اقتباسی از بازی بایو شاک Bioshock ساخته می‌شود
اقتباسی از بازی بایو شاک Bioshock
چند سالی است کمپانی‌های فیلمسازی تمرکز خود را روی اقتباسهای مختلف سینمایی از بازی‌های ویدیویی قرار داده‌اند. در این میان شناخت بازی‌های ویدیویی اهمیت بالاتری پیدا می‌کنند.
علت افزایش اقتباسهای سینمایی از بازی‌های ویدیویی
رشد روزافزون صنعت بازی‌های ویدئویی و درآمد سرشار آن، فضای تازه‌ای برای کمپانی‌های فیلمسازی ایجاد کرده است. این آثار دیگر یک سرگرمی محدود به قشر خاص نیستند، بلکه رسانه‌ای فراگیر با میلیون‌ها کاربر فعال در سراسر جهان به شمار می‌آیند. گسترۀ مخاطبان و تجربۀ احساسی عمیقی که بازی‌ها برای بازیکن ایجاد می‌کنند، بستری آماده برای تولید آثار سینمایی فراهم می‌کند که از پیش طرفداران وفادار خود را دارند و ریسک تجاری پروژه را کاهش می‌دهند.
از سوی دیگر بازی‌های ویدئویی مدرن عموماً دارای روایت‌های پیچیده، جهان‌سازی گسترده و شخصیت‌هایی چندلایه‌اند که قابلیت اقتباس به زبان تصویر را دارند. فیلمسازان با دسترسی به این جهان‌های خلق‌شده، امکان بازآفرینی یا گسترش داستان‌ها را پیدا می‌کنند، بی‌آنکه هزینه‌های عظیم توسعۀ جهان داستانی را از صفر بپردازند. این امر، زمان تولید را کوتاه‌تر و فرآیند خلاقه را منسجم‌تر می‌کند، در حالی که ظرفیت جذب مخاطب عام و خاص را نیز افزایش می‌دهد.
افزون بر جنبه‌های هنری و اقتصادی، اقتباس از بازی‌های ویدئویی پاسخی به تغییر الگوهای مصرف محتوا در میان نسل‌های جدید است. مخاطبان امروز به دنبال تجربه‌های چندرسانه‌ای‌اند که بتوانند میان فرمت‌های مختلف، از صفحه‌ی نمایش کوچک تلفن همراه تا پردۀ سینما پیوند برقرار کنند. کمپانی‌های فیلمسازی با ورود به این حوزه، خود را در مسیر همگرایی رسانه‌ای و افزایش تعامل با مخاطبان قرار می‌دهند و از رقابت در بازار سرگرمی‌ها عقب نمی‌مانند.
بایوشاک؛ مدینۀ فاضلۀ بی‌خدا که به ویران‌شهر بدل شد
بازی «بایوشاک»(BioShock) 2007 نمونه‌ای شاخص از روایت علمی‌تخیلی است که جهانی بی‌خدا و غیرالهی را در فضای تاریک خود روایت می‌کند. داستان این بازی در شهری زیرآبی به نام «رپچر» می‌گذرد؛ جامعه‌ای که بنیان‌گذارش با کنارزدن مفاهیم الهی، تلاش کرده مدینه‌ای فاضله‌ای بر مبنای عقل ابزاری، فردگرایی مطلق و فناپذیری‌پذیری اخلاق بنا کند.
این فضا، به‌ظاهر رهایی‌بخش قرار بوده باشد و یک مدینۀ فاضله باشد اما در عمل گرفتار چرخه‌ای از فروپاشی، فساد ژنتیکی و بحران هویت می‌شود. در این بستر، نجات از سوی نیرویی برتر یا وحیانی نیست و از دل فناوری و دستکاری بشر نجات‌دهنده می‌آید. تحلیل ایدئولوژیک این اثر از دیدگاه اسلامی می‌تواند نشان دهد که چگونه حذف مرجعیت الهی و جایگزینی آن با ساختار خودبسندهٔ انسانی، به‌جای سعادت به انحطاط و ویرانی منتهی می‌شود. جهان‌بینی این اثر خداناباورانه است، ولی به مردمش می‌گوید: «اگر در فردگرایی و آزادی مطلق بی‌مهار پیش بروید، خودتان شهر و آرمانتان را نابود می‌کنید» این بازی از بازی‌های مهم با نمرۀ بالا در سایت متاکریتیک است که در فضای شبیه به جنگ سرد میان روسیه و آمریکا روایت می‌شود.
خلاصه داستان بازی بایو شاک
در اصل این بازی شما نقش جک را دارید، مسافری هوایی که در سال ۱۹۶۰ پس از سقوط هواپیما در اقیانوس اطلس، به ورودی شهری پنهان به نام «رپچر» می‌رسد. این شهر توسط اندرو رایان، صنعتگر و فیلسوفی ساخته شده تا بهشت کسانی باشد که نمی‌خواستند زیر سلطهٔ دولت‌ها، کلیسا یا اقتصاد جمع‌گرایانه زندگی کنند.
در شهر زیرآبی رپچر، دانشمندان محصولی به نام «آدم» تولید کردند که به مردم امکان تغییر ژنتیکی و به‌دست آوردن قدرت‌های خارق‌العاده را می‌داد. این سوءاستفاده از «آدم» ساکنان را به موجودات دیوانه‌ای به نام «اسپلایسر» تبدیل کرد و شهر را به جنگ داخلی کشاند. جک به درون این ویرانی کشیده می‌شود و با شخصیتی به نام «آتلَس» همراه می‌شود. در طول مسیر، او مرتب جملهٔ «Would you kindly…» را می‌شنود که بعدها روشن می‌شود کل زندگی‌اش با شست‌وشوی مغزی و دستورات پنهانی کنترل شده است. داستان به کشف حقیقت دربارهٔ هویت جک، نبرد با اندرو رایان و انتخاب او در برخورد با «دختران کوچک» ختم می‌شود، دختران کوچک کودکانی هستند که برای جمع‌آوری «آدم» تغییر یافته‌اند.
اثری اقتباسی از بازی بایو شاک Bioshock ساخته می‌شود
اقتباس سینمایی بازی «بایوشاک» چند سالی است که در نتفلیکس در حال توسعه است. هرچند جزئیات ساخت این اثر همچنان محدودند. در زمستان ۲۰۲۲ خبر رسید که نتفلیکس قصد دارد نسخهٔ سینمایی «بایوشاک» را بسازد. هنوز زمان رسمی برای اکران مشخص نشده است. آخرین‌بار که نام «بایوشاک» در سینما بر سر زبان‌ها افتاده بود به پروژهٔ لغو شدهٔ ۲۰۱۱ برمی‌گشت.
آن زمان گور وربینسکی (Gore Verbinski) کارگردان «دزدان دریایی کارائیب» (Pirates of the Caribbean – 2003 تا 2017) قرار بود اثری وفادار به بازی بسازد و هم‌زمان با «بایوشاک اینفینیت» (BioShock Infinite – 2013) اکران کند.
فیلم با درجهٔ سنی بزرگسال و همکاری یونیورسال (Universal Pictures) پیش می‌رفت و حتی طرح‌های مفهومی‌اش در فضای مجازی دست‌به‌دست شد، اما تابستان ۲۰۰۹، مشکلات بودجه‌ای و هزینه‌های بالای فیلمبرداری خارج از کشور باعث شد وربینسکی از کارگردانی کنار بکشد و جای خود را به خوان کارلوس فرسنادییو (Juan Carlos Fresnadillo) بدهد. گرچه قرار بود این دو با هم هزینه‌ها را کنترل کنند، پروژه اواخر ۲۰۱۰ یا اوایل ۲۰۱۱ متوقف شد.
دوباره در سال ۲۰۲۲، نتفلیکس (Netflix) با همکاری «تیک-تو اینتراکتیو» (Take-Two Interactive) و «۲کی گیمز» (2K Games) اعلام کرد که فیلم را این بار با کارگردانی فرانسیس لارنس (Francis Lawrence) یعنی کارگردان سری فیلم‌های «بازی‌های گرسنگی» (The Hunger Games – 2012 تا 2015) و نگارش مایکل گرین (Michael Green) که قبلاً فیلم آخرالزمانی «بلید رانر ۲۰۴۹» (Blade Runner 2049 – 2017) را در کارنامۀ خود داشت، تولید می‌کند.
سپس نویسندگی اثر به دست جاستین رودز(Justin Rhodes) نویسندۀ «ترمیناتور: سرنوشت تاریک» (Terminator: Dark Fate – 2019) و «سطح مخفی» (Secret Level) رسید تا فیلمنامه را بازنویسی کند.
برنامه این است که این فیلم مستقیماً از نسخهٔ نخست بازی در سال ۲۰۰۷ الهام بگیرد و ماجرا را در شهر زیرآبی «رپچر» روایت کند. این فیلم هنوز در مرحلهٔ پیش‌تولید به سر می‌برد و فهرست رسمی بازیگران منتشر نشده است. با این حال، جک کواید، بازیگر «پسرها» در بهار ۲۰۲۵ تمایل خود را برای حضور در این اقتباس اعلام کرد و از علاقهٔ شدیدش به مجموعهٔ «بایوشاک» و بازی‌های «فرام‌سافتور» گفت.(https://www.gamespot.com/articles/everything-we-know-about-netflixs-upcoming-bioshock-movie/1100-6531785/)
دیدگاهتان را بنویسید