جشنواره بین المللی فیلم تورنتو را بشناسیم | تورنتو؛ اسکاری با لباس کانادایی
جشنواره بین المللی فیلم تورنتو را بشناسیم
ضرورت شناخت جشنواره‌های فیلم دشمن
شناخت جشنواره‌های فیلم اهمیت بالایی دارند؛ چرا که این جشنواره‌ها سبب می‌شوند آثار مختلف سینمایی برجسته شوند و علاوه بر آن، تحلیل این جشنواره‌ها و انتخاب‌هایی که انجام می‌دهند، سیاست‌های فرهنگی که صاحبان جشنواره در پی گرفته‌اند را نشان می‌دهد. در سال گذشته جشنوارۀ فیلم اسکار بیشترین تمرکز خود را بر فیلم امیلیا پرز قرار داد. جشنوارۀ اسکار به‌عنوان مهم‌ترین و مشهورترین جشنوارۀ فیلم، بیشترین نامزدی فیلم را به فیلم امیلیا پرز داد و این نشان می‌دهد که تمام تمرکز و اهمیت گردانندگان اسکار در سال گذشته بر موضوع ترویج فرهنگ LGBTQ+ قرار دارد تا فیلمی با محوریت یک بازیگر ترنس منتخب شود و اگر رسوایی رسانه‌ای مطالب نفرت پراکن نقش اول آن نبود، این جشنواره چه‌بسا بیشترین اسکار را به همین فیلم می‌داد.
در راستای جشنوارۀ اسکار، جشنوارۀ کن و بفتا گلدن گلوب نیز حرکت می‌کردند و باز به همین اثر یا جایزه دادند یا آن را نامزد کردند. با رصد جوایز جشنواره‌های دیگر مشخص شد تنها جشنوارۀ برلین و ونیز هستند که به یکی دو تا از این اتوبوس لیست فیلم‌های تکراری جایزه یا نامزدی داده‌اند و جریانشان متفاوت‌تر است.
وقتی به جشنواره بین المللی فیلم تورنتو نیز نگاهی می‌اندازیم که در چهل و نهمین دورۀ خود به چه فیلم‌هایی جایزه داده است، باز با لیست ثابتی روبرو می‌شویم که گویی یک اتاق فکر مشترک آن را انتخاب کرده است و در این جشنواره نیز فیلم امیلیا پرز و چند اثر سینمایی دیگر که در این جشنواره‌ها بهشان جایزه داده است روبرو می‌شویم، جشنوارۀ فیلم تورنتو همچنان همان اسکار و کن و بفتا است که لباس جدیدی پوشیده و تازه از اهمیت کمتری نسبت به آن‌ها برخوردار است.
برگزاری پنجاهمین جشنواره بین المللی فیلم تورنتو
شب گذشته پنجاهمین جشنواره بین المللی فیلم تورنتو آغاز شد. این جشنواره با حمایت شرکت راجرز برگزار می‌شود و از ۴ تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵(از 13 تا 23 شهریور) برگزار می‌شود.
شرکت «راجرز کامیونیکیشنز» «راجرز کامیونیکیشنز اینک.» یک شرکت مخابرات و رسانه‌ای کاناداست که دفتر مرکزی آن در تورنتو قرار دارد و سهامش در بورس تورنتو(TSX: RCI.A / RCI.B) و بورس نیویورک (NYSE: RCI) معامله می‌شود. این شرکت در سال ۱۹۶۰ توسط تد راجرز با خرید نخستین ایستگاه رادیویی‌اش (CHFI) بنیان گذاشته شد و امروز به یکی از بزرگ‌ترین بازیگران صنعت ارتباطات و سرگرمی در کانادا تبدیل شده است.(https://about.rogers.com/investor-relations/company-information/)
تد راجرز مؤسس شرکت راجرز کیست؟
تد راجرز، فرزند مخترع لامپ رادیویی جریان متناوب ادوارد اس. راجرز، از کودکی با صنعت رادیو و نوآوری آشنا شد. پدرش با تأسیس ایستگاه CFRB، پیشگام فناوری «رادیوی بدون باتری» بود اما مرگ زودهنگام او و فروش سریع دارایی‌ها باعث شد پسرش تد راجرز تصمیم بگیرد روزی این میراث را بازگرداند. راجرز در محله مرفه «فورست هیل» تورنتو بزرگ شد، تحصیلات متوسطه‌اش را در کالج «آپِر کانادا» گذراند و در جوانی گرایش کارآفرینی خود را با پروژه‌هایی مانند آنتن مخفی و نمایش برنامه‌های تلویزیونی بوفالو برای همکلاسی‌ها نشان داد. او پس از تحصیل در کالج ترینیتی و دانشکده حقوق «آزگود هال» به جای وکالت، مسیر رسانه را برگزید و در اواخر دهه ۵۰ میلادی با سرمایه‌گذاری در تلویزیون CFTO و خرید ایستگاه رادیویی CHFI، وارد بازار رادیو و تلویزیون شد. در دهه‌های بعد، او پایه‌گذار شرکت «راجرز کابل تی‌وی» شد و با توسعۀ زیرساخت‌های پرهزینه و نوآوری‌هایی مثل گسترش کانال‌ها به بزرگ‌ترین اپراتور کابلی کانادا بدل شد. ورود او به بازار تلفن همراه با راه‌اندازی «کانتل» در ۱۹۸۵ در زمانی که این فناوری لوکس و کمیاب بود، نشان از دید بلندمدتش داشت. مجموعۀ راجرز با خرید شرکت‌های رسانه‌ای و مخابراتی همچون مک‌لین هانتر و برندهای بی‌سیم فیدو، جایگاه رهبر صنعتی را تثبیت کرد، با وجود آن‌که سرمایه‌گذاری‌های پرریسک و بدهی‌های کلان گاه آن را تا مرز ورشکستگی بردند. او با معرفی اینترنت پرسرعت، تلویزیون دیجیتال و گوشی بلک‌بری، شبکه‌ای همگرا از تولید محتوا و پلتفرم‌های توزیع ساخت. در کنار فعالیت‌های تجاری، راجرز و همسرش لورتا ده‌ها میلیون دلار به مراکز آموزشی، بیمارستان‌ها و پروژه‌های تحقیقاتی اهدا کردند؛ از تأسیس دانشکده مدیریت «تد راجرز» در دانشگاه رایرسون تا راه‌اندازی «مرکز تحقیقات قلب تد راجرز» با بزرگ‌ترین کمک مالی خصوصی تاریخ سلامت کانادا. او در دوم دسامبر ۲۰۰۸ بر اثر نارسایی قلبی درگذشت، در حالی که راجرز کامیونیکیشنز با ارزشی حدود ۱۸ میلیارد دلار، بیش از ۲۹ هزار نفر کارمند و نفوذ بی‌رقیب در بازار مخابرات و رسانه کانادا بر جا گذاشت.(رک https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/ted-rogers)
جشنواره تورنتو از زبان خودش
آن طور که سایت پشتیبان جشنواره ادعا می‌کند در این جشنواره برترین آثار سینمایی[!] که این جشنواره آن را انتخاب می‌کند نمایش داده می‌شوند و برای کشف استعدادهای نو در قالب بخش‌هایی مانند «TIFF Docs»، «Discovery» و «Special Presentations» است. برنامه‌های جانبی شامل جلسات پرسش‌وپاسخ، مسترکلاس‌ها و رویدادهای گفت‌وگویی با فیلمسازان، از دیگر بخش‌های این جشنواره محسوب می‌شود(http://tiff.net/about-the-festival)
این جشنواره خودش را در سایتش اینطور معرفی می‌کند: جشنوارۀ بین‌المللی فیلم تورنتو(TIFF) یک نهاد فرهنگی غیرانتفاعی[!] است که مأموریت خود را «تغییر نگاه مردم به جهان از طریق سینما» تعریف کرده است. این جشنواره که دفتر مرکزی آن در تورنتو، مرکز اقتصادی و فرهنگی کانادا قرار دارد، هر ساله به‌عنوان یکی از معتبرترین رویدادهای سینمایی جهان برگزار می‌شود و بستری برای نمایش آثار برجستۀ سینمای کانادا و جهان فراهم می‌آورد(tiff.net) (https://tiff.net/mission)
در ویکی‌پدیای انگلیسی جشنواره تورنتو نوشته شده: «فیلم‌هایی مانند «زیبایی آمریکایی»، «ری»، «آقای هیچ‌کس»، «۱۲۷ ساعت»، «قوی سیاه»، «نافرمانی»، «پنج مانع»، «اسلینگ شات سنگاپور»، «من عشق هستم» و «فِیبلمنز» نخستین نمایش خود را در جشنوارۀ فیلم تورنتو تجربه کرده‌اند. بازی جِیمی فاکس در نقش «ری چارلز» سرانجام جایزۀ اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد، در حالی که «میلیونر زاغه‌نشین» در مراسم اسکار ۲۰۰۹ هشت جایزه برد. فیلم «گران‌بها» که برندۀ جایزۀ انتخاب مردمی جشنواره در سال ۲۰۰۹ شد، دو جایزه اسکار در هشتادودومین دورۀ این جوایز دریافت کرد. «سخنرانی پادشاه» که برندۀ جایزۀ انتخاب مردمی جشنواره در سال ۲۰۱۰ شد، چهار اسکار در هشتادوسومین دوره به دست آورد. همچنین «دفترچه امیدبخش» که جایزۀ انتخاب مردمی سال ۲۰۱۲ را برد، جایزۀ اسکار بهترین بازیگر زن را برای «جنیفر لارنس» کسب کرد. در سال ۲۰۱۹، جشنواره با نمایش فیلم «روزی برادران بودیم: رابی رابرتسون و گروه بند» آغاز شد که برای نخستین بار در تاریخ جشنواره، افتتاحیه با یک مستند کانادایی همراه بود.»
جشنواره بین المللی فیلم تورنتو از زبان ما
در واقع جشنواره بین المللی فیلم تورنتو مقدم بر جشنواره‌های دیگر مانند اسکار است و بسیاری از این آثاری که بعدا در این جشنواره‌ها بهشان جایزه داده می‌شود، ابتدا در جشنوارۀ تورنتو معرفی شده و بهشان جایزه داده می‌شوند.
در واقع، فهرست خاصی از فیلم‌ها وجود دارد که جریان رسانه‌ای دشمن، از جمله یهودیان و مسیحیان صهیونیست با پشتیبانی بیشتر حزب دموکرات آمریکا، هر سال فهرست منتخب فیلم‌های سفارشیِ تولیدشده توسط خود را در ابتدا در جشنوارۀ تورنتو به نمایش می‌گذارد، انتخاب می‌کند و به آن‌ها جایزه می‌دهد.
سپس همین آثار در جشنواره‌های دیگر آنان مانند اسکار، بفتا و گلدن‌گلوب، نیز جوایز دریافت می‌کنند. این آثار مانند «امیلیا پرز» (Emilia Perez)، «آنورا» (Anora)، «سابستنس» (The Substance) و «بروتالیست» (The Brutalist) آثاری‌اند که هر مخاطب آشنا با سینما می‌داند دارای ایرادهای فرمی، به‌ویژه در پیرنگ داستانی، هستند؛ با این‌حال، جریان دشمن فهرست خود را برگزیده و باید همان‌ها در جشنواره‌های متعدد تقدیر شوند!
پنجاهمین جشنوارۀ فیلم تورنتو آغاز شد
پنجاه‌سالگی جشنواره بین المللی فیلم تورنتو شامگاه پنجشنبه با ادای احترام به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های کمدی کانادا و ستارۀ هالیوودی، جان کندی، افتتاح شد؛ رویدادی که با نمایش مستند «جان کندی: من خودم را دوست دارم» به کارگردانی کالین هنکس و تهیه‌کنندگی رایان رینولدز بود.
هنکس ساعت شش عصر روی صحنۀ سالن «پرنسس آو ولز» آمد و با شور گفت: «هیچ مکانی در دنیا نیست که دل‌مان بخواهد بیش از اینجا در آن حاضر باشیم. بارها با دوستان و همکاران درباره مکان رؤیایی نمایش فیلم صحبت کردیم و در نهایت، پاسخ را می‌شد در ترانۀ محبوب جان شنید: ای کانادا، خانه و سرزمین مادری ما» جمله‌ای که با تشویق حضار همراه شد.
رایان رینولدز بازیگر مشهور هالیوود که اصالتاً اهل ونکوور است و در این پروژه به‌عنوان تهیه‌کننده فیلم آمازون ام‌جی‌ام حضور دارد، با پیراهنی نقش‌دار از برگ افرا و کت‌وشلوار قهوه‌ای وارد صحنه شد و گفت: «قرار است همین حالا داستان زندگی‌ام را به‌صورت زنده برایتان روایت کنم!»
او ادامه داد: «جان سال ۱۹۹۴ از میان ما رفت. شاید انسانی کامل‌تر و دوست‌داشتنی‌تر از او ندیده باشم… البته که واقعاً حتی شانس دیدنش را هم نداشتم. سال‌هاست به او علاقه‌مندم، درست مثل بسیاری دیگر. امشب حتی این کت من، از سر تا پا، طرح چهرۀ جان را دارد.»
بازیگر «ددپول» افزود: «آدم‌هایی مانند او دیگر تکرار نمی‌شوند. جان در زیباترین شکل ممکن توانایی دور هم آوردن مردم را داشت. حتی مدیران کمپانی کرایسلر هم دیگر آن مدل افسانه‌ای Town and Country Chrysler LeBaron همان ماشین جاویدان فیلم Planes, Trains & Automobiles را خط تولید برداشته‌اند.»
تنها صحنه غیرمنتظره مراسم معرفی در «پرنسس آو ولز» به دقایق پایانی سخنرانی مدیر جشنواره، کامرون بیلی، برمی‌گشت؛ زمانی که دو معترض در سکوت با پلاکارد زردرنگی که روی آن نوشته شده بود «آتش‌سوزی، بمب و زمین‌های غصب‌شده از تیف بخواهید RBC را کنار بگذارد» مقابل حاضران ایستادند و سپس بی‌صدا از سالن خارج شدند.
RBC یکی از بزرگ‌ترین بانک‌های کانادا و اسپانسر اصلی جشنواره است، اما منتقدان بسیاری از جمله فعالان محیط‌زیست و مدافعان حقوق بومیان، معتقدند که این بانک، سرمایه‌گذاری و تأمین مالی پروژه‌های سوخت‌های فسیلی(مثل خطوط لوله نفت و گاز) را انجام می‌دهد.
دو سال پیش همچنین گروهی از فیلمسازان و ستاره‌های هالیوود مانند مارک رافلو، واکین فینیکس و ریچل مک‌آدامز، نامه‌ای سرگشاده امضا کردند و نسبت به رابطۀ جشنواره با این بانک هشدار دادند. دلیلی که عنوان شد، نقش این بانک در تأمین سرمایه پروژه‌های نفت و گاز بود که آسیب جدی به سرزمین‌های بومی وارد می‌کند.(https://deadline.com/2025/09/ryan-reynolds-tiff-opening-night-john-candy-i-like-me-1236507896/)
بیشتر بخوانید:
جشنواره کن چیست؟ | همه چیز دربارۀ جشنواره کن و تاریخچه آن
جشنواره ونیز ۲۰۲۵ | کامل‌ترین گزارش از افتتاحیه تا اختتامیه
جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو جشنواره بین المللی فیلم تورنتو
دیدگاهتان را بنویسید