انعکاس چهره خشن و عریان دشمن علیه بشریت
نویسنده: محمد کرمینیا | انعکاس چهره خشن و عریان دشمن علیه بشریت
مقدمه
غزه، ویترین معاصر مناقشههای منطقهای و چالشهای انسانی است که هر روز زندگی میلیونها انسان درگیر آن میشوند. این ناحیه کوچک در سیبری از کرانههای فلسطین، نماد مقاومت، ظلم، و ظلمستیزی است؛ ولی همزمان نماد بزرگ بیعدالتی و سکوت جهانی در قبال انسانهایی است که آزادی، کرامت انسانی و عدالت، حق مسلم آنها است. بحران انسانی در غزه، نه تنها یک مشکل منطقهای؛ بلکه موضوعی است که ابعاد آن بر تمامی بشریت اثر میگذارد و نیازمند واکنشهای جهانی و نقدهای منصفانه است.
در این یادداشت، به بررسی عمیق چهرۀ وحشیانه دشمن، سیاستهای جنایتآمیز و تبعیضآمیز اسرائیل در برابر مردم غزه، و همچنین نقش اجتماعی، انسانی و بینالمللی در مواجهه با این بحران میپردازیم. هدف، روشن کردن ابعاد گوناگون این جنایت انسانی است، تا شاید گوشهای شنوا و قلبهای مهربان، برخوردی جدی و منصفانه با این فاجعه داشته باشند.
تاریخچه مناقشه غزه
منازعات منطقهای میان فلسطین و اسرائیل، ریشهای چند دههای دارند. پس از اشغال سرزمین فلسطین و تشکیل دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۸، جنبشهای مقاومت فلسطینی آغاز به شکلگیری کردند. غزه بهعنوان یکی از سرزمینهای مهم فلسطین، از سال ۱۹۴۸ تا کنون همواره در معرض فشار، محاصره و نظامیگری قرار داشته است. وقایع بحرانی بعد از انتفاضههای فلسطینی، جنگهای ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳، و بهویژه توافقهای اوسلوا، در کنار تحولات سیاسی منطقهای، وضعیت غزه را پیچیدهتر کرد. در این میان، خروج اسرائیل از غزه در ۲۰۰۵ و تشکیل دولت حزباللهگونه حماس، سبب تشدید ناآرامیها و گسترش عملیات نظامی اسرائیل شد.
وضعیت انسانی و حقوق بشری در غزه
آمارهای بینالمللی نشان میدهد که بیش از ۲ میلیون فلسطینی در وضعیت بحرانی و تحت محاصره در غزه زندگی میکنند. این وضعیت، منجر به کاهش شدید امکانات بهداشتی، آموزشی، تغذیه و اشتغال شده است.
بر اساس گزارشهای انسانی، مدارس و بیمارستانها در غزه، بارها هدف حملات هوایی و نظامی قرار گرفتهاند، که موجب تلفات گسترده و رنج بیپایان مردمان بیگناه شده است. طبق آماری که مرکز حقوق بشر فلسطین منتشر کرده، بیش از ۴۵۰۰ فلسطینی در جریان حملات نظامی اخیر کشته شدهاند، که اکثریت آنان غیرنظامی و غیرمسلح هستند.
حقوق بشری در غزه
طبق قوانین بینالمللی حقوق بشر و قوانین جنگ، کشتار غیرنظامیان و هدف قرار دادن غیرنظامیان، جنایتهایی جنگی محسوب میشود. اسرائیل، در عمل، این قوانین را زیر پا گذاشته است؛ نمونه آن حمله به مدارس، بیمارستانها و تجمعات غیرمسلحین است.
امنیت، رفاه و کرامت انسانی، در غزه، به اغتشاش و تاریکی تغییر یافته است. قطع برق، نبود منابع آب سالم، انزوای اقتصادی، و ترس دائمی از حملات، روح و روان جمعیت فلسطینی را نابود کرده است.
سیاستهای استعماری و استثماری و نقش کشورهای بزرگ
سیاستهای اسرائیل، با پشتیبانی و لابیهای قدرتمند در جهان غرب، بهویژه در آمریکا، تداوم یافته است. حمایتهای سیاسی، تسلیحاتی و دیپلماتیک، اسرائیل را در ادامه اعمال خشونتهای خود علیه فلسطینیان توانمند ساخته است.
در مقابل، کشورهای عربی و بسیاری از دولتهای دنیا، در مقابل وضعیت در غزه، سکوت یا مواضع نافذ و منفعلانهای اتخاذ کردهاند، که این کمتوجهی، بر میزان ظلمها افزوده است. همچنین، سیاستهای جهانی در راستای تامین منافع استراتژیک و اقتصادی، حقوق مردم غزه را نادیده میگیرند. به عنوان نمونه، توافقهای چند جانبه، علیرغم جنایات گسترده، تاکنون نتوانسته است منجر به تغییر موثر در سیاستهای اسرائیل شود.
اقدامات نظامی و سیاسی اسرائیل در غزه
در دهههای اخیر، اسرائیل چندین عملیات نظامی گسترده علیه غزه انجام داده است. این عملیاتها، علاوه بر تلفات گسترده انسانی، تخریب زیرساختهای حیاتی، مساجد، مدارس و منازل را به همراه داشته است. تلفات غیرنظامی، از جمله کودکان، زنان و سالمندان، دیدهبانان جهانی را به روشنی نشان میدهد که نظامیان اسرائیلی، قوانین جنگ را به سادگی نادیده گرفتهاند.به عنوان نمونه، در حملههای سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۱، خیابانها و بیمارستانها مورد هدف قرار گرفتند و هزاران فلسطینی مجروح شدند.
تاثیرات این بحران بر منطقه و بشریت
حصر و تجاوز به غزه، منجر به واکنشهای منطقهای و جهانی شده است؛ اما این واکنشها در مقابل جنایات نظامی، کمترین تاثیر را داشته است. تبعیض و بیتفاوتی جهانی، پدیدۀ نئولیبرالیسم و سیاستهای استکباری، قربانیان غزه را همچنان در تله رنج و مرگ نگه داشته است. این وضعیت، تهدیدی برای امنیت، عدالت و حقوق بشر است و بیتفاوتی جهانی، چهرۀ غمانگیز دشمن را بر همه آشکار ساخته است.
مواجهه جهانی و واکنشهای بینالمللی
در طول سالها، سازمانهای حقوق بشر، صلیب سرخ، سازمان ملل و بسیاری نهادهای دولتی و غیردولتی، خواهان توقف جنایات و محکوم کردن اقدامات اسرائیل شدهاند، اما غالباً این واکنشها به نتیجه نرسیده است.
قطعنامههای متعددی در شورای امنیت و مجامع بینالمللی، بر لزوم توقف خشونت و رعایت حقوق بشر تأکید داشته است، اما قدرتطلبی و سیاستهای استعماری، مانع اجرای آنها شده است.
آینده و راهکارهای پایان بحران
برای حل بحران غزه، نیازمند نگاهی انسانی، همدلانه و سیاسی هستیم. راهکارهای پیشنهادی عبارتند از:
- اتخاذ مواضع قوی و عملی از سوی جامعه جهانی برای پایان دادن به محاصره و توقف تجاوزات نظامی
- حمایت از حقوق فلسطینیان در راستای اجرای عدالت و تساوی
- آغاز گفتگوهای منطقهای و بینالمللی بر اساس ابتکارهای عادلانه
- ارتقای آگاهی عمومی جهانی نسبت به جنایات و تبعیضها
تاریخ نشان داده است که تنها راه برونرفت، همبستگی جهانی، مقاومت انسانی و بهکارگیری نهادهای حقوقی و سیاسی در جهت عدالت است.
نتیجهگیری
در پایان، باید تأکید کنیم که «غزه» تنها یک جغرافیا نیست، بلکه نماد مقاومت و مظلومیت است که در کلام و عمل جهانیان، هدایتگر عدالتطلبان و انساندوستان است. هرگونه کوتاهی و سکوت، خیانت به ارزشهای انسانی است و موجب استمرار ظلم و جنایت علیه بشریت خواهد شد.
ما باید یاد بگیریم و دعوت کنیم دیگران را به حمایت از انسانهای مظلوم غزه، و فریاد بلند «نه به ظلم، نه به تبعیض» بگوییم؛ چرا که تنها این راه است که میتواند چهرۀ عریان دشمن علیه بشریت را پنهان نکند و مسیر عدالت و انسانیت را روشن سازد.
دیدگاهتان را بنویسید