چرا یهود با علی و آل علی می‌جنگد؟ آیت الله علم‌الهدی پاسخ می‌دهد
چرا یهود با علی و آل علی می‌جنگد؟
آیت الله سیدمحمدرضا علم الهدی، در سومین روز اردوی تخصصی «دشمن‌شناسی نبرد مقدس» با موضوع «یهودشناسی قرآنی» به تبیین ریشه‌های تاریخی و قرآنی تقابل میان اسلام و یهود پرداخت. وی با استناد به آیات قرآن و روایات تاریخی، این اختلاف را یک نبرد کهن بر سر میراث حضرت ابراهیم(ع) و حقانیت دین اسلام توصیف کرد.
ریشه‌های یک اختلاف کهن و میراث مشترک
آیت الله سیدمحمدرضا علم الهدی در ابتدای سخنان خود گفت: «امروز ما با پدیده‌ای روبه‌رو هستیم که اکثر مردم دنیا به دنبال ریشۀ آن هستند: دو طرف دشمن بر سر چه با هم می‌جنگند؟»
ایشان برای پاسخ به این پرسش، به تاریخ کهن حضور یهود در سرزمین وحی اشاره کرد و توضیح داد: «سرزمین حجاز، شام، عراق، یمن و مصر از ۳۰۰۰ سال قبل از اسلام، مسکونی یهود بود. یعنی آن‌ها از نظر تاریخی بر ما سبقت دارند.»
ایشان با اشاره به جایگاه کعبه به عنوان خانه‌ای کهن‌تر از تاریخ که توسط حضرت ابراهیم(ع) بنا شد بیان کرد: «ابراهیم به همراه جبرئیل، حدود کعبه را معین کرد و حجرالاسود را بازگرداند و کعبه را ساخت. ۴۰ سال بعد، خدا اسحاق را از ساره به او می‌دهد.»
ایشان افزود که یعقوب، فرزند اسحاق، همان اسرائیل است که در قرآن به معنای «بنده خدا» آمده است و تأکید کرد: «ما و آن‌ها پسرعموهای حقیقی هستیم.»
پیمان فرزندان یعقوب نقطۀ کلیدی اختلاف
آیت‌الله علم‌الهدی نقطۀ کلیدی این اختلاف تاریخی را پیمانی دانست که فرزندان یعقوب در بستر مرگ با پدرشان بستند. ایشان گفت: «جنگ از اینجا شروع شد وبا استناد به قرآن ادامه داد: «آیه نازل شد: أَمْ کُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ (آیا شما هنگامی که مرگ یعقوب فرارسید، حاضر بودید؟) حضرت یعقوب فرزندانش را جمع کرد و پرسید شما چه کسی را می‌پرستید؟ آن‌ها گفتند: قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَکَ وَإِلَٰهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ. گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را می‌پرستیم).
ایشان توضیح داد که اقرار بنی‌اسرائیل به پرستش خدای اسماعیل که در قرآن آمده، نقطه‌ی اصلی انکار آن‌هاست، زیرا آن‌ها اسماعیل را عموی خود می‌دانند نه پدر. وی بیان کرد که دین حقیقی نزد خداوند، همان «اسلام ابراهیمی» است که فرمود: «مِلَّهَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ» و هر پیامبری برای بازگرداندن قوم خود به همین شریعت مبعوث شد.
از انتظار برای پیامبر خاتم تا بت‌پرستی در کعبه
این استاد یهودشناسی قرآنی به هجرت قبایل یهود و نصارا به سمت حجاز برای یافتن پیامبر آخرالزمان اشاره کرد و گفت: «آن‌ها می‌گفتند اگر پیغمبر خاتم ظهور کند، از امت ما خواهد بود و برای ظهور او از بیت‌المقدس به مکه کوچ کرده بودند.» اما به گفتۀ ایشان، همین گروه از دین ابراهیمی منحرف شدند.
آیت‌الله علم‌الهدی توضیح داد: «این‌ها همان یهودیانی بودند که کعبه را اشغال کردند و سپس به بت‌پرستی روی آوردند و ۳۶۰ بت در کعبه گذاشتند.»
ایشان به ماجرای قرار دادن بت‌های «لات» و «عُزّیٰ» بر کوه‌های صفا و مروه اشاره کرد و ادامه داد که چگونه مسلمانان برای انجام سعی با مشکل مواجه شدند تا اینکه آیه «إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَهَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ» نازل شد و خداوند این مکان‌ها را از شعائر الهی خواند، نه متعلق به یهود.
نقش کلیدی امیرالمؤمنین(ع) در شکست یهود
آیت‌الله علم الهدی بخش مهمی از سخنان خود را به نقش حضرت علی(ع) در مقابله با قدرت نظامی یهود در حجاز اختصاص داد. او گفت: «یک نویسندۀ مسیحی اقرار می‌کند که پیامبر ۸۴ بار با یهودیان حجاز و یمن درگیر شد.» ایشان تشریح کرد که در جنگ‌های سرنوشت‌سازی مانند اُحُد، یهودیان پشتیبان اصلی مشرکین بودند.
ایشان به جنگ خندق(احزاب) اشاره کرد و بیان داشت: «در جنگ خندق چه کسی قهرمان بزرگ یهود را کشت؟ چه کسی بر فرق بزرگ‌ترین قهرمان یهود ضربت زد؟ علی(ع). ضربت علی یوم‌الخندق بر سر عمرو بن عبدود بود.» وی ادامه داد که همین ضربت باعث شکست و کوچ یهودیان شد.
آیت‌الله علم‌الهدی فتح خیبر را پایان قدرت نظامی یهود در حجاز دانست و تأکید کرد: «فاتح این غزوات علی بن ابی‌طالب بود… مَرحَب، قهرمان معروف خیبری که از عمرو بن عبدود نیز مهم‌تر بود، در کجا کشته شد؟ چه کسی او را کشت؟ علی بن ابی‌طالب. خیبر را علی بن ابی‌طالب فتح کرد.»
فدک؛ کینه‌ای تاریخی و نبردی که ادامه دارد
این استاد و پژوهشگر دینی یهودشناس، ماجرای «فدک» را نقطۀ عطفی در شکل‌گیری کینه‌ی عمیق یهود نسبت به امیرالمؤمنین (ع) دانست. او توضیح داد که فدک، اموال حضرت خدیجه(س) بود که در اجارۀ یهودیان قرار داشت و پس از فتح خیبر، با نزول آیه «وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ» پیامبر آن را به امر الهی به حضرت زهرا(س) بخشید.
آیت‌الله علم‌الهدی ادامه داد: «جنگ بزرگ بین اسلام و یهود، آنجا با ماجرای فدک شکل گرفت. یهودیان قسم خوردند که هرگز نخواهند گذاشت بعد از پیامبر، حکومت به علی بن ابی‌طالب برسد و این سرزمین را نیز پس خواهند گرفت.»
ایشان این دشمنی را ریشۀ تمام وقایع بعدی، از غصب خلافت تا شهادت ائمه اطهار(ع) معرفی کرد و بیان کرد: «دنیای یهود امروز با علی و آل علی می‌جنگد… گفتند هرچه می‌کشیم، از علی می‌کشیم، پس شیعۀ علی باید کشته شود.»
قرآن و مبارزه با یهود
ایشان در پایان، ساختار قرآن را در تقابل با یهود تحلیل کرد و گفت: «کل قرآن سه بخش دارد: یک ثلث آن درباره مبارزات پیامبر با یهود است؛ ثلث دیگر، تاریخ و سرگذشت انبیای بنی‌اسرائیل است؛ و ثلث آخر، احکامی است که آن‌ها در تورات و انجیل ترک کرده بودند.»
وی با اشاره به حروف مقطعه قرآن توضیح داد که از ترکیب این حروف، جمله‌ی «صِراطُ علیٍ حَقٌّ نمسکه» (راه علی حق است و به آن تمسک می‌جوییم) به دست می‌آید و این راه همان «صراط مستقیم» در سوره حمد است که در مقابل راه «مغضوب علیهم» یعنی یهودیان قرار دارد.
آیت‌الله علم‌الهدی: من هنوز در غم دکتر فرج‌نژاد هستم
آیت‌الله علم‌الهدی در انتهای سخنان خود، با ادای احترام به دکتر محمدحسین فرج‌نژاد، یهودشناس فقید پایان گفت: این مجموعه برای من ارزشمند است، زیرا ما شخصیتی را از این مجموعه از دست دادیم؛ دکتر فرج‌نژاد که من هنوز در غم او هستم. به نظر من، او ابر دانشمند فضای مجازی در مسئله‌ی یهود بود. خود ایشان در زمان حیاتش می‌گفت که سه کتاب تألیفی خود را از همین درس‌های یهودشناسی الهام گرفته و با آن‌ها برنده‌ی کتاب سال شده است.
ایشان اینطور سخن خود را به اتمام رساند: مسئله‌ی یهود چنان عالم را فراگرفته که گویی تمام ۸ میلیارد انسان یک طرف هستند و علی و آل علی در طرف دیگر. ما بیست سال است که تفسیر با رویکرد یهودشناسی می‌گوییم و تازه به سوره‌ی نور رسیده‌ایم. یعنی ما اصلاً به تاریخ یهود یا توطئه‌های دنیای امروز کاری نداریم؛ بحث ما «قرآن است و علی، و الحمدلله رب العالمین.»
دیدگاهتان را بنویسید