دیدار با آیت الله میرباقری | گزارش دیدار دستاندرکاران سومین همایش دشمنشناسی
گزارش دیدار اعضای کادر موسسه استاد فرجنژاد و دستاندرکاران سومین همایش دشمنشناسی و مقاومت با آیتالله میرباقری و ارائه گزارش فعالیتهای سومین همایش ملی دشمنشناسی و مقاومت
در روز دوشنبه ۲۳ تیرماه ۱۴۰۴، اعضای کادر علمی و اجرایی مؤسسه استاد فرجنژاد با حضور در جمع صمیمانۀ آیتالله سیدمحمدمهدی میرباقری، گزارشی از فعالیتها و دستاوردهای موسسه و همچنین برنامهها و اهداف سومین همایش ملی دشمنشناسی و مقاومت را ارائه نمودند. این دیدار در فضایی پژوهشی و صمیمی برگزار شد و ضمن ارائه مروری بر اقدامات انجامشده توسط موسسه، محورهای کلیدی همایش آتی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
در این دیدار، جمعی از مسئولان و دستاندرکاران سومین همایش ملی دشمنشناسی و مقاومت، از جمله دکتر رفیعالدین اسماعیلی، مسئول همایش؛ ابراهیم کارگران، دبیر اجرایی همایش؛ حجتالاسلام دکتر محسن مومنی، دبیر علمی همایش؛ دکتر جواد فرجنژاد، از اعضای شورای علمی؛ و جواد انبارداران، مسئول کمیته رسانه و تبلیغات، حضور داشتند.
در ابتدای این دیدار، دستاندرکاران موسسه به تشریح محورهای کلان سومین همایش دشمنشناسی و مقاومت پرداختند و گزارشی از پیشنشستهای تخصصی، نشستهای علمی و پژوهشهای صورتگرفته ارائه دادند. سپس آیتالله میرباقری با تأکید بر ضرورت شناخت صحیح دشمن، به بیان رهنمودهایی مهم و راهبردی پرداختند.
ایشان با تشریح ابعاد مختلف دشمنشناسی در شرایط کنونی، بر این نکته تأکید کردند که نبرد فعلی در سطح تمدنی و تقابل با جبهۀ استکبار، تنها به مسائل رسانهای محدود نبوده و لازم است موضوع دشمنشناسی در تمامی عرصههای حیات بشر مورد توجه قرار گیرد. آیتالله میرباقری موضوع «سند ۲۰۳۰» و دیگر اسناد فراملی را از نمونههای بارز نفوذ جبهۀ دشمن دانستند و به خطرات و تهدیدهای ناشی از اجراییشدن این اسناد اشاره کردند.
از جمله موضوعات ویژهای که ایشان بر لزوم پرداختن به آنها در فعالیتهای موسسه تأکید نمودند، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دشمنشناسی در عرصههای بهداشت، تغذیه، کشاورزی و دامداری: آیتالله میرباقری خواستار توجه دقیق به طرحهای نفوذ دشمن در موضوع امنیت غذایی و سلامت جامعه شدند و هشدار دادند که برخی تحولات جهانی، به دنبال تغییر ذائقه، فرهنگ تغذیه و حتی ساختار بدنی ملتها به روشهای زیرپوستی هستند.
- دشمنشناسی در آموزش رسمی و پرورش افراد: ضرورت پرداختن به نفوذ دشمن در ساختارهای آموزشی روابط اقشار مختلف و مفاهیم کلیدی مانند علم و پیشرفت مورد توجه ایشان قرار گرفت.
- معضلات مدیریت غریزه جنسی: آیتالله میرباقری با ذکر مصادیقی مانند عادیسازی تغییر جنسیت و مشروعیتبخشی به آن، این پدیده را از ابزارهای مهم دشمن در فروپاشی بنیان خانواده و جوامع دانستند.
- تلاش برای بینسلی و عقیمسازی: ایشان به سیاستهای جهانی در جهت کاهش جمعیت و ترویج عقیمسازی اشاره کردند و آن را در راستای اهداف کلان دشمن برای تضعیف ملتها برشمردند.
- نفوذ ساختاری و دانشگاهی: تأکید بر نفوذ تدریجی و ساختارمند دشمن در دانشگاهها و مراکز علمی و چگونگی پیادهسازی برنامههای خود از طریق افراد و ساختارهای فکری، از دیگر محورهای مورد اشاره بود.
- تغییر هنجارها و فرهنگ زیست: اشاره به تلاش دشمن برای تغییر هنجارهای اساسی جامعه و پذیرش اموری که در گذشته قبح داشتند، مانند مصرف حشرات به عنوان نمونۀ دیگری از جنگ نرم فرهنگی مطرح گردید.
- مفهوم «لشکر جهانی پزشکان» و هدایت نخبگان: ایشان با تذکر این نکته که پزشکان پاکدست و متعهد بسیاری هستند اما به وجود تشکیلات جهانی در حوزههای پزشکی و علمی اشاره کردند که تحت هدایت نخبگان جهانی، اهداف خاصی را دنبال میکنند و بر لزوم شناخت این شبکهها و اهدافشان تأکید نمودند.
- ادبیات راهبری جهان و توسعه: آیتالله میرباقری به ادبیات حاکم بر سازمان ملل و اسناد توسعه اشاره کردند که از منظر ایشان، عموماً در خدمت اهداف تمدنی خاصی قرار دارد و باید با نگاهی انتقادی و مبتنی بر دشمنشناسی مورد تحلیل قرار گیرد.
- بردگی نوین و زورمداری در پیادهسازی صلح: ایشان بیان داشتند که دشمن به واسطۀ انقلاب اسلامی ایران از اهداف اولیۀ خود مانند اجرای عدالت و شعارهای توخالی خود دست کشیده و اکنون هدف اصلیاش، به بردگی کشاندن ملتها از طریق قدرت و زور است.
در پایان، آیتالله میرباقری توصیههای راهبردی را برای فعالان حوزۀ دشمنشناسی بیان فرمودند:
- ایجاد بانک اطلاعاتی جامع: جمعآوری و سازماندهی اطلاعات مربوط به فعالیتهای دشمن و نیروهای خودی در این عرصه.
- ایجاد همافزایی و شبکهسازی: تقویت ارتباط و همکاری میان پژوهشگران و فعالان این حوزه برای افزایش اثربخشی فعالیتها.
- ارتقاء سطح دانش و توانمندیها: تلاش برای افزایش سطح علمی و عملیاتی کسانی که در این زمینه فعالیت میکنند.
- عملیاتی کردن فعالیتها در قالب قرارگاه: سازماندهی کارها در قالب یک «قرارگاه» متمرکز، بهجای پراکندگی و آموزشهای موردی، بهمنظور دستیابی به نتایج پایدار و مؤثر.
دیدگاهتان را بنویسید