیدی از عرصهٔ تأمین مالی دولتی و خصوصی، جشنواره‌ها، تولیدکنندگان، پخش‌کنندگان تلویزیونی و اینترنتی، نمایندگان فروش، توزیع‌کنندگان، هنرمندان فعال در VR/XR/AR و شرکت‌های پس‌تولید در این رویداد حضور پیدا می‌کنند.

مجموعه‌ای از نشست‌های تخصصی، گفتگوها و رویدادهای شبکه‌سازی برای معرفی صنعت فیلم‌سازی هر کشور در این جشنواره برنامه‌ریزی شده بود.(https://veniceproductionbridge.org/vpb-focus)

رویداد «بازار تأمین مالی شکاف»

«بازار تأمین مالی شکاف» (Venice Gap-Financing Market) در روزهای ۲۹ تا ۳۱ اوت برگزار و ۱۲مین دوره خود را جشن گرفت. مطابق توضیح خود سایت جشنواره برلین  «بازار تأمین مالی شکاف» یا Venice Gap‑Financing Market یکی از بخش‌های صنعتی جشنواره فیلم ونیز است که برای کمک به پروژه‌هایی ایجاد شده که بیشتر مراحل تأمین بودجه‌شان انجام شده اما هنوز بخشی از هزینه تولید یا پس‌تولید باقی مانده‌ است. در این رویداد، فیلم‌سازان می‌توانند با سرمایه‌گذاران، پخش‌کنندگان، پلتفرم‌های آنلاین، شبکه‌های تلویزیونی و نمایندگان جشنواره‌ها ملاقات کنند تا آن «شکاف» مالی را پر کنند. این بخش امکان تکمیل منابع مالی پروژه را فراهم می‌کند و بستری برای ایجاد همکاری‌های بلندمدت و دسترسی به بازارهای جهانی به شمار می‌آید.(https://www.labiennale.org/en/cinema/2025/venice-gap-financing-market)

برای این دوره ۳۳۱ پروژه ارسال شده بود که از بین آن‌ها ۵۴ پروژه برگزیده شد. این آثار شامل داستانی، مستند و پروژه‌های واقعیت غوطه‌ور بودند. منظور از پروژه‌های واقعیت غوطه‌ور» یا Immersive Projects آثاری هستند که با استفاده از فناوری‌هایی مانند واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، واقعیت ترکیبی (MR) یا ویدئوهای ۳۶۰ درجه ساخته می‌شوند تا تماشاگر را در محیط یا روایت فیلم «غرق» کنند. این پروژه‌ها می‌توانند داستانی، مستند، سریالی یا حتی انیمیشنی باشند و معمولاً نیازمند تجهیزات تعاملی مثل هدست VR یا سیستم‌های نمایش ویژه هستند.

در این رویداد تمرکز ویژه‌ای هم روی پروژه‌های بریتانیا، شیلی و مراکش وجود داشت. در مجموع ۱۴۵۱ نشست رو در رو میان سازندگان و سرمایه‌گذاران برگزار شد که نسبت به سال گذشته ۶ درصد بیشتر بود.(https://www.labiennale.org/en/news/figures-14th-edition-venice-production-bridge)

رویداد «بازار حقوق اقتباس کتاب»

«بازار حقوق اقتباس کتاب» دهمین سال خود را در روزهای ۲۹ تا ۳۱ اوت پشت سر گذاشت و با حضور ۳۴ ناشر و آژانس ادبی برگزار شد. رویداد «بازار حقوق اقتباس کتاب» (Book Adaptation Rights Market) رویدادی تخصصی در چارچوب «ونیز پروداکشن بریج» است که ناشران، نمایندگان ادبی و نویسندگان را با تهیه‌کنندگان و کارگردانان سینما و تلویزیون گرد هم می‌آورد تا امکان اقتباس آثار ادبی به فیلمنامه و پروژه‌های تصویری فراهم شود. در این بازار، کتاب‌ها و رمان‌های گزینش‌شده به سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان معرفی می‌شوند و فرصتی برای مذاکره درباره حق‌وحقوق اقتباس فراهم می‌آید. این بخش به گسترش منابع روایی صنعت سینما کمک می‌کند و پلی میان دنیای ادبیات و تصویر می‌سازد.(https://www.labiennale.org/en/cinema/2025/book-adaptation-rights-market)

امسال نیز بیش از ۶۵۰ جلسۀ رو در رو میان ناشران و تهیه‌کنندگان برای اقتباس آثار ادبی به فیلم یا سریال انجام شد. این بخش هم نمایندگانی از بریتانیا، شیلی و مراکش داشت.(https://www.labiennale.org/en/news/figures-14th-edition-venice-production-bridge)

رویداد «کات آخر در ونیز»

«کات آخر در ونیز» (Final Cut in Venice) برنامه‌ای حمایتی در چارچوب «ونیز پروداکشن بریج» است که به پروژه‌های در حال تولید از کشورهای آفریقایی و خاورمیانه یا برخی مناطق انتخابی دیگر کمک می‌کند تا مراحل نهایی پس‌تولید خود را تکمیل کنند. این حمایت می‌تواند شامل خدمات تدوین، تصحیح رنگ، صداگذاری و حتی مشاوره توزیع باشد. هدف این بخش، کمک به فیلم‌هایی است که با محدودیت منابع مالی و فنی مواجه‌اند تا بتوانند با کیفیت مناسب در جشنواره‌ها و بازارهای جهانی عرضه شوند.(https://www.labiennale.org/en/cinema/2025/final-cut-venice)

تفاوت دو بخش «بازار تأمین مالی شکاف» و «کات آخر در ونیز»

تفاوت «بازار تأمین مالی شکاف» با «فاینال کات در ونیز» بیش از همه در مرحله پیشرفت پروژه است. بازار تأمین مالی شکاف برای فیلم‌هایی طراحی شده که بیشتر بودجه‌شان مهیا شده اما هنوز به مبلغی برای تکمیل پیش‌تولید یا آغاز فیلم‌برداری نیاز دارند.

این بخش به‌طور مستقیم تمرکز خود را بر جذب سرمایه باقی‌مانده از طریق ارتباط میان کارگردانان، تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران بین‌المللی می‌گذارد تا «شکاف» مالی قبل از شروع یا اوایل تولید برطرف شود.

در مقابل، «فاینال کات در ونیز» گامی پس از این مرحله است؛ فیلم‌ها در این بخش معمولاً فیلم‌برداری خود را پایان داده‌اند یا در مراحل پایانی فیلم‌برداری هستند، اما برای تکمیل پس‌تولید(مثل تدوین نهایی، صداگذاری، تصحیح رنگ و آماده‌سازی نسخه نهایی) به کمک نیاز دارند.

این حمایت می‌تواند به‌صورت خدمات فنی یا منابع مالی محدود باشد و اغلب به آثار برگزیده از کشورهای مشخص که با محدودیت دسترسی به امکانات روبه‌رو هستند اختصاص پیدا می‌کند. به بیان ساده، یکی برای بستن بودجه پیش‌تولید و آغاز ساخت است، دیگری برای تمام کردن فیلم و رساندنش به کیفیت قابل‌نمایش در بازار جهانی.

رویداد «دیدار با استریمر‌ها»

رویداد دیدار با استریمرها «Meet the Streamers» بخشی از برنامه‌های صنعتی «ونیز پروداکشن بریج» است که به‌طور ویژه برای برقراری ارتباط مستقیم میان فیلم‌سازان، تهیه‌کنندگان و سایر فعالان حرفه‌ای با نمایندگان ارشد پلتفرم‌های استریمینگ بین‌المللی طراحی شده‌است. هدف این رویداد، ایجاد فرصتی برای ارائه پروژه‌ها، مذاکره درباره خرید یا تولید محتوای جدید و آشنایی با معیارها و سیاست‌های محتوایی این سرویس‌ها است. حضور همزمان چندین پلتفرم بزرگ در یک فضای تخصصی، امکان مقایسه، شبکه‌سازی و یافتن مسیرهای توزیع گسترده‌تر را برای آثار سینمایی و تلویزیونی فراهم می‌کند.(https://veniceproductionbridge.org/meet-the-streamers)

رویداد«دیدار با استریمرها» (با حضور ۷ پلتفرم بین‌المللی) برگزاری ۷۳ پنل و رویداد تخصصی، ۴۵ نمایش بازار(شامل فیلم‌های بخش‌های اصلی جشنواره و آثار خارج از مسابقه) و جلسات مشاورۀ صنعتی با کاتریل شوری برگزار شد. وب‌سایت رویداد هم در این دوره با رشد ۲۸ درصدی بازدید روبه‌رو بود.(https://www.labiennale.org/en/news/figures-14th-edition-venice-production-bridge)

حضور چهره‌های شاخص صنعت سینمای غرب در چهاردهمین ونیز پروداکشن بریج

در این دوره از «ونیز پروداکشن بریج»، افراد مهمی از بازیگران کلیدی صنعت سینما حضور یافتند. در جلسات خصوصی «بازار تأمین مالی شکاف»، «بازار حقوق اقتباس کتاب»، «فاینال کات در ونیز»، «دیدار با استریمرها» و اکران‌های بازار، تهیه‌کنندگان، پخش‌کنندگان، سرمایه‌گذاران، نهادهای فرهنگی، شبکه‌های تلویزیونی، نمایندگان فروش و متخصصان VR/XR از شرکت‌های مطرحی همچون A24، Apple، Amazon MGM Studios، Netflix، Warner Bros، Sony، Gaumont، Google، Searchlight Pictures و بسیاری مجموعه‌های دیگر مشارکت کرده‌اند.(https://www.labiennale.org/en/news/figures-14th-edition-venice-production-bridge)

این جمع با نمایندگان جشنواره‌ها، بازارها و نهادهای فرهنگی معتبر جهان همراه شد؛ از جشنواره‌هایی مانند کن، برلیناله، لوکارنو و سن‌سباستین گرفته تا نهادهایی چون BFI، Doha Film Institute، Eurimages، Red Sea Film Foundation و Marché du Film Cannes. همچنین سازمان‌های ملی فیلم، بنیادهای سینمایی، موزه‌ها و مراکز فرهنگی بین‌المللی در این رویداد حضور داشتند.

برندگان هشتاد و دومین جشنوارۀ بین‌المللی فیلم ونیز

در مراسم اختتامیه روز ششم سپتامبر، هیئت‌های داوری بین‌المللی جوایز خود را به برگزیدگان اعلام کردند.

در بخش اصلی «Venezia 82» به ریاست الکساندر پین، «شیر طلایی» بهترین فیلم به Father Mother Sister Brother (پدر، مادر، خواهر، برادر) ساخته جیم جارموش (محصول ایالات متحده، ایرلند، فرانسه) رسید.

«شیر نقره‌ای – جایزۀ بزرگ هیئت داوران» را فیلم The Voice of Hind Rajab(صدای هند رجب) به کارگردانی کوثر بن هنیه(محصول تونس و فرانسه) گرفت.

جایزۀ بهترین کارگردانی به بنی سَفدی(Benny Safdie) برای فیلم The Smashing Machine(ماشین خردکننده) (محصول ایالات متحده) تعلق گرفت.

«کاپا ولپی» بهترین بازیگر زن را شین ژی‌لِی (Xin Zhilei) برای فیلم Ri Gua Zhong Tian (The Sun Rises on Us All) (خورشید بر همۀ ما طلوع می‌کند) (محصول چین) دریافت کرد.

بهترین بازیگر مرد را تُنی سرویلّو(Toni Servillo) برای La Grazia(لاگراتسیا به‌معنای لطف) (محصول ایتالیا) دریافت کرد.

بهترین فیلمنامه به والری دونزِلی (Valérie Donzelli) و ژیل مارشاند (Gilles Marchand) برای فیلم À Pied d’Œuvre (At Work) (سر کار) تعلق گرفت.

«جایزۀ ویژه هیئت داوران» به فیلم Sotto Le Nuvole (Below the Clouds) (زیر ابرها) اعطا شد.

همچنین «جایزۀ مارچلو ماسترویانی» برای بهترین بازیگر جوان به لونا وِدلِر (Luna Wedler) برای Silent Friend (دوست خاموش) (محصول آلمان، مجارستان، فرانسه) رسید. جایزۀ «مارچلو ماسترویانی» یکی از جوایز جشنوارۀ فیلم ونیز است که از سال ۱۹۹۸ با هدف معرفی و تقدیر از بازیگران جوانی که استعداد درخشانی در سینما دارند اهدا می‌شود. این جایزه به یاد مارچلو ماسترویانی، بازیگر مشهور ایتالیایی که به‌خاطر نقش‌آفرینی‌هایش در فیلم‌های فدریکو فلینی و دیگر کارگردانان شهیر سینما شهرت جهانی یافت، نام‌گذاری شده و معمولاً به جوانانی تعلق می‌گیرد که در آستانۀ تبدیل شدن به چهره‌های شاخص سینمای جهان هستند.

در بخش جایزۀ «Orizzonti» به معنای افق‌ها به ریاست ژولیا دوکورنو (Julia Ducournau)، جایزۀ بهترین فیلم به En El Camino (On the Road) (در جاده) ساخته دیوید پابلس (David Pablos) (محصول مکزیک) تعلق گرفت. جایزۀ «Orizzonti» (به معنای «افق‌ها» در ایتالیایی) بخشی رقابتی در جشنوارۀ فیلم ونیز است که تمرکز آن بر کشف و نمایش گرایش‌های تازه و زبان‌های روایی نو در سینماست. این بخش معمولاً فیلم‌هایی را انتخاب می‌کند که از نظر ساختار، فرم یا محتوا نگاه متفاوتی به داستان‌گویی دارند.

بهترین کارگردانی را آنوپارنا روی (Anupama Roy) برای فیلم Songs of Forgotten Trees (آوازهای درختان فراموش‌شده) (محصول هند) برد و «جایزۀ ویژه هیئت داوران» به Harà Watan (Lost Land) (سرزمین گمشده) (ژاپن، فرانسه، مالزی، آلمان) رسید.

بنه‌دتا پرکارولی (Benedetta Porcaroli) برای فیلم Il Rapimento di Arabella (ربودن عربلا) (محصول ایتالیا) بهترین بازیگر زن و جیاکومو کووی (Giacomo Cuvè) برای فیلم Un Anno di Scuola (A Year of School) (یک سال مدرسه) (محصول ایتالیا و فرانسه) بهترین بازیگر مرد شدند.

بهترین فیلمنامه به آنا کریستینا باراگان (Ana Cristina Barragán) برای فیلم Hiedra (The Ivy) (پیچک) (محصول اکوادور) و بهترین فیلم کوتاه به Utan Kelly (Without Kelly) (بی کِلی) (محصول سوئد) تعلق گرفت.

«جایزۀ شیر آیندۀ لوئیجی دِ لورنتیس» (Luigi De Laurentiis “Lion of the Future” Award) برای بهترین فیلم اول، به فیلم Short Summer (تابستان کوتاه) ساخته ناستیا کورکیا (Nastia Korkia) (محصول آلمان، فرانسه، صربستان) اهدا شد. این جایزه مخصوص بهترین فیلم اول یک کارگردان است، یعنی اثری که اولین تجربه بلند سینمایی سازنده‌اش محسوب می‌شود.

در بخش «Venezia Spotlight» به معنای نورافکن ونیز «جایزۀ مخاطبان آرمانی بیوتی» به Calle Málaga (خیابان مالاگا) ساخته مریم توزانی (Maryam Touzani) (محصول مراکش، فرانسه، اسپانیا، آلمان، بلژیک) رسید. بخش «Venezia Spotlight» از بخش‌های جنبی جشنوارۀ فیلم ونیز است که معمولاً فیلم‌هایی را نمایش می‌دهد که یا در دیگر فستیوال‌ها توجه جلب کرده‌اند یا دارای ویژگی‌های خاص سینمای هنری و مستقل هستند. مهم‌ترین جایزۀ این بخش جایزۀ مخاطبان آرمانی بیوتی (Armani Beauty Audience Award) است. برندۀ این بخش با رأی مستقیم تماشاگران انتخاب می‌شود. بنابراین این جایزه بیشتر از اینکه انتخاب هیأت داوران باشد، بازتاب سلیقه و واکنش عمومی مخاطبان جشنواره است.

در بخش «Venice Classics» ونیز کلاسیک، جایزۀ بهترین مستند سینمایی به Mata Hari (ماتا هاری) (محصول ایالات متحده) داده شد.

همچنین جایزۀ بهترین فیلم مرمت‌شده به Bashu, Gharibeye Koochak (Bashu, The Little Stranger) (باشو، غریبۀ کوچک) ساخته بهرام بیضایی (Bahram Beyzaie) (محصول ایران، ۱۹۸۵) تعلق گرفت. در جشنوارۀ فیلم ونیز، «بهترین فیلم مرمت‌شده» به انگلیسی Venice Classics Award for Best Restored Film نام دارد. این جایزه در بخش ونیز کلاسیک «Venice Classics» اهدا می‌شود و هدفش تقدیر از فیلم‌هایی است که نسخه‌های قدیمی‌شان با دقت و تکنیک‌های پیشرفته ترمیم شده‌اند تا کیفیت تصویر و صدا به شکل وفادار به اصل اثر بازگردانده شود. این ترمیم‌ها باعث می‌شود آثار مهم تاریخ سینما دوباره روی پردۀ بزرگ و در قالبی استاندارد برای نسل جدید تماشاگران عرضه شوند.

در بخش «Venice Immersive» یعنی «جایزۀ بزرگ» به فیلم The Clouds Are Two Thousand Meters Up (ابرها دو هزار متر بالاترند) (محصول تایپه، آلمان) و «جایزۀ ویژه هیئت داوران» این بخش به Less Than 5gr of Saffron (کمتر از ۵ گرم زعفران) (محصول فرانسه) داده شد.

جایزۀ «Venice Immersive» بخشی از جشنوارۀ فیلم ونیز است که به آثار ساخته‌شده با فناوری‌های غوطه‌ورکننده مانند واقعیت مجازی(VR)، واقعیت افزوده (AR) و دیگر قالب‌های تعاملی اختصاص دارد. این بخش فضایی برای داستان‌گویی نوآورانه فراهم می‌کند، جایی که تماشاگر فقط بیننده نیست و بخشی فعال از تجربۀ سینمایی است. آثار این بخش می‌توانند شامل فیلم‌های ۳۶۰ درجه، تجربه‌های چندحسی و پروژه‌های دیجیتال تعاملی باشند.

سه جایزۀ اصلی این بخش عبارتند از: «Venice Immersive Grand Prize» (جایزۀ بزرگ)، «Venice Immersive Special Jury Prize» (جایزۀ ویژۀ هیئت داوران) و «Venice Immersive Achievement Award» (جایزۀ دستاورد)

««Venice Immersive Achievement Award» (جایزۀ دستاورد) به فیلم A Long Goodbye (خداحافظی طولانی) (محصول بلژیک، لوکزامبورگ، هلند) اهدا شد.(https://www.labiennale.org/en/news/official-awards-82nd-venice-international-film-festival)

جوایز جانبی و رویدادهای ویژه جشنوارۀ فیلم ونیز 2025

در هشتاد و دومین دوره جشنوارۀ فیلم ونیز، علاوه بر جوایز اصلی، مجموعه‌ای از جوایز جانبی توسط انجمن‌های منتقدان، باشگاه‌های فرهنگی و نهادهای حرفه‌ای سینما اهدا شد.

این جوایز طیف وسیعی از آثار بخش‌های مختلف جشنواره را پوشش دادند و به ادعای جشنواره، نقش مهمی در برجسته‌کردن استعدادهای نو و آثار خلاقانه ایفا کردند.

فیلم «صدای هِند رجب» (The Voice of Hind Rajab) ساخته «کوثر بن هنیه» (Kaouther Ben Hania) بیشترین جوایز جانبی را به خود اختصاص داد و در بخش‌های گوناگون از جمله «سینمای جوان آرکا» (Arca CinemaGiovani)، «یونسکو» (UNESCO)، «صلیب سرخ» (Croce Rossa)، «ادیپو ره» (Edipo Re)، «شیر کوچک طلایی» (Leoncino d’Oro) و «اتحادیه دانشگاه‌های مدیترانه» (UNIMED) جایزه گرفت.

در میان آثار ایتالیایی، فیلم «لاگراتسیا» (La Grazia) به کارگردانی «پائولو سورنتینو» (Paolo Sorrentino) نیز حضور پررنگی داشت و برنده جوایزی چون «جایزۀ برایان» (Brian Award)، «جایزۀ بنیاد فرانچسکو پازینتی» (Fondazione Francesco Pasinetti) و چندین تقدیر فنی از جمله بهترین مدیر تولید و بهترین طراحی صحنه شد.

فیلم «دوست خاموش» (Silent Friend) ساخته «ایلدیکو اینیدی» (Ildikó Enyedi) هم در بخش‌های «منتقدان بین‌المللی» (FIPRESCI)، «قطرۀ سبز» (Green Drop)، «گفت‌وگوی بین‌ادیانی» و «سینماسارا» (CinemaSar à) مورد تقدیر قرار گرفت.

جوایز «نویسندگان زیر ۴۰ سال» به «یک سال مدرسه» (Un Anno di Scuola) و «وانییا» (Vainilla) رسید.

در بخش‌های ویژه، فیلم «فرانکنشتاین» (Frankenstein) به کارگردانی «گیرمو دل تورو» (Guillermo Del Toro) جایزۀ «فن‌هارت۳» (Fanheart3) را برد و آثاری چون «سایۀ شاد» (Happy Shadow) و «هتاشیناکی اسکارلت» (Hateshinaki Scarlet) هم در این قالب تقدیر شدند.

«خرس‌غار» (Bearcave) برندۀ «لیبل سینماهای اروپا» (Europa Cinemas Label) شد و «حافظه» (Memory) همراه با «جهانی غم‌انگیز و زیبا» (A Sad and Beautiful World) جایزۀ مردمی «روزهای مؤلفان» (Giornate degli Autori) را به طور مشترک دریافت کردند.

«درون امیر» (Inside Amir) نیز جایزۀ «کارگردان جی‌دی‌ای» (GDA Director’s Award) را از آن خود کرد.

جوایز «هفتۀ بین‌المللی منتقدان سینما» (Settimana Internazionale della Critica) به فیلم‌ها و آثار کوتاه تعلق گرفت. «دایرۀ مستقیم» (Straight Circle) برندۀ جایزۀ بزرگ این بخش شد و «ایش» (Ish) جایزۀ مردمی گرفت.

جایزۀ فنی این بخش به «ساعات بیداری» (Waking Hours) رسید و «مارینا» (Marina) توانست هر دو جایزۀ بهترین فیلم کوتاه و بهترین مشارکت فنی را بگیرد.

«جشن خانوادگی» (Family Feast) نیز جایزۀ بهترین کارگردانی را در بخش «ویدئوی استادیون» (Stadion Video) کسب کرد.

در بخش جایزه‌های موضوعی، «الیزا» (Elisa) ساخته «لئوناردو دی کوستانتزو» (Leonardo Di Costanzo) برنده جایزۀ «سایگنیس» (SIGNIS) و «لبخند متفاوت» در بین آثار ایتالیایی شد.

بهترین فیلم خارجی همین بخش، بار دیگر «صدای هِند رجب» (The Voice of Hind Rajab) بود.

جایزۀ بهترین موسیقی متن به فیلم «دوزه» (Duse) تعلق گرفت و فیلم «هجرت (پیچک)» (Hijra (The Ivy)) برنده جایزۀ «نتپک» (NETPAC) شد.

بازیگران جوان «جاکومو کووی» (Giacomo Covi)، «پیترو جیوستولیزی» (Pietro Giustolisi) و «ساموئل ولتورنو» (Samuel Volturno) برای بازی در «یک سال مدرسه» (Un Anno di Scuola) جایزۀ «استعدادهای نو» (NUOVOIMAIE) را گرفتند.

در رویدادهای جانبی، چهره‌هایی چون «آنتونیو کاپوانو» (Antonio Capuano) با جایزۀ «پیترو بیانکی» (Pietro Bianchi) و «استفان بریزه» (Stéphane Brizé) با جایزۀ «روبر برسون» (Robert Bresson) مورد تقدیر قرار گرفتند. جوایز «کینه‌ئو» (Kineo) هم به طور گسترده به آثار مختلفی اهدا شد.(https://www.labiennale.org/en/news/collateral-awards-and-events-82nd-venice-film-festival)

بیشتر بخوانید:

جشنواره کن چیست؟ | همه چیز دربارۀ جشنواره کن و تاریخچه آن

جشنواره بین المللی فیلم تورنتو را بشناسیم | تورنتو؛ اسکاری با لباس کانادایی

 جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 202 جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025

جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ون جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 202  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره

ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025  جشنواره ونیز 2025