حسینی: پیامدهای جنگ ۱۲ روزه بر اقتصاد اسرائیل
پیامدهای جنگ 12 روزه بر اقتصاد اسرائیل
در سومین روز اردوی تخصصی «دشمن‌شناسی نبرد مقدس» استاد سیدامیرحسین حسینی به تبیین «پیامدهای جنگ بر اقتصاد رژیم صهیونیستی» پرداخت. وی در این کلاس، با نگاهی ریشه‌ای و چندلایه، تأثیرات زنجیره‌ای درگیری‌های اخیر از عملیات ۷ اکتبر تا نبرد مستقیم ۱۲ روزه با ایران را بر شریان‌های حیاتی اقتصاد این رژیم تشریح کرد و نشان داد که چگونه یک اقتصاد به ظاهر پیشرفته و دانش‌بنیان، در برابر فشارهای نظامی و استراتژیک، آسیب‌پذیری‌های عمیقی را به نمایش گذاشت.
حسینی در ابتدای سخنان خود تأکید کرد که برای درک عمق بحران، نباید تحلیل را به یک درگیری خاص محدود کرد. او گفت: «برای بررسی دقیق آسیب‌پذیری اقتصاد رژیم صهیونیستی، تحلیل را نباید صرفاً از جنگ دوازده روزه، درگیری با یمن، لبنان یا حتی عملیات هفت اکتبر در غزه آغاز کرد. برای درک عمیق‌تر، باید به عقب‌تر بازگشت و تأثیرات جنگ روسیه و اوکراین بر اقتصاد جهانی و به‌طور خاص بر اقتصاد این رژیم را مبنا قرار داد.»
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: «پس از تحلیل آن زمینه، می‌توان به بررسی تأثیرات عملیات غزه و سپس اضافه شدن متغیرهای یمن و لبنان پرداخت و در نهایت، اقتصاد آسیب‌پذیر شده را در چشم‌انداز جنگ دوازده روزه با ایران تطبیق داد.»
ضربه به ارکان اقتصاد رژیم صهیونیستی پس از ۷ اکتبر
برای درک بهتر میدان نبرد اقتصادی، حسینی ابتدا به تعریف شاخص‌های کلیدی پرداخت. او شرح داد: «یکی از شاخص‌های اصلی در هر اقتصادی، شاخص مصرف خصوصی است که شامل هزینه‌های روزمره می‌شود. پس از عملیات هفت اکتبر، همان درگیری محدود اولیه، مصرف خصوصی ساکنان فلسطین اشغالی را ۱۰ درصد کاهش داد و شاخص نسبی اطمینان مصرف‌کننده را نیز به شدت پایین آورد.»
وی افزود: «صادرات رژیم صهیونیستی نیز سقوط کرد. این رژیم اقتصادی متکی به واردات است و در زمان جنگ نیاز بیشتری به آن دارد. با این حال، آمار نشان می‌دهد که واردات علی‌رغم نیاز بیشتر، هم از نظر حجم و هم از نظر تعداد اقلام کاهش یافته، در حالی که قیمت‌ها افزایش پیدا کرده است.»
این تحلیل‌گر، سپس به تشریح فلج شدن بخش‌های استراتژیک پرداخت و توضیح داد:
- فلج شدن بنادر: به دلیل حماسه‌ای که نیروهای یمنی خلق کردند، بندر مهم ایلات تقریباً رو به تعطیلی کامل رفت و بیش از ۹۰ درصد آن غیرفعال شد. این بندر که مسیر اصلی واردات خودرو بود، در همان ابتدا شاهد کاهش ۸۵ درصدی فعالیت‌هایش بود.
- فروپاشی بازار کار: ۹۷۷ هزار کارمند از کار خود خارج شدند. ۱۷۹ هزار نفر به عنوان نیروی ذخیره بسیج شدند و مابقی به دلیل ترس یا فرار در محل کار خود حاضر نشدند.
- نابودی امنیت غذایی: با اخراج کارگران فلسطینی، بخش کشاورزی که به‌شدت به آن‌ها وابسته بود، از ۱۳۰هزار نیروی کار تنها ۱۵هزار نفر را در اختیار داشت. این امر عملاً امنیت غذایی رژیم را نابود کرد.
- خفگی بخش فناوری: بخش دانش‌بنیان که نقطه قوت اقتصاد رژیم صهیونیستی است، با اعزام ۲۸ هزار نفر از نیروهای خود (معادل ۷٪ کل نیروی کار این صنعت) به ارتش، آسیب جدی دید. ۶۰ درصد این نیروها در بخش تحقیق و توسعه (R&D) فعالیت داشتند که خروجشان به معنای خفه کردن مزیت رقابتی این شرکت‌ها بود.
گسترش بحران، تحریم‌های خاموش چین و فلج شدن تجارت جهانی
حسینی در ادامه به تشریح پیامدهای فرسایشی شدن جنگ و ورود بازیگران جدید پرداخت و تأکید کرد که ابعاد بحران با اقدامات جبهه مقاومت و متحدانش عمیق‌تر شد.
او گفت: «با شروع حملات حزب‌الله لبنان، سندیکای خبری یهود خسارت ۱.۳ میلیارد دلاری را برآورد کرد که با توجه به سانسور، می‌توان رقم واقعی را بسیار بالاتر تخمین زد. صدها خانه، کارخانه و زیرساخت عمومی تخریب شدند.»
وی سپس به نقطه عطف تحریم‌های غیرمستقیم اشاره کرد و افزود:
- تحریم خاموش چین: روزنامه یدیعوت آحارانوت از تحریم نانوشته چین خبر داد. چینی‌ها با استفاده از بروکراسی اداری و بدقولی، از تحویل قطعات و مواد اولیه به بخش فناوری رژیم صهیونیستی خودداری کردند. این اقدام باعث شد تجارت بین دو طرف ۱۷ درصد کاهش یابد.
- اقدام استراتژیک مالزی: مالزی ورود کشتی‌های با پرچم رژیم صهیونیستی به بنادر خود را ممنوع کرد. این اقدام در تنگۀ استراتژیک مالاکا، پتانسیل بالایی برای فشار بر اقتصاد جهانی داشت.
- خروج سرمایه‌های بین‌المللی: شرکت سامسونگ نکست (Samsung Next)، بازوی سرمایه‌گذاری سامسونگ که در ۷۰ استارت‌آپ اسرائیلی سرمایه‌گذاری کرده بود، فعالیت خود را به کلی از این رژیم جمع‌آوری کرد.
- تحریم‌های آکادمیک: بیش از ۳۰۰ مورد تحریم دانشگاهی در اتحادیه اروپا علیه این رژیم به ثبت رسید و دانشگاه‌های معتبری مانند دانشگاه فنلاند و میلان به این جنبش پیوستند.
این تحلیل‌گر اقتصادی نقش یمن در برهم زدن نظم اقتصادی جهانی را بی‌بدیل دانست و تشریح کرد: «یمن با کنترل بر تنگۀ باب‌المندب عملاً کانال سوئز را مسدود کرد. ترافیک این کانال ۶۶ درصد افت کرد. این اقدام تأثیری آبشاری بر تجارت جهانی داشت: ۹۰ درصد حمل‌ونقل کانتینری در دریای سرخ مجبور به تغییر مسیر شد، هزینه سوخت هر کشتی یک میلیون دلار افزایش یافت و ظرفیت حمل‌ونقل جهانی ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش پیدا کرد.»
نبرد مستقیم با ایران و ضربات مهلک بر پیکر اقتصاد ورشکسته
بخش پایانی سخنان حسینی به تحلیل دقیق خسارت‌های جنگ ۱۲ روزه با ایران اختصاص داشت. وی با استناد به منابع غربی و صهیونیستی، ابعاد فاجعه‌بار این تقابل را ترسیم کرد.
او توضیح داد: «بلافاصله پس از شروع درگیری، حریم هوایی منطقه بسته شد، ارزش شِکِل ۲ درصد سقوط کرد و هجوم مردم به فروشگاه‌ها ۳۰۰ درصد افزایش یافت. روزنامۀ تلگراف انگلستان گزارش داد که حتی خبر درگیری باعث افزایش 7 پنس در قیمت بنزین در این کشور شد.»
حسینی با اشاره به گزارش‌های میدانی افزود: «وب‌سایت میدل ایست آی اعلام کرد که تل‌آویو به شهری خالی از سکنه تبدیل شده و کمبود مواد غذایی اولیه گزارش شده است. شهردار شهر بیت یام از تخریبی عظیم سخن گفت که مانند صحنه‌ای از یک فیلم فاجعه‌بار است.»
این کارشناس، خسارت‌های استراتژیک این نبرد را این‌گونه برشمرد:
- انهدام زیرساخت‌های انرژی: حمله به زیرساخت‌های انرژی موجب تعطیلی پالایشگاه حیفا و دو میدان از سه میدان گازی عمده شد. حمله به پالایشگاه بازان، ۴۴ درصد از گاز مایع مصرفی را قطع کرد و آلودگی منطقه را تا ۱۰۰ برابر افزایش داد.
- نابودی مراکز علمی و تحقیقاتی: مؤسسه تحقیقاتی وایزمن، برجسته‌ترین نهاد علمی رژیم که سالانه ۳۴ میلیارد دلار درآمدزایی داشت، با خاک یکسان شد. ۴۵ آزمایشگاه منحصربه‌فرد در این حمله نابود گردید.
- اصابت موشک به دفتر نتانیاهو: یکی از موفقیت‌های بزرگ نظامی که کمتر به آن پرداخته شد، اصابت دقیق موشک به دفتر کار نتانیاهو در برج داوینچی بود که رسانه صهیونیستی «والا» نیز آن را تأیید کرد.
- هزینه‌های سرسام‌آور پدافند: رژیم صهیونیستی کل موجودی دو سال اخیر خود از موشک‌های پیشرفته SM-3 را شلیک کرد. برآورد می‌شود هزینه مهمات مصرفی برای رهگیری بین ۵ تا ۱۰ میلیارد دلار بوده است، در حالی که فناوری نظامی ایران بر اساس دکترین «ارزان و کاربردی» است.
سیدامیرحسین حسینی در پایان سخنان خود با ارائه یک برآورد جامع تأکید کرد: «بر اساس گزارش‌های رسمی رژیم صهیونیستی، خسارت جنگ ۱۲ روزه بین ۱۲.۶ تا ۲۰ میلیارد دلار اعلام شده است. اما برآورد گروه علمی ما از خسارت‌های وارد شده، با احتساب داده‌های آشکار و بدون در نظر گرفتن خسارت‌های نظامی طبقه‌بندی‌شده، رقمی بین ۱۳۳ تا ۱۸۸ میلیارد دلار است.»
وی ادامه داد:«این عدد، حداقل ۱۵ برابر رقمی است که آن‌ها به طور رسمی اعلام کردند. این تحلیل نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی در آستانه فروپاشی کامل قرار داشت و آتش‌بس، درخواستی التماس‌آمیز از سوی آن‌ها بود چرا که با ادامۀ جنگ، این رژیم از نظر اقتصادی، نظامی و اجتماعی توان بقا را از دست می‌داد.»
دیدگاهتان را بنویسید