زندگینامه استاد محمد حسین فرج نژاد

شاید وقتی محمدحسین به دنیا می‌آمد پدر و مادرش تصور نمی‌کردند که با چه آینده‌ای روبرو می‌شوند و زندگی سخت و پرفراز و نشیبی، سهم جدی محمدحسین خواهد شد؛ راهی که خودش انتخاب می‌کند و مسیری که سرنوشتش را با انقلاب اسلامی گره می‌زند.

ابرقو یا ابرکوه با هر بیانی که بخوانی شهری در استان یزد است و در یکی از روزهای سال ۱۳۵۹ محمدحسین را به دامن خود کشید. خانواده انقلابی و مؤمن، مسیری هموار برای رشد او ایجاد کرد. دبیرستان استعدادهای درخشان یزد نتوانست پاسخ به سوالات بی‌شمار او را بدهد. او راضی نمی‌شد، همین اتفاق عامل مهمی برای گرایش محمدحسین به حوزه علمیه شد و سال ۱۳۷۴ به حوزه علمیه قم آمد تا در مکتب امام صادق(علیه‌السلام) گام بردارد و نفس خویش را در محک حقیقت به قربانگاه شریعت ببرد.

محمدحسین فرج‌نژاد، نفر سوم از سمت راست

دروس سطح و عالی حوزه را در مدارس شهر مقدس قم به پایان رساند و از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۸ در دروس خارج فقه اصول و تخصصی تفسیر حوزه علمیه مقدسه قم شرکت کرد اما مسأله‌ای مهم نگذاشت تا فقط به دروس حوزوی بسنده کند. اهتمام جدی به نیازهای روزآمد جامعه و دفاع از انقلاب اسلامی در سنگرهای جدید دلیلی بود تا او با رسانه و هنر دیداری دوباره تازه کند. نگاهش به رسانه به فراخور فهم دینی که حوزه به او آموخته بود، راه خود را پیدا کرد.

در کنار این‌ها سال ۱۳۸۰ در رشته معارف اسلامی و اقتصاد وارد موسسه امام خمینی شد و کارشناسی خود را در سال ۱۳۸۵ دریافت کرد. مدتی بعد کارشناسی ارشد را در رشته فلسفه غرب در دانشگاه شیخ مفید به پایان رساند. پایان‌نامه خود را با عنوان «نفی غایت از خدا و تأثیر آن بر اخلاق اسپینوزا» در سال ۱۳۹۰ ارائه داد و به اتمام رساند تا اینکه در سال ۱۳۹۲ «در رشته حکمت هنرهای دینی» در سطح دکتری وارد نبردگاه دانشگاه ادیان شد.

مرحوم فرج‌نژاد افتخار تلمذ در محضر آیات عظام و حجج اسلام جوادی آملی، مصباح یزدی، جعفر سبحانی، عباس کعبی، سید محمدرضا علم‌الهدی، حمید پارسانیا، محمود رجبی و علی ربانی گلپایگانی را در کارنامه خود دارد. وی علاوه بر فقه فردی در عرصه‌های فقه حکومتی، فقه تمدن‌ساز، فقه‌الحدیث و به صورت ویژه در فقه رسانه فعالیت‌های درخور توجهی انجام داد. آن مرحوم همزمان با بهره‌گیری از اساتید حوزه برای بهره‌گیری از اساتید دانشگاه تلاش فراوانی کرد. در این راستا از آقایان پرویز داوودی، غلامرضا مصباحی مقدم و فرشاد مومنی در عرصه اقتصاد و منوچهر محمدی، موسی نجفی، موسی حقانی و عبدالله شهبازی در عرصه سیاسی و تاریخ معاصر بهره برد.

دشمن‌شناسی برای ایشان رویکردی اساسی بود و الگوی جهادی خود را در میان علم و میدان با همین رویکرد پیاده می‌کرد و با همین اندیشه بود که دوست‌شناسی را هم تقویت کرد. بر مبنای منظومه فکری رهبر معظم انقلاب به دنبال کار تشکیلاتی بود و بر اداء زکات علم تاکید می‌کرد. کمتر پیش می‌آمد تا غروری از استاد ببینی که عزت‌نفس شاگردان را درگیر کند یا تنها به مباحث علمی مشغول باشد و از کنار مشکلات طلبه‌ها بی‌تفاوت بگذرد.

مدتی بعد کارشناسی ارشد را در رشتۀ فلسفه غرب دانشگاه شیخ مفید(ره) قم با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان «نفی غایت از خدا و تأثیر آن بر اخلاق اسپینوزا» به سال 1390 به اتمام رسانید و سپس برای تحصیل در رشتۀ «حکمت هنرهای دینی» در سطح دکتری در سال 1392 وارد دانشگاه ادیان در قم شد.

وی علاوه بر فقه فردی، در عرصه‌های فقه حکومتی، فقه تمدن‌ساز، فقه الحدیث و به صورت ویژه در «فقه رسانه» فعالیت‌های درخور توجهی داشت.

آن‌مرحوم، همزمان با بهره‌گیری از اساتید حوزه‌، تلاش فراوانی برای بهره‌گیری از اساتید دانشگاهی می‌کرد. در این راستا، از آقایان پرویز داوودی، غلامرضا مصباحی‌مقدم، فرشاد مومنی در عرصه اقتصاد، منوچهر محمدی، موسی نجفی، موسی حقانی، عبدالله شهبازی در عرصه سیاسی و تاریخ معاصر بهره برد.

تشکیل حلقه‌های تحلیلی مستمر و علمی برای تربیت نخبگان صهیونیسم‌شناس تلاش جدی او بود و بر همین قاعده به سیستان و بلوچستان می‌رفت تا به دنبال استبصار شیعی باشد و از جماعتی که به دلدادگان امیرالمؤمنین پیوسته بودند و مظلومیت زیادی داشتند، حمایت مادی و معنوی کند.

از وی آثار متعددی مانند «رصد و آسیب‌شناسی فقه و رسانه»، «بررسی قواعد فقهی پرکاربرد در رسانه»، «دین در سینمای شرق و غرب»، «دین انیمیشن سبک زندگی» «اسطوره‌های صهیونیستی در سینما» ، «تحلیل نفوذ فرهنگ کابالیستی در سینما»، «دست پنهان»، «اقتصاد صهیونیسم»، «نفی غایت از خدا و تاثیر آن بر اخلاق اسپینوزا»، به یادگار مانده است.

زندگی ایشان حیاتی زاهدانه و آکنده از امید به آینده بود؛ با این که درخواست عضویت هیأت علمی از مراکز علمی مختلف داشت اما بر این باور بود که باید پای طلاب که حقیقتا سربازان امام زمان(عج) هستند، ایستاد و آن‌ها را تقویت کرد.

وی دشمن‌شناسی و الگوی جهادی خود را در رفت و برگشت میان علم و میدان پیاده می‌کرد و بر فهم و پیاده‌سازی مدیریت تشکیلاتی بر مبنای منظومه فکری رهبری معظم انقلاب و بخشندگی در اداء زکات علم تاکید داشت.

حفظ عزت نفس شاگردان و ارادتمندان، ارتباط مستمر با طلاب جهادی، حمایت مادی و معنوی از طلّاب مستضعف ایرانی و خارجی، اهتمام به انتقال تجربیات مدیریتی و علمی، تشکیل حلقه‌های تحلیلی مستمر علمی، تربیت نخبگانی صهیونیسم‌پژوه، ایجاد استبصار شیعی برای برخی قلوب آماده و حمایت مستمر از ایشان در منطقه سیستان، برخی از فعالیت های آن فقید سعید می‌باشد.

از وی آثار متعددی مانند «رصد و آسیب‌شناسی فقه رسانه»، «بررسی قواعد فقهی پرکاربرد در رسانه» ، «دین در سینمای شرق و غرب»، «اسطوره‌های صهیونیستی در سینما» ، «دست پنهان» و «نفی غایت از خدا و تأثیر آن بر اخلاق اسپینوزا» به یادگار مانده است.
استاد فرج‌نژاد، در نهایت پس از عمری مجاهدت علمی و حضور میدانی، شامگاه روز عرفه 29تیرماه 1400، بر اثر سانحه رانندگی دارفانی را وداع گفت.

پس از درگذشت استادفرج نژاد، رئیس جمهور طی تماس با خانواده محترم فرج نژاد از خانواده ایشان، دلجویی کردند. بسیاری از بزرگان حوزه‌های علمیه حضرات آیات و حجج اسلام اعرافی، حسینی بوشهری، کعبی، احمد واعظی، نواب، محمود رجبی، خسروپناه، علیدوست، پارسانیا، میرمحمدی، سعیدی، نبوی و نهادهای کشوری و لشگری مانند فرماندهی سپاه، فرماندهی نیروی قدس، رئیس سازمان تبلیغات کشور، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس با صدور پیام‌های تسلیت، یاد ایشان را گرامی داشتند.